بیوه لوئی فردینان سلین به تازگی موافقت کرده تا هجونامههای یهودستیزانه همسرش پس از سالها در فرانسه تجدید چاپ شوند.
هفتهنامه اکسپرس یکی از دلایل موافقت بیوه سلین با انتشار این هجونامهها را وضعیت جسمانی نامناسب او دانسته و اینکه او دیگر قادر نیست با حق تالیف کتابهای منتشر شده همسرش، از پس مخارج درمانش برآید و به پول بیشتری نیاز دارد.
این کتاب که عنوان «نوشتههای جنجالی» برایش انتخاب شده، با مقدمه پییر آسولین در ماه می 2018 میلادی از سوی انتشارت گالیمار منتشر خواهد شد. کتاب تک جلدی شامل سه اثر «هیاهوی بسیار برای یک کشتار»، «مدرسه جنازهها» و «شمدهای زیبا» سلین، که هر سه از آثار جنجالی یهودستیزانه وی هستند تشکیل میشود.
این هفتهنامه انتشار این هجونامه ضد یهودی از سلین را انقلابی در دنیای ادبیات فرانسه دانسته و پیشبینی کرده تا سال 2031 میلادی این اثر بارها تجدید چاپ شود. چاپ و فروش این اثر برای سالهای طولانی در فرانسه ممنوع بود و کتابفروشهای کنار رود سن از فروش پنهانی این آثار با قیمت گزاف سود بسیاری میبردند.
در دیگر کشورهای فرانسویزبان انتشار این هجونامهها مجاز بود. به عنوان مثال در کبک از سال 2012 میلادی، کتابها فروش خوبی داشتهاند و خیلیها هم موفق شدند این کتاب را در آن کشور با قیمت مناسب خریداری کنند پیش از آنها در فرانسه و با قیمت نجومی در بازار عرضه شود.
انتشارات گالیمار هم چنین دو متن مهم دیگری از سلین را با عنوان «تکاندن شیشه دهنگشاد» که هجونامه سلین علیه سارتر است که همواره و بهشدت از او متنفر بود و «ادای احترام به امیل زولا» را در این کتاب گنجانده است.
«هیاهوی بسیار برای یک کشتار» ضدیهودیترین اثر سلین به شمار میآید که نویسنده در آن صریح و بیپرده به یهودیان تاخته و آنها را مسئول همه شکستهای ادبی خود و فروش کم آثارش قلمداد کرده است. این اثر برای نخستین بار در سال1937 میلادی منتشر شد و پس از آن با دو چاپ پیدر پی از پرفروشترین کتابهای آن دوران شد.
سال 2011 وزیر فرهنگ فرانسه تصمیم گرفت که نام لویی فردینان سلین را از فهرست مشاهیر ملی آن سال حذف کند که این امر با استقبال گسترده جامعه یهودیان مواجه میشود که آراء و اندیشههای ضد یهودی سلین را برنمیتافتند.
لوئی فردینان سلین نویسنده فرانسوی بود که در سال 1894 میلادی در حومه شهر پاریس متولد شد. برخی او را یکی از بزرگترین نویسندههای تاریخ رمان و کلاسیک ادبیات فرانسه میدانند. نگاه او به دنیا چرک، سیاه و بی رحمانه است و آثارش تندی و تیزی دردآوری دارد. نثر عامیانه و زبان شکسته خصیصه بارز سبک نوشتار اوست. برخی از جامعه روشنفکری فرانسه ادبیات او را کثیف خواندند و از دادن جایزه گنکور به او امنتاع کردند.
نظر شما