اخیرا کتابی تحت عنوان «داستانهای خانوادگی از تهران» نوشته منیژه بدیعالزمانی در امریکا و به زبان انگلیسی منتشر شده است.
نویسنده در این کتاب که در تاریخ 5 آوریل منتشر شده با لحنی به شدت صمیمانه به بازآفرینی فضای حاکم بر تهران دهه 40 و 50 میلادی، زمانی که خانم بدیعالزمانی قبل از مهاجرتش به امریکا در آن دوره زندگی میکرده، پرداخته و حال و هوای تهران را در آن سالهای آمیختگی سنت و مدرنیته، خانواده شگفتانگیز، دایره دوستان و تاثیر آنها را بر کیفیت زندگی خود، برای خوانندگان انگلیسیزبان آشکار کرده است.
او در داستانهای این کتاب که پر است از شوخطبعی و گاه غم و اندوه، همچنین بر تفاوتهای فرهنگی بین ایران و امریکا و مشکلات مشترک سالخوردگی، زمانی که پس از گذشت 40 سال برای مراقبت از مادر پیر خود به تهران بازمیگردد تمرکز کرده است.
منیژه بدیعالزمانی متولد و بزرگ شده تهران است. او در دهه 40 میلادی برای ادامه تحصیل از تهران به اهایو، در شرق امریکا میرود و پس از اتمام دوران دبیرستان به تهران باز میگردد و در رشته ادبیات انگلیسی در مقطع فوق لیسانس فارغالتحصیل میشود. او پس از ازدواج دوباره به امریکا مهاجرت میکند و اکنون به همراه خانودهاش در روستایی در امریکا با نام پین ریدج زندگی میکند و همچنان به مراسم و سنتهای ایرانی خود پایبند است و آنها را گرامی میدارد. یکی از داستانهایی که او در این کتاب آورده درباره روز سیزدهبدر است که همه فامیل در خانه بزرگ عمویش دور هم جمع میشدهاند.
نظر شما