به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از نیویورک‌تایمز، برایان گارفیلد، نویسنده آثار جنایی از جمله «آرزوی مرگ» در روز 29 دسامبر در سن 79 سالگی در خانه‌اش از دنیا رفت.
 
بینا گارفیلد، همسر آقای نویسنده گفت برایان بر اثر پیچیدگی‌های ناشی از بیماری پارکینسون از دنیا رفت.
 
گارفیلدِ 79 سال، که از اقوام دور مارک تواین هم بود، بسیار پرکار و بیش از 70 رمان نوشته بود که حدود 20 میلیون نسخه در سراسر دنیا به فروش رفت. بیشتر آثارش وسترن، معمایی، و غیرداستانی بودند و بیش از 19 فیلم از روی آثارش تولید شدند.
 
مهم‌ترینِ این آثار «آرزوی مرگ» است؛ داستان یک لیبرالِ اهل نیویورک که همسر و دخترش توسط قاچاقچیان مورد حمله قرار می‌گیرند. زنش کشته می‌شود و دخترش در حالت زندگی نباتی قرار می‌گیرد و خود او به فکر انتقام است. خود گارفیلد می‌گفت هدفش از نوشتن این داستان نشان دادن مردی عادی است که به دام جنون می‌افتند.
 
در سال 1974 فیلمی از این داستان با بازی چارلز برانسون ساخته شد و به دلیل استقبال مخاطبان سه فیلم دیگر هم ساخته شد که به مجموعه «آرزوی مرگ» مشهور است. علاوه بر این در سال 2018 بار دیگر فیلمی جدید بر اساس «آرزوی مرگ» با بازی بروس ویلیس ساخته شد.
 
البته واکنش منتقدین به فیلم متفاوت بود. عده‌ای بسیار دوستش داشتند و عده‌ای دیگر آن را ساده و پوچ خواندند. خود آقای گارفیلد از نتیجه کار راضی نبود و همین موضوع سبب شد رمانی در ادامه «آرزوی مرگ» بنویسد و نام «جریمه مرگ» را بر آن بگذارد. گارفیلد اعلام کرد با این کار از خلق آن همه خشونت در «آرزوی مرگ» توبه می‌کند. در بخشی از داستان «جریمه مرگ» آمده است: «هر احمقی می‌تواند آدم بکشد اما نمی‌توان با کشتن آدم‌ها به دیگران درسی آموخت.»
 
گارفیلد در طول سال‌ها تلاش می‌کرد در نوشتن فیلمنامه اقتباسی آثارش شرکت نداشته بود. به جای آن داستان «لِی‌لِی» را نوشت که برنده جایزه ادگار شد و در نوشتن فیلمنامه‌اش استثنا قائل شد و با تولیدکنندگان فیلمِ این کتاب همکاری کرد. نتیجه فیلمی کمدی با بازی والتر ماتیو در سال 1980 شد.
 
خود وی درباره عدم تمایلش برای نوشتن فیلمنامه نوشت: «نوشتن کتاب را ترجیح می‌دهم زیرا کتاب همیشه متعلق به نویسنده‌اش است و هیچ‌کس قدرت ندارد به من بگوید داستانم را درست کنم!»
 
گارفیلد علاقه زیادی به نگارش آثار غیرداستانی هم داشت. کتاب «جنگ هزار مایلی: جنگ جهانی دوم و ساکنین جزیره الیوشن» موفق شد در میان نامزدهای نهایی جایزه پولیتزر در بخش آثار تاریخی قرار گیرد.