به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) این کتاب مجموعه‌ای ۸۴ گزین‌گویه از رسول زاده، نویسنده، شاعر و منتقد ادبی است که در آن نویسنده تلاش کرده بیش از آنکه به سیاق گزین‌گویه‌های معمول، نتیجه‌گیری کند، پرسش ایجاد کند. حتی اگرچه اکثریت قریب به اتفاق آن‌ها، در قالب جملات خبری نوشته شده‌اند، با این‌حال مخاطب پس از خواندن این گزین‌گویه‌ها درباره مفاهیم قطعی به فکر فرو می‌رود. در واقع گزین گویه‌ها رسول زاده در صفحات به پایان نمی‌رسند، بلکه در ذهن مخاطب ادامه پیدا می‌کنند.

«گزین گویه» عمری به درازای تاریخ تفکر دارد. اولین گزین گویه را به بقراط حکیم نسبت می‌دهند که در قرن چهارم و پنجم پیش از میلاد مسیح می‌زیست. او اولین رساله‌های پزشکی‌اش را به شکل گزین گویه‌ یا همان آفوریسم نوشت: آفوریسم در برابر اکسیوم (اصل بدیهی) قرار دارد. در واقع ریشه آفوریسم یا گزین گویه در تجربه و عادت است اما اکسیوم‌ها نیاز به اثبات علمی دارند. در طول تاریخ گزین‌گویه‌ها بخش مهمی از فلسفه و ادبیات بوده‌اند و فلاسفه‌ای نظیر نیچه و کیرکگارد نیز از این امکان بهره بسیاری برده‌اند.

مروری چند گزین گویه از کتاب «تاملات ناگهانی» به قلم حسین رسول زاده:

- خاطرات، حاصل زندگی نیست، بلکه این زندگی است که حاصل خاطرات است.
- «متن» رویای «اثر» شدن را در سر می‌پرواند و «اثر» در حسرت متن شدگی، تنگنای قفسه‌ها را تحمل می‌کند.
- روزی که برگشتم خوشحال بودم درست مثل روزی که می‌رفتم. اکنون اینجا دلم گرفته است درست مثل روزهایی که آنجا بودم.
- یگانه بهانه‌ی مرگ، زندگی ست. روزی این بهانه را از او می‌گیرم.