کتاب «دروازه‌های جهنم، پرتگاه‌های ملکوت» ترجمه شعر چهار شاعر بزرگ اروپای شرقی است که با ترجمه مرتضی ثقفیان به همت نشر حکمت کلمه منتشر شده است. مترجم کتاب را به چهار بخش بهره‌بندی کرده است و در آغاز هر بهره توضیحاتی پیرامون شاعر و شعرهایش داده است. با هم تکه‌هایی از این چهار یادداشت را می‌خوانیم:
1. شاعر مجار، یانوش پیلینسکی در سال 1928 در شهر بوداپست به‌دنیا آمد. او از پیش‌روان شعر مدرن مجارستان است و آثارش تأثیری عمیق بر شعرِ مجار در سال‌های پس از جنگ جهانی دوم داشته است.
اولین شعرهای پیلینسکی از 1938 به‌صورت پراکنده در مجلات ادبی مجارستان به چاپ رسید. اما اولین مجموعه‌ی شعر او تاب و میله‌ی پارالل در 1946 منتشر شد، که تنها دربرگیرندهی نوزده شعر بود. انتشار این مجموعه به عقیده‌ی تِد هیوز حادثه‌ای در ادبیات مجارستان بود و شاعر را به مقام رهبری مکتب شاعران مدرن مجارستان رساند.
2. شاعر چک، میروسلاو هُلوب در سال 1932 در شهر پِلزن به‌دنیا آمد. با شروع جنگ و اشغال چکسلواکی توسط نیروهای آلمان نازی، تحصیلاتِ او -دانشجوی رشته‌ی علوم پزشکی در پراگ- متوقف و برای کار اجباری به اداره‌ی راه آهن شهر پلزن فرستاده شد.
نخستین شعرهای هُلوب در 1958 منتشر شد و او که تا سی سالگی شعری ننوشته بود در طی تنها هفت سال پس از انتشار اولین کتاب خود، پنج مجموعه‌ی دیگر به چاپ رساند. کتابهایی که به‌سرعت به‌فروش رسید.
3. زیبیگنیف هربرت ، در بیست و چهارم اکتبر سال 1924 در شهر لووف در خانواده‌ای از طبقه‌ی متوسط به‌دنیا آمد.
پانزده ساله بود که جنگ جهانی دوم درگرفت و لووف بر اساس توافقنامه‌ی مولوتوف-ریبرتروف به تصرف نیروهای جماهیر شوروی درآمد. دو سالِ بعد، در 1941 این شهر به اشغال ارتش آلمان نازی درآمد. در فاصله‌ی سال‌های 1944-1991 لووف دوباره به خاک شوروی ملحق شد و با فروپاشی شوروی، این شهر شهری شد متعلق به جمهوری اکراین. هربرت بارها در مصاحبه‌هایش اشاره کرده است که زندگی‌اش را بیشتر تاریخ شکل داده است تا خود او.
4. واسیلی واسکو پوپا مهمترین شاعر سال‌های پس از جنگ جهانی دوم در یوگسلاوی (سابق) است. در 1922 در دهکده‌ی «گربِناک» در ناحیه «باناتِت» در شمال صربستان متولد شد؛ که ناحیه‌ای است با قوم‌های مختلف و فرهنگ‌های گوناگون. همان‌طور که از نام پوپا پیداست، او رگ و ریشه‌ی رومانیایی دارد.
از پوپا هشت مجموعه شعر منتشر شده است. اولینِ آن‌ها، «پوستِ درخت» در 1953 منتشر شد. این کتاب او را یک شبه به چهره مرکزی ادبیات یوگسلاوی تبدیل کرد. در 1956 مجموعه «دشتِ ناآرامی» را به چاپ رساند و پس از توقفی طولانی در سال 1968 مجموعه «آسمان ثانوی» یا «یک آسمانِ دیگر» را و در 1972 مجموعه «زمینِ راست قامت» را منتشر کرد و در سال 1975 سه مجموعه دیگر به چاپ رساند: «نمک گرگ»، «گوشتِ خام» و «خانه کنار راه» و در سال 1981 «بُرِش».
این کتاب در 192 صفحه و با تیراژ 300 نسخه پاییز 1396 در نشر حکمت کلمه منتشر شده است.
شنبه ۲ دی ۱۳۹۶ - ۱۶:۵۳
نظر شما