به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از روابط عمومی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، پس از نمایش فیلم، «رخشان بنی‌اعتماد» با حضار سخن گفت: توران میرهادی برای نسل من شخصیت شناخته شده ای است و دوران زندگی اش برایم جذاب شد. این کار، هفتمین اثر در مجموعه «کارستان» است که باید دیده می شد ولی در این وانفسا  و شرایط درهم ریخته و به هم ریخته دیده شد. ابزار کار ما که با آن دغدغه‌مان و مسئولیت اجتماعی‌مان را بیان می کنیم همین فیلم ساختن است. این شخصیت ها ازجمله توران میرهادی، الگوهایی برای همیشه تاریخ هستند. میرهادی سمبل مبارزه و مقاومت است و باید به نیروهای خودمان متکی باشیم و بدانیم که هستیم. جامعه ای که از دیدن چهره واقعی اش محروم است، بداند چه الگوهایی دارد.

بنی‌اعتماد ادامه داد: آنچه در این فیلم ساخته شد و به نمایش درآمد، سال های آخر زندگی توران خانم بود و طبیعتا نمی توان انتظار داشت که تمام وجوه شخصیت این بانو به نمایش گذاشته شود. زیرا کاراکتر توران خانم چندوجهی است و نمی توان همه ابعاد زندگی اش را به نمایش گذاشت. و البته معتقدم هیچ فیلمی وظیفه ندارد به تمام پرسش های تماشاگران خود پاسخ گوید و هدف هم این نبود تا همه اطلاعات زندگی او به مخاطب داده شود. 

کارگردان مستند «توران خانم» اضافه کرد: کاش معلمان این سرزمین کتاب های توران خانم را بخوانند و پیشنهاد هم می کنم که جوانان نگاه او را به عنوان یک مادر، پدر و مربی ببینند. لازم است تا نگاه او آموخته و آموزانده شود. تعمدا طوری فیلم را به پایان رساندیم که چیزی که از مرگ او به میان نیاید. می خواستم بسط و توسعه تفکر او در همه جای ایران را نشان دهیم و البته فضای متفاوت شده شورای کتاب کودک پس از مرگ او که هنوز صدایش و نفسش در گوش همه هست. زیرا از نگاه ما، توران خانم هیچ وقت نمی میرد.

«مجتبی میرتهماسب» نیز در ادامه گفت: برای خود من، توران خانم و شخصیتش مهم بود و ویژگی های قابل تامل او که برای همه ما راهگشا است. حتما اگر این فیلم قبل از انقلاب ساخته می شد، محوریتش مدرسه فرهاد بود و طبیعی است که محوریت این فیلم به شورای کتاب کودک و فرهنگنامه کودکان و نوجوانان اختصاص دارد چون زندگی پس از انقلاب توران خانم در اینجا می گذشت. البته سعی کردیم فضای کودکانه اطراف او را نیز نشان دهیم. برای ما، پیگیری و دقت نظر در رفتار اجتماعی او مهم بود.