عالیه عطایی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، درباره اثر جدید خود گفت: به تازگی مجموعه داستانی جمع‌آوری کرده‌ام که به احتمال زیاد آن را در افغانستان منتشر خواهم کرد. همچنین کار نگارش رمانی را به تازگی به اتمام رسانده‌ام. نگارش این رمان کمی زمان‌بر بود و نزدیک به سه سال طول کشید.

نویسنده "کافورپوش" درباره مضمون این رمان گفت: این رمان "سال مرزی" نام دارد و آغاز آن از روزی است که "محمد نجیب الله" در افغانستان اعدام می‌شود. دغدغه اصلی من در نگارش این رمان مساله مهاجرت بوده‌ است. من خودم نسل دوم مهاجرت محسوب می‌شوم. به نظر من نسل مهاجرت نسل مهمی است چون حق انتخاب از او گرفته شده‌ است و به نوعی قربانی انتخاب نسل اول است. حتی نسل سوم مهاجرت هم آزادی عمل بیشتری نسبت به نسل دوم دارد. در "سال مرزی"  عامدانه به این مساله پرداخته‌ام و فضای این رمان بین ایران و افغانستان می‌گذرد.

عطایی افزود: این اثر با "کافورپوش" هم از نظر درون‌مایه شباهت دارد. مهاجرت اجباری، مرز، تفاوت‌های فرهنگی و اقلیمی همواره دغدغه من در نوشتن بوده‌ است. در "سال مرزی" سیم خاردارهای روی مرزها را به تصویر کشیده‌ام و به تبعاتی که مهاجرت اجباری می‌تواند داشته باشد، توجه ویژه‌ای داشته‌ام. به نظر من تاریخ بشریت پر از توحش است و نویسنده نقش مهمی در انگاشتن این وحشی‌گری‌ها می‌تواند داشته باشد. چیزی که به وفور در آثار نویسندگان مختلف دنیا هم می‌بینیم، همین است.

برگزیده جایزه مهرگان ادب همچنین از علاقه خود به آثار جومپا لاهیری صحبت کرد و گفت: دلیل علاقه‌ام به لاهیری توجه ویژه او به مساله مهاجرت است. در اغلب داستان‌های لاهیری با نسل دوم مهاجرت و مسائلی که به دلیل این کوچ، گریبان‌گیرشان می‌شود، روبه‌رو هستیم.

این نویسنده در انتها درباره تجربه خود در برگزاری کارگاه داستان برای کودکان گفت: چهار سال در شاهرود کارگاهی برای کودکان برگزار کردم و در مکتب تهران درواقع دوره دوم این کارگاه را ارائه داده‌ام. از سال 1389 در زمینه آموزش داستان برای کودکان اشتغال داشتم. از ابتدای سال 1396 در مکتب تهران دوره داستان‌خوانی برای کودکان برگزار شد که ترجیحم این بود که اولویت با کودکان هشت تا نه ساله باشد. در این سن پذیرش کودکان بهتر و بازده آموزش بیشتر است. البته من خودم را مدرس داستان نمی‌بینم و درباره کودکان به نظرم آن‌ها از داستان به شیوه زندگی می‌رسند. ذهن یک کودک آنقدر باز و خلاق است که می‌توان زندگی را از دریچه نگاه آن‌ها طور دیگری دید.