نشست نقد و بررسی کتاب «لمیزرع» نوشته محمدرضا بایرامی به همت اداره کتابخانههای عمومی سمنان و حوزه هنری این استان در سالن اجتماعات کتابخانه عمومی امام خمینی (ره) این شهر برگزار شد.
در ادامه مطهره پیمانخواه کتابدار کتابخانه امام خمینی (ره) نیز روان و خوشخوان بودن متن این کتاب را دلیل مهمی برای خواندن آن دانست و گفت: استفاده از ضربالمثلهای فارسی در متن از جاذبههای کتاب است اما اینکه نویسنده به تعدد از واژههای سیگار و آب برای صحنهآرایی استفاده کرده است، از جذابیت کتاب کاسته است.
وی با اشارهه به برخی مشابهتها میان قسمتهایی از این کتاب با آثار محمود دولتآبادی، عنوان کرد: البته از لحاظ کیفیت مشابهتهای این آثار در یک سطح نیستند.
پیمانخواه حجم زیاد کتاب را علتی دانست که شاید در مطالعه آن توسط خواننده تأثیرگذار باشد.
در ادامه زهره جعفری منتقد دیگر نیز به طولانی بودن متن و ایرادات تایپی که به کرّات در متن اثر دیده میشود، اشاره کرد.
عاطفه شمسالدین منتقد دیگر نیز نداشتن کشش ابتدایی برای خواندن متن، وجود غلطهای املایی در متن اثر، استفاده از ضربالمثلهای فارسی و طولانی بودن متن را از نقاط ضعف اثر دانست.
در ادامه حسینعلی جعفری منتقد دیگر نیز به روان و خوشخوان بودن متن از تشابه آیینی آب در اساطیر و کتاب «لمیزرع» اشاره کرد و گفت: نویسنده در این کار موفق بوده و با نگارش این کتاب این پیام را به مخاطب انتقال میدهد که جنگ را میتوان از هزاران زاویه دیگر دید که هرکدام میتواند سوژهای برای روایت باشد.
در ادامه مهدی زارع منتقد ادبی نیز با بیان اینکه نحوه نگارش هر نویسنده با دیگری متفاوت است، عنوان کرد: اینکه یک اثر در ابتدا برای مخاطب کشش لازم را شاید نداشته باشد، شاید ناشی از این باشد که نویسنده، کتاب را برای مخاطب خاص خود نوشته است و یا سبک نگارش نویسنده اینگونه است.
وی تصریح کرد: این اثر جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران را از آن خود کرده است پس این دلیلی است تا مخاطب به شیوهای متفاوت به این کتاب نگاه کند.
نظر شما