به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از پابلیشرز ویکلی - در سال‌های اخیر نوعی فیلم‌سازی یا داستان‌نویسی در میان نویسندگان و کارگردان‌ها رواج پیدا کرده که در اصطلاح «انتهای باز» نامیده می‌شود؛ در این نوع آثار تصمیم‌گیری و قضاوت به عهده مخاطب گذاشته می‌شود. در ادبیات انگلیسی برای این نوع آثار اصطلاح «درگیرکننده ذهن» به کار گرفته می‌شود. نویسندگان این رمان‌ها به نوعی خطر می‌کنند چون ممکن است داستان‌شان با شکست روبرو شود و مخاطب خاصی نداشته باشد. سایت پابلیشرز ویکلی پنج رمان برترکه دارای انتهای باز هستند را انتخاب و معرفی کرده است:
در این رمان از نویسنده و شاعر غنایی، دنیایی خیالی به تصویر کشیده می‌شود که شخصیت‌ها و داستان‌ها در آن مبهم هستند. کارشناسان، این رمان را یکی از بهترین کتاب‌های نوشته شده در تاریخ ادبیات آفریقا می‌دانند. در این کتاب معلوم نیست داستان تخیلی است یا برگرفته از واقعیت و هر نوع شخصیتی از استاد دانشگاه گرفته تا جادوگر در آن پیدا می‌شود.
 
این رمان هم توسط یک نویسنده آفریقایی نوشته شده است و  اولین رمان انگلیسی‌زبان قاره سیاه محسوب می‌شود. در این رمان داستان مردی دائم الخمر روایت می‌شود که به دنبال شخصی وارد دنیای مردگان می‌شود و با ارواح و افسانه‌های بسیاری روبرو می‌شود.
این رمان یک سال پس از مرگ بولانو، رمان‌نویس ایتالیایی در سال 2004 منتشر شد. نویسنده در آخرین رمانش داستان چند شخصیت را روایت می‌کند و اثر از همان ابتدا، یعنی عنوانش دارای ابهاماتی است. کتاب دارای بخش‌های مختلفی است که هر بخش جنایتی را روایت می‌کنند؛ اما مشخص نیست که این جنایات در دنیای واقعی اتفاق افتاده یا تنها خیال است. گفته می‌شود عنوان کتاب از اعداد نمادین کتاب مقدس مسیحیان اقتباس شده است.
این رمان داستان زندگی مردمان جامعه یا تمدنی به نام «سونوکروم» را روایت می‌کند که درون اعماق جنگل زندگی می‌کنند و دارای زندگی عجیبی هستند. آنها با گذشتگان خود در ارتباط هستند و با زبانی خاص با یکدیگر تکلم می‌کنند. قصه به نوعی دارای ژانر پلیسی-معمایی است، ولی از منطق خاصی پیروی نمی‌کند و به خاطر همین خواننده نمی‌تواند درک کند که داستانی جنایی می‌‌‌خواند یا داستانی فلسفی از مردمانی با تمدن خاص.
در این کتاب داستان پسر 19 ساله‌ای به نام متیو، از زبان خودش روایت می‌شود. او شرح حال زندگی‌اش را از سن 9 سالگی‌ برای مخاطب بازگو می‌کند؛ او از همان دوران کودکی با مشکلات روحی و روانی زیادی روبرو بوده است. در این داستان روایت واقعی از مشکلات بیماران روانی بیان می‌شود ولی نوعی رازآلودگی در بیان واقعیات وجود دارد که خواننده در ادامه داستان از واقعی بودن آنها دچار شک و تردید می شود.