شهید حسن عزیزیان که در سال 1334 در روستای محمدآباد دامغان به دنیا آمد، در عملیات‌های بیت‌‌المقدس، رمضان، خیبر، والفجر ۸، کربلای ۴ و ۵، نصر ۸ و مرصاد حضور داشت و در سال 1367 در عملیات مرصاد به شهادت نائل و پیکر او در گلزار شهدای فردوس رضای دامغان به خاک سپرده شد.
خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در خوزستان، در گفت و گویی با زهرا علیزاده نویسنده کتاب «دایی حسن»، از هدف وی در نگارش این اثر، اهمیت انتشار چنین آثاری در مقطع کنونی و وضعیت آینده ادبیات دوران دفاع مقدس، پرسید. این نویسنده در ابتدا ضمن بیان اینکه نوشتن کتاب اخیر حدود 2 سال طول کشید، عنوان کرد: این کتاب حجم بالایی دارد و مصاحبه‌های زیادی برای نگارش آن گرفته شد و از جمله برای تکمیل فصل پنجم، به افراد متعددی مراجعه کردم به طوری که برای نگارش این فصل 60 مصاحبه گرفته شد.
وی افزود: در این فصل خاطرات مفصل را جدا و با ذکر راوی نوشتم که برخی از این خاطرات عکس هم دارد. فصل ششم نیز در مورد یکی از بچه‌های بسیجی است که شیطنت زیادی داشته و دایی حسن به اصطلاح او را رام می‌کند. در زمان جنگ به نیروهایی که شیطنت می‌کردند، نیروی آزاد گردان می‌گفتند.
علیزاده ادامه داد: برای نگارش این کتاب مصاحبه‌های صوتی را از سپاه تهیه کردم. یادداشت‌هایی هم که از شهید باقی مانده، نامه‌های ایشان به همسر و همرزمانشان، دلنوشته و مدارک هم در فصل هفتم گنجانده شده است. این کتاب بیش از 380 صفحه دارد که به زودی چاپ می‌شود.
علیزاده در مورد بارزترین خصوصیت شهید حسن عزیزیان بیان کرد: شهید عزیزیان بسیار بی ریا بود و تنها به رضای حضرت حق می‌اندیشید. شاید حسن عزیزیان نسبت به رزمندگان دیگر و همرزمانش سن و سالی نداشت اما همچون پدر سایه اش روی سنگر بود و همرزمانش شجاعت، اقتدار و تدبیر او را به وضوح در شب‌های عملیات دیدند.
این نویسنده در مورد نگارش کتاب «دایی حسن» بیان کرد: عضو کوچکی از کمیته تالیف دامغان هستم. در این کمیته جمعی از نویسندگان هستند که بنیاد شهید کارگاه‌هایی برای آنها برگزار می‌کند. تاکنون کارگاه‌های زیادی داشتیم. مهم برای ما، شهداست. همه شهدا خاک خوردند اما خاک ندادند. کار امثال من در قبال کار شهدا بسیار کوچک و ناچیز است. شهدایی همچون حسن عزیزیان در عین گمنامی نام‌آور و موثر بودند. آنها در مقابل دشمن سینه چاک کردند به جبهه‌ها رفتند تا ما بمانیم.
علیزاده با بیان اینکه نوشتن در مورد زندگی شهدا برایم یک کار دلی است، تصریح کرد: مقام معظم رهبری فرمودند «زنده نگاه داشتن یاد شهدا کمتر از کار شهدا نیست». با وجود این فرمایشات، وظیفه خود می‌دانیم که در جبهه جنگ نرم حضور داشته باشیم و یاد شهدا را نگه داریم. پدر و مادر و سایر اعضای خانواده شهدا و دوستان آنها گنجینه خاطراتی همراه خود دارند که ممکن است به دل خاک بروند و این گنجینه‌ها استفاده نشود. بر این اساس باید زودتر سراغ این عزیزان برویم تا این گنجینه‌ها را در اختیار نسل‌های بعدی بگذاریم.
این نویسنده یادآور شد: وظیفه خودم می‌دانم که در راه معرفی شهدا خدمت کنم. این کار برای من و سایر نویسندگانی که در دامغان با آنها هستم، انگیزه مادی ندارد. ما به خاطر وظیفه این کار را انجام می‌دهیم، وظیفه خود می‌دانیم که پیام‌رسان خون شهدا به نسل‌های امروز و فردا باشیم تا بتوانیم نقش کوچکی در جلوگیری از گسست نسلی داشته باشیم. خوشبختانه نویسندگان در این مسیر موفق بودند زیرا امروز می‌بینیم که جوانان ما در هر حلب و سوریه جانفشانی می‌کنند. امیدوارم روزی عشق را در کربلا، شور را در دمشق و پیروزی را در بیت المقدس به دست آوریم.
وی با تاکید بر لزوم معرفی شهدا در فضای مجازی گفت: با گسترش فضای مجازی باید از این امکان استفاده کنیم و شهدا را در این فضا نیز معرفی کنیم. امام خمینی (ره) در سخنانی فرمودند «50 سال عبادت کردید، بروید به خواندن وصیت نامه شهدا بپردازید». برخی این فرمایش امام (ره) را به این تعبیر کردند که خواندن وصیت نامه شهدا همچون 50 سال عبادت است.
نظر شما