نرگس دوست (شاعر یاسوجی) در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ درباره مجموعه اشعارش که به تازگی منتشر شده است؛ گفت: از سن چهارده - پانزده سالگی شروع به نوشتن کردم واز ابتدای سال هشتاد تاکنون نیز تخصصی به شعر و ادبیات می‌پردازم و ادبیات برای من به عنوان یک مسله حیاتی و جدی مطرح است. گزینه اشعار من جز مجموعه انتخابی برای انتشارات نارنج بوده، که شامل پنج بخش از پنج مجموعه شعر که قبلا هر کدام چاپ شده است. باد گرگ می‌آید, مرگ من دندان لقی می‌شود, همه چیز از دهان این زن شروع شد, من چهره گوناگون زنان هستم, سودابه که تن نبود و گزینه اشعار.

این شاعر یاسوجی همچنین درباره آنچه که در شعرهایش به آن‌ها می‌پردازد بیان کرد:  در شعرهایم به مسائلی اجتماعی که شامل دغدغه‌های زنان و آسیب‌های اجتماعی زن و مرد در جهان امروز بوده پرداخته‌ام ، که بسیار مسله ی مهم و حیاتی است. این مسائل نیز به محیط و پیرامونی که در آن زندگی می‌کنیم برمی‌گردد و تربیت فکری ما نیز بستگی به جامعه‌ای دارد که ما را به سمت خود هدایت می‌کند و [آدمی از کودکی چون به شکل مایع است در هر ظرفی ریخته شود به همان شکل در می‌آید] و این نگاه در مورد جامعه نیز صدق می‌کند. یعنی جامعه به هر شکلی که بخواهد در تربیت انسان‌ها نقش دارد.

دوست سپس در پاسخ به این پرسش که احیانا به عنوان یک شاعر زن مشکلی برای چاپ و انتشار شعرهایش داشته است, متذکر شد: بله و البته باید گفت بررسی  دقیق این سوال بحث برانگیز و زمان زیادی را می‌طلبد چرا که در جامعه مرد سالار ما دو مسله مهم زن و شعر از دیدگاه مردان تعریف می‌شود. من هم در چنین فضای مردانه‌ای  قطعا با مشکلات زیادی برخورد کرده‌ام، ولی با همه اینها همیشه سعی کرده‌ام با اشعارم نظرات و دیدگاه کسانی که اندیشه یک زن را نادیده می‌گیرند به چالش بکشم، هرچند نگاه من  به مقوله زن و شعر نگاهی غیر جنسیتی بوده واز دیدگاه من زن و مرد یک مساله غیر قابل تفکیک هستند.

او ادامه داد: متاسفانه جامعه مردسالار ما هنوز به آن تربیت وبلوغ فکری نرسیده که ارزشگذاری‌های خود را حول‌و‌حوش و بر مبنای اندیشه زنان بچرخاند و از دید من  جامعه‌ای که زنان اندیشمند و متفکری در مرکزیت خود نداشته باشد قادر نخواهد بود کودکان با استعداد، نخبه و قدرتمندی را پرورش دهد. از همین رو مسئله زنان به صورت متداول درآثارمن  وجود دارد.
 
دوست با اشاره به اهمیت توجه به آگاهی‌بخشی زنان اظهار کرد: از نگاه من اولین چیزی که در رشد فکری زنان اهمیت بسزایی دارد جامعه مدنی است که باید بتواند زنان را از نگاه جنسیتی به فراجنسیتی بخواند، چون وقتی زنان در پرتو نگاه جنسیتی ارزش‌گذاری و تعریف شوند و اندیشه و تفکر آنان سانسور شود، از نظر آنان جامعه و اجتماع  یک هنجار به حساب می‌آید و با جامعه خشونت‌آمیز درصدد خشونت برمی‌آیند وبه نوعی خشونت، خشونت می‌آورد. در واقع ما نیازمند این هستیم که اجتماع و جامعه امروزبیش ازپیش به مسله زنان آگاه شود و رفع خشونت روحی و روانی زنان با درک کردن و باورپذیری آن‌ها در اجتماع باعث تعادل رفتاری و برخوردی زنان و جامعه می‌شود.

او افزود: من به همه زنان فقط یک جمله را متذکر می‌شوم وآن هم این است که، تنها راه رشد فکری آنان آگاهی است. «بیندیشد چرا زن هستند؟» زیرا زن بودن مسله بسیار مهمی است، که حتی خود زنان نیز خیلی راحت و سرسری از کنارآن می‌گذرند واین درحالی است که تنها راه نجات انسان امروز مخصوصا زنان آگاهی و دانش است. به تعبیر کلی زن یعنی زایش، یعنی آفرینش وما برای آفرینش به این جهان آمده‌ایم.

نرگس دوست؛ شاعر و نویسنده متولد اردیبهشت ۱۳۶۶ است که فعالیت‌های ادبی خود را از ۱۵ سالگی شروع کرده و در رشته کارگردانی سینما تحصیل کرده‌ وتا کنون آثار و مجموعه کتاب‌هایی نیز از او به چاپ رسیده است. همچنین نرگس دوست با سایت‌ها، مجلات و هفته‌نامه‌های ادبی زیادی در کشور کار کرده که اغلب مسئول صفحه شعر بوده و فعالیت‌های پژوهشی زیادی در زمینه نشر شعر زنان ایران داشته است.

در یکی از شعرهای این مجموعه آمده است:

«چرا مرگ نمی‌آید؟
به شکل طبیعی خودش
مثلا به شکل 
زلزله انگور
طوفان شاتوت
یا آتش یک گیلاس
چرا من باید 
مدام سینه انارها را بمکم
و در لباس‌هایم خودکشی کنم!»