رحماندوست را میتوان یکی از با اندیشهترین شاعران کودک و نوجوان ایرانی به شمار آورد. شاعری که در پس شعرهایش، دنیایی از فکر و فلسفه برای مخاطبش نهفته است و گاه حتی این اندیشهها لحن و اندیشه کودکانه روایت را پشت سر میگذارند و با مخاطب بزرگسال نیز دست به دست میدهند و برای او حرف و کلامی تازه به همراه میآورند.
شعر رحماندوست در قالب اثر هنری گاه بلندترین اندیشههای انسانی را برای مخاطبان کودک قابل هضم و چشیدنی میکند و گاه نیز کودکانهترین حسهای زنگار رفته کودکی را برای مخاطبان بزرگسال خود زنده کرده و حس و حالی بدیع و بکر را برایشان به ارمغان میآورد و شاید به همین بهانه بیراه نباشد تا او را شاعر یادها و خاطرههای دور و نزدیک خود بدانیم.
رحماندوست در کتاب تازه خود با عنوان «سفید بود سفید تنها بود» که از سوی انتشارات کتاب نیستان منتشر شده است، نیز بار دیگر به این خصلت اندیشهورز خود بازگشته است. او در این کتاب داستانی بدون مکان و زمان روایت کرده است که ماجرایی است از زندگی و زیست یک مفهوم. این مفهوم در نگاه او یک رنگ است که زیستی عجیب برای خود متصور میبیند. او به دنبال شکفتن پیله تنهایی است و در نهایت تنهایی حس میکند که برای رها شدن از تنهایی و آشنایی با رنگهای تازه باید تن به جدا کردن بخشهایی از وجود خود دهد.
نویسنده در این اثر به این نکته توجه کرده که گوهرهای رنگارنگ موجود در وجود هر انسانی در صورتی که از سوی او باور شود، شعلهور شده و خود را به ظهور میرساند. در واقع رهایی از پیله موجود و حرکت به سمت ممکنی که گاه آرزوی انسانی است تنها با رها شدن از خود و دل سپردن به خودی دیگر مقدور خواهد بود که هر دوی آنها یک موضوع هستند؛ اما گذر از یکی به دیگری کاری است سخت که به سادگی ممکن نیست.
این کتاب با تصویرگری و گرافیک مریم حسنی همراه است که در آن تلاش شده تا از رنگ هویتی انسانی خلق شود. حسنی در کنار خود به رنگ هویتی انسانی بخشیده است و تجسم انسانی داده؛ که این اتفاق حسیانگیزی عمیقی برای مخاطب خود به همراه دارد.
انتشارات کتاب نیستان «سفید بود سفید تنها بود» را با قیمت 29 هزار تومان روانه بازار کتاب کرده است.
نظر شما