محمدجواد غفورزاده (شفق)، شاعر آئینی معتقد است که مرحوم حبیبالله چایچیان تنها برای دل خودش و آرامش قلبش شعر آیینی مینوشت و مانند بسیاری از شاعران برای برگزیده شدن در جایزهها و جشنوارههای مختلف به سراغ شعر ئینی نیامده بود.
این شاعر آئینی ادامه داد: شاید خیلی از مردم چایچیان را با شعر «آمدم ای شاه پناهم بده» بشناسند؛ اما بد نیست این نکته را در این گفتوگو مطرح کنم که وی سالهای سال در حوزه شعر آیینی فعالیت داشته است و چندین کتاب دارد و آشنایی من و امثال من با او به سالهای قبل از انقلاب برمیگردد.
شفق با اشاره به کتابهای این شاعر آیینی گفت: اگر در آثار زندهیاد چایچیان تورقی داشته باشید، متوجه خواهید شد که وی شعرهای بسیار بهتری از اثر «آمدم ای شاه پناهم بده» دارد، اما آن کار بهدلیل همکاری با استاد کریمخانی و صدای بینظیر وی در کانون توجهات قرار گرفت. زندهیاد حسان در سالهای فعالیتش، چندین اثر ارزشمند دارد که هر کدام چند بار زیر خط چاپ رفته است.
غفورزاده در توضیح مراسم خاکسپاری این شاعر آیینی عنوان کرد: متاسفانه نتوانستم در مراسم خاکسپاری این شاعر رضوی شرکت کنم؛ چراکه مراسم خیلی زود و سریع برگزار شد؛ در حالی که به نظرم با یک اطلاعرسانی خوب میشد، مراسم باشکوهتری برگزار کرد. البته حضور فرزند مقام معظم رهبری در این مراسم بسیار دلگرم کننده بود.
این شاعر آئینی ادامه داد: حسان شاعر محبوب همه ما بود و در دل همه ما جا داشت و حتی مقام معظم رهبری نیز به وی علاقه داشتند و بارها از حسان برای شرکت در مراسم شعرخوانی رهبری دعوت شده بود. او کارمند بازنشسته بانک بود اما علاقه شدیدی به شعر و شاعری داشت و شعر علاقه قلبی او بود.
شفق در بخش پایانی صحبتهایش گفت: قبل از انقلاب شعرهای امام رضا (ع) در قالب شعر آیینی قرار داشت اما با توجهی که بعد از انقلاب به شعرهای امام رضا (ع) شد؛ امروز شاهد مستقل شدن شعر رضوی هستیم و این دست شعرها از غربت درآمدهاند. البته همه این موارد به کمک شاعران آیینی مانند زندهیاد چایچیان تحقق پیدا کرده است.
نظر شما