هری بینگهام یکی از نویسندگان خودنشر سایت آمازون است که سال‌های به طور تمام وقت داستانهای خود را در دستگاه‌های الکترونیک این شرکت می‌فروشد. وی در یادداشتی اعتقاد دارد آمارهای ارائه شده توسط اتحادیه ناشران آمریکا کاملاً درست است ولی یک اشکال کوچک دارد. وی می‌گوید درست است که دیگر کتاب‌های داستان چاپ شده کمتر فروش می‌رود ولی دیگر در دوران اسب و گاری قرار نداریم و باید بگوییم داستان نیز در عصر موبایل ابزار خاص خود را پیدا کرده است.
وی به عنوان یک نویسنده خودنشر می‌گوید جای ناشران مستقل در گزارش اتحادیه ناشران نادیده گرفته شده است چراکه کتاب‌ها و داستان‌هایی که آنها می‌نویسند و می‌فروشند توسط هیچ مرکز و مرجعی گزارش نمی‌شود. در سایت آمازون میلیون‌ها نویسنده فعالیت می‌کنند که ممکن است مخاطب زیادی داشته باشند ولی کاملاً ناشناس باشند. پس این آمارها و داده‌های ارائه شده منعکس کننده واقعی چیزی نیست که در دنیای داستان‌ها اتفاق می‌افتد.
در دنیای داستانهای امروزی نویسنده‌های خودنشر به هیچ وجه احساس نمی‌کنند که به صاحبان خودرو اسب می‌فروشند چون آنها ماشین دارند و اصلاً اسب نیاز ندارند. ما نوشته‌های خود را به کسانی می‌دهیم که واقعاً عاشق خواندن آنها هستند. ما اگر اسب هم بفروشیم به کسانی می‌فروشیم که واقعاً عاشق اسب هستند. به نظر من دیگر زمان فروش داستان در فروشگاه‌های فیزیکی سر آمده است و باید به داستان نویسی در دستگاه‌های دیجیتال فکر کرد. البته این مسئله انکار ناپذیر است که هنوز بسیاری علاقه به کتاب‌های چاپی دارند ولی نباید آمارها محدود به این کتاب‌ها باشد. این درست نیست که بگوییم داستان در حال مرگ است.
به گفته این نویسنده سایت آمازون اکثر کاربران کیندل که متعلق به شرکت آمازون است، بیشتر داستانهای خود را توسط سرویس نامحدود این فروشگاه تهیه می‌کنند که هزینه کمتری برای آنها تمام می شود و به خاطر همین آمارهای مطالعه داستان در این سرویس‌ها زیاد واضح و شفاف نیست. به طور کلی دو خبر در اینجا باید به ناشران بدهم. خبر بد کاهش رونق داستان در صنعت چاپ است و خبر خوب این است که هنوز بسیاری از کاربران داستان می‌خوانند و هنوز داستان زنده است.
نظر شما