به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از ساندی هرالد، نوشتن کتاب سخت است. باید ایده خوبی در ذهن داشته باشید، به کلمات مناسب بیندیشید تا آن ایده خاص را به خوبی تشریح کنید. سپس باید این ایده خوب و همچنین کلمات مناسب را تا صدها صفحه ادامه دهید. یک رمان بهتر است بلند باشد، نه اینکه به صفحه دوم برسید و همه شخصیت‌هایتان مرده باشند. شاید به همین دلیل است که داستان‌های زیادی درباره زامبی‌ها این روزها منتشر می‌شود. نویسنده نتوانسته صفحات متوالی درباره شخصیت‌هایش بنویسد و سپس با خود فکر می‌کند تا اینجا کار نوشته‌ام پس ادامه می‌دهم و نتیجه بهتر از یک داستان زامبی‌گونه نمی‌شود! پس نوشتن کتاب سخت‌تر از آن چیزی است که تصور می‌شود.
اما نوشتن سخت‌ترین کار نیست و نوشتن در کتاب برای مخاطبان کار دشوارتری است. گاهی از نویسنده‌ها درخواست می‌شود تا کتابی را برای خوانندگان امضا کنند؛ اتفاقی که در زندگی نویسنده طبیعی است. فکر کردن درباره اینکه چه جمله‌ای باید برای آن فرد نوشت سخت است.
بعضی نویسندگان فقط امضا می‌کنند. این دسته از نویسندگان را در اصطلاح «سرمست» می‌دانیم و باید در نظر داشت که اکثر نویسندگان به همین گروه تعلق دارند. دسته دیگری از نویسندگان هستند که سعی می‌کنند در کتاب جملات کوچکی مانند «امیدوارم لذت ببرید» می‌نویسند. این نویسندگان بسیار خوش‌بین هستند. دسته سوم از نویسندگان نام خریدار را می‌نویسند تا ارتباط نزدیکی بین خود و خواننده برقرار کنند. البته این کار برای نویسندگان کتاب کودک آسان نیست زیرا باید املای اسم‌های عجیبی را، که این روزها پدر و مادرها برای برای فرزندشان انتخاب می‌کنند، یاد بگیرند.
گاهی نویسنده در حال خوردن شیرینی یا قهوه است یا در حال صحبت با فردی دیگر است که از او تقاضا می‌شود کتابی را مضا کنند. نویسنده باید در همه حال لبخند به لب داشته باشد و بداند کارش با تمام کردن کتاب و سپردنش به ناشر به پایان نمی‌رسد! باید صبور باشد و قتی در فستیوال، نمایشگاه، یا سخنرانی در کتاب‌فروشی حضور می‌یابد با روی خوش با مخاطبانش برخورد کند.
اما بهتر است مخاطبان هم بدانند که قرار نیست به صرف خرید کتاب نویسنده برایتان لبخند بزند و زمان بیشتری را با شما سپری کند. لطفا کمی با نویسندگان بیچاره مهربان‌تر باشید، کمی صبوری به خرج دهید، و در هجی کردن اسم‌های عجیب کمک کنید.
چهارشنبه ۱۴ شهریور ۱۳۹۷ - ۰۹:۴۱
نظر شما