به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، نشست علمی «واکنش نخبگان آسیای مرکزی به سلطه روسیه تزاری» به کوشش پژوهشکده تاریخ اسلام با همکاری موسسه خانه کتاب برگزار می‌شود.

در سده پانزدهم، سرزمینی که روسیه نام گرفت کشوری کوچک بود که مرکز فرمانروایی آن شهر مسکو بود. در ۱۹۱۷، امپراتوری روسیه از لهستان در غرب تا اقیانوس آرام در شرق، از اقیانوس منجمد شمالی در شمال تا دریای سیاه و چین در جنوب امتداد داشت. این کشور بسیار پهناور سه برابر ایالات متحده وسعت داشت. تزارهای روسیه، نظیر ایوان مخوف، قدرت مطلقه داشتند و خود را منصوب خداوند برای فرمانروایی بر کشور می دانستند.
 
با افزایش وسعت روسیه، گونه گونی جمعیت آن نیز زیاد شد. در سده پانزدهم اکثر اهالی روسیه اسلاو بودند. اسلاوها تیره‌ای از چندین گروه قومی در اروپای شرقی هستند که به زبان‌های خویشاوند سخن می‌گویند و شامل روس‌ها، لهستانی‌ها، اوکراینی‌ها، بلاروس، و بسیاری گروه‌های دیگر می‌شوند. در سال ۱۹۱۷ تنها نیمی از مردم ساکن روسیه خود را روسی تبار می‌دانستند. نیمه دیگر شامل گروه‌های گوناگون اسلاو و نیز بسیاری گروه‌های غیر اسلاو می‌شد. در میان بزرگ‌ترین گروه‌های غیر اسلاو، ازبک‌ها و قزاق‌های ترک زبان بودند.

این نشست سه‌شنبه 2 بهمن‌ماه با سخنرانی سیده فهیمه ابراهیمی و سید علی مزینایی از ساعت 16 تا 18 برپا می‌شود.