پل اسمیت، شاعر و شرقشناس استرالیایی، غزلهای جهان ملک خاتون، شاعر فارسیگوی قرن هشتم و معاصر حافظ را به انگلیسی ترجمه و منتشر کرد.
جهان ملک خاتون، شاعر فارسی قرن هشتم و دختر مسعودشاه اینجو، حکمران فارس بود. جهان ملک، یگانه فرزند مسعودشاه بود و عموی او شاه شیخ ابواسحاق اینجو بود که حافظ و عبید زاکانی در اشعارشان او را بسیار مدح گفتهاند. جهان ملک از شاعران پیش از خود از سعدی و از شاعران معاصر خود ازخواجوی کرمانی و سلمان ساوجی و بیش از همه از حافظ تاثیر پذیرفته و غزلهایی به استقبال از حافظ سروده است.
زندگی جهان ملک خاتون و حافظ هردو با در پرده ابهام پوشیده است و تنها چیزی که پیداست این است که آن دو با یکدیگر مشاعرههای بسیار داشتهاند تا جایی که عدهای بر این باورند که شاید جهان ملک خاتون همان شاخ نبات در دیوان حافظ باشد که حافظ را به او قسم میدهند.
دیوان جهان ملک خاتون با بیش از 15 هزار بیت که تقریبا چهار برابر دیوان حافظ است و شامل چند قصیده، ترجیحبند، مقطعات،و غزلها و رباعیات بسیار است و از لحاظ کمی و کیفی بزرگترین دیوانی است که از زنان شاعر قرنهای گذشته در تاریخ ادبیات فارسی به جا مانده است.
پل اسمیت در سال 1945 میلادی متولد شد. او 45 سال است که به کار ترجمه کتاب، فیلم و نمایشنامه مشغول است و علاقه وافرش به فرهنگ و ادبیات ایران او را به ترجمه آثار بسیاری از نویسندگان و شاعران کلاسیک و تصوف ایرانی سوق داده است. اولین بار سر ویلیام جونز، شعری از حافظ را به انگلیسی ترجمه کرد و راه را برای مترجمان دیگر هموار ساخت اما در این میان، ترجمه اسمیت از دیوان حافظ به عنوان یکی از نزدیکترین ترجمهها و زیباترین آنها به روح اشعار حافظ شناخته میشود. او در مقدمه ترجمه کتاب حافظ آورده که 15 سال را صرف این کار کرده است.
دکتر میر محمد تقوی، استاد ادبیات فارسی درباره ترجمه او از دیوان حافظ گفته بود:«شگفتآور است که در این کتاب 99 درصد حافظ و تنها یک درصد اسمیت حضور دارد.»
اسمیت تاکنون کتابهای بسیاری از شاعران صوفی فارسی، عربی، اردو و زبانهای دیگر را از قبیل سعدی، حافظ، نظامی، رومی، عطار، سنایی، عبید زاکانی، انوری، خواجه عبدالله انصاری، غالب دهلوی، جامی، خیام ، رودکی، ابونواس، و دیگران را به انگلیسی ترجمه و مورد تحقیق قرار داده است.
از میان مهمترین آثار پل اسمیت میتوان از آثاری چون «انجیل صوفیان»، «مجنون کامل»، «جنگجوی بزرگ افغانستان»، «جنگ اشعار عربی»، «اناالحق»، «شاعران بزرگ دوره عباسی»، «پیشگامان غزل صوفیانه»، «باغ محصور حقیقت»، «زندگی و آثار داراشکوه»، «منتخب اشعار رابعه عدویه»، «زندگی و آثار ابن یمین»، «دست راست پیامبر:سخنان روشنیبخش حضرت علی(ع)»، «شعر بهکتی در هند»، «بابا فرید که بود»، «ادبیات امپراتوری مغول»، «درباره رحمان بابا» و آثار پرشمار دیگر نام برد.
نظر شما