اخیرا 100 غزل از غزلهای مولانا در حالی از زبان فارسی به زبان هندی ترجمه شده که برای اولین بار است که اثری از مولانا مستقیما از زبان فارسی در هند ترجمه میشود.
دکتر بلرام شوکلا درباره روند ترجمه غزلهای مولانا که قریب شش سال را صرف آن کرده اظهار کرد: «رومی فقط یک شاعر نیست؛ او یک اعجوبه است. من زمانی که مشغول تحصیل در رشته زبان و ادبیات فارسی بودم با آثار او آشنا و از همان اول مجذوب و شیفته زیبایی نوشتار او شدم و برای اینکه این زیبایی برای خواننده هندی ملموستر شود تصمیم گرفتم برخی از بهترین غزلهای ناب او را به زبان هندی ترجمه کنم. ترجمه اشعار او برای من مانند یک سفر شگفتانگیز و خیالی بود.»
این کتاب در سه بخش با عناوین 1) باب طلب، 2) باب طرب و 3) باب وصال تقسیمبندی شده و قرار است در ماه آگوست سال جاری میلادی روانه بازار کتاب هند شود.
مترجم غزلهای مولانا به زبان فارسی در ادامه گفت: «اگر چه تمام تلاش خود را کردم تا جایی که ممکن است این ترجمه با اشعار مولانا برابری کند اما میدانم که هنوز در انتقال زیباییهای زبان فارسی نارساییهایی زیادی دارد. در واقع ترجمه این غزلها کار بسیار دشواری بود. در طی این سالها با چندین استاد دانشگاه در ایران در ارتباط بودم و هر زمان در فرآیند ترجمه با مشکلی بر میخوردم با آنها تماس میگرفتم و تمام هدفم هم این بود تا زیباییهای بکر این اشعار را بتوانم حفظ کنم.»
انتشار این کتاب تحت حمایت طرح تاپ بوده که به منظور تشویق ترجمه و نشر آثار فارسی به زبانهای دیگر در ایران راهاندازی شده و بخشی از هزینههای ترجمه آن از سوی دولت ایران تقبل شده است.
علی دهقانی، مشاور فرهنگی خانه فرهنگ ایران، در این خصوص گفت:«دولت ایران مشتاق است تا از طریق ترجمه ادبیات فارسی به زبانهای خارجی تبادلات فرهنگی خوبی بین ایران و دیگر کشورها صورت بگیرد و این اثر چون مستقیما از زبان فارسی ترجمه شده ارزش منحصر به فردی دارد.»
دکتر علیم اشرف خان، رئیس بخش ادبیات فارسی در دانشگاه دهلی نیز اشاره کرد که انتشار این اثر در هند باعث میشود که رومی در میان مردم هند ملموس و قابل دسترستر شود؛ چرا که بخش زیادی از جمعیت هند را خوانندگان هندی تشکیل میدهند که الزاما با زبان انگلیسی ندارند و از خواندن آثار مولانا محروم بودهاند. بنابراین این ترجمه کمک میکند تا مردم بیشتری از هند با این شاعر جاودانه ایرانی آشنا شوند و آثارش را بخوانند.
بلرام شکلا، استاد دانشگاه دهلی هندوستان، پیش از این اقدام به ترجمه آثار دیگری از زبان و ادبیات فارسی در حوزه کلاسیک و معاصر کرده بود و با استقبال خوبی نیز از سوی هندوها مواجه شده بود که از آن میان میتوان به ترجمه غزلیات صائب تبریزی و ترجمه ترکیببند محتشم کاشانی درباره امام حسین(ع) اشاره کرد.
نظر شما