استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه دمشق در گفتوگو با ایبنا:
استقبال از آموزش زبان فارسی در سوریه خوب است اما بازار کار نه!
محمدفراس حلباوی، استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه دمشق میگوید: استقبال از آموزش زبان فارسی در سوریه خوب است اما صحبت از خروجی و آینده دانشجویان و فارغالتحصیلان است. یعنی مسئله این است که این دانشجویان بعد از فارغالتحصیلی چه باید کنند.
تدریس زبان فارسی توسط اساتید ایرانی برای دانشجویان سوری مفیدتر است
حلباوی دانشگاهها را از دیگر مراکز آموزش زبان فارسی در سوریه معرفی کرد و افزود: در دانشگاههای دولتی سوریه نظیر دانشگاه دمشق، حلب و دانشگاه حمص - به آن «البعث» هم میگویند- گروه زبان و ادبیات فارسی به صورت یک دپارتمان مستقل وجود دارد و در آنجا زبان و ادبیات فارسی تدریس میشود. قبلا اساتید ایرانی برای تدریس به این دانشگاهها فرستاده میشدند، یعنی قبل از بحران در سوریه تقریبا دو یا سه استاد از ایران اعزام میشدند و در سوریه زبان و ادبیات فارسی را تدریس می کردند که واقعا حرکت بسیار خوبی بود. چون دانشجویان سوری هم با اساتید ایرانی که متخصصان رشته زبان فارسی هستند، هم با لهجه شیرین فارسی و هم با زبان معیار فارسی در ایران آشنا میشدند.
او در ادامه گفت: در لازقیه هم مرکزی برای آموزش زبان فارسی داریم که وابسته به رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران است. همچنین مراکز دیگری نظیر مدرسه محسنیه، یوسفیه و هاشمیه در دمشق هم داریم که در آنجا هم با پشتیبانی و حمایت رایزنی فرهنگی دورههایی برای آموزش زبان فارسی برگزار میشود.
استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه دمشق علاقه به یادگیری زبان و استقبال از آموزش آن در سوریه را خوب توصیف کرد و افزود: استقبال از آموزش زبان فارسی در سوریه خوب است اما صحبت از خروجی و آینده دانشجویان و فارغالتحصیلان است. یعنی مسئله این است که این دانشجویان بعد از فارغالتحصیلی چه باید کنند؟ آیا بازار کاری هست که اینها را جذب کند؟ آیا میتوانند وارد گردونه کار و فعالیت اقتصادی شوند یا خیر؟ متاسفانه با این بحرانی که در سوریه اتفاق افتاده، این مسئله به یک مسئله چالش برانگیز تبدیل شده و بیشتر فارغالتحصیلان سراغ کار و فعالیتهای غیر مرتبط میروند که این به نفع آنها نیست و برای دیگران هم تصویر مناسبی نمیدهد، یعنی وقتی دیگران میبینند دوستانشان که فارغالتحصیل رشته زبان و ادبیات فارسیاند، در این وضعیت قرار گرفتهاند، انگیزه خود را از دست میدهند و هیجان، میل و رغبتی که نسبت به آموزش زبان فارسی دارند، فروکش میکند.
حلباوی که زبان فارسی را به خوبی و بدون لهجه صحبت میکند، درباره تجربه حضور خود در ایران گفت: دوره فوقلیسانس، دانشجوی دانشگاه علامهطباطبایی بودl و دکتری خود را نیز در دانشگاه تهران گذراندم که هر دو دوره برای من بسیار دوران خوبی بود و خاطرات خوبی از آن دارم. بعد از فارغالتحصیلی به سوریه و شهر دمشق رفتم و حدود دو سال و نیم بود که از ایران دور بودم، تا اینکه از سوی بنیاد سعدی برای دوره دانشافزایی و تربیت مدرس زبان فارسی دعوت شدم.
عاشق حافظ شیرازی هستم
وی در پاسخ به این سوال که با کدام شاعر ایرانی احساس نزدیکی بیشتری دارد، اظهار کرد: از میان شاعران ایرانی حافظ را میپسندم. عاشق حافظ شیرازی هستم و بیشتر غزلیات او را میخوانم. همچنین غزلیات شمس و مثنوی معنوی مولانا را هم میخوانم. البته کل شاعران ایران نظیر سعدی شیرازی، خیام، رودکی و شاعران معاصر نظیر سهراب سپهری، نیما یوشیج و دیگر شاعران برای من دوستداشتنی هستند، حتی رساله دکتری من «معرفتشناسی با تکیه بر ابزار معرفت در مثنوی معنوی و داستانهای رمزی سهروردی» بود.
در دانشگاههای سوریه ادبیات فارسی هم تدریس میشود
حلباوی آموزش زبان و ادبیات فارسی در سوریه را از هم جدا دانست و گفت: زمانی که در رایزنی فارسی را به فارسیآموزان آموزش میدهیم، کمتر از ادبیات استفاده میکنیم، اما وقتی بحث دانشگاه و گروه زبان و ادبیات فارسی است، ادبیات هم تدریس میشود و درسهایی نظیر ادبیات عرفانی، ادبیات تعلیمی، ادبیات غنایی، نثر، شعر و... ارائه میشود.
نظر شما