به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، بهار موثق، نویسنده در کتاب «نگاری ز دارا» بخشی از سنگ نگاره‌های فتحلی شاه قاجار را به رشته تحریر در آورده است.
این کتاب مشتمل بر مطالبی همچون سنگ نگاره «مشرقین»، «سنگ نگاره واشی»، «سنگ نگاره طبرک»، «سنگ نگاره چشمه علی ری»، «سنگ نگاره مزار» و «سخن فرجامین» در سر فصل‌های مجزا به همراه عکس است.
در بخش سنگ نگاره واشی «صخره‌ای دردل تنگ » این کتاب آمده است: پنج سالی از عقد قرار داد گلستان 1228 هجری قمری و شکست ایران در دور اول جنگ با روسیه گذشته، جانشین خواجه تاجدار فرمان داد تا بزرگترین و پرگوترین سنگ نگاره و کتیبه‌اش را سرآمدان ادب و هنر کشور خلق و بر صخره‌ای سترگ در یمین (تنگه واشی) بنشانند؛ تنگه‌ای به غایت کم عرض، در آستان معبر (چمن واشی) که شهره‌ترین شکارگاه سلطنتی قجران و چراگاه دیرسال ایلخیان ایشان بود؛ در مسیر تهران فیروزکوه قریب سه کیلومتری بدان شهر مانده پس از روستای «جلیزجند» که «گلیزکن» یا «گلیزکند» و «جلیزجن» هم گفته می‌شد.
یکشنبه ۹ دی ۱۳۹۷ - ۱۰:۱۱
نظر شما