درود آقای سعید پورعظیمی آیا خوانندگان شعرهای شاملوی بزرگ فقط عوام بودند؟ در دانشگاهها هم شعرهایشان را اساتید شروع به تذریس کردند. برای عوام ؟!! یکی از راههای شهرت کاذب حمله به اندیشمندان است . بیاییم بیراهه نرویم . مگر فروغ تمام شد ؟ نیما تمام شد؟ می توانید در یک رسانه آمارگیری فرمایید.حال نه بیست سال دیگر. سلامت و پوینده بمانید.

درود به سردبیر محترم ایبنا درود به مدیرمحترم و سردبیر کتاب خبرگزاری کتاب. درمورد آقای پور عظیمی بنده اشتباه کردم . و به جای استادی اهل کتاب از ایشان نام بردم . در خواست حذف پیام قبلی خود نسبت به آقای پور عظیمی را دارم . ممنون خواهم شد. با سپاس از شما. هاشم توکلی

مرسی آقای پورعظیمی عالی عالی عالی عالی کاملاً با نظرهای شما موافقم. این جمله عالی بود: من خیل عظیمی از این‌ها را کُشتگان شاملو می‌دانم؛ همان «تالی فاسد» که اخوان‌ثالث گفت. شعر نو با شاملو تمام شد. شاید در دهه‌های بعد شاعرانی بزرگ به صحنه آمدند، زبانِ روزگار خود شدند و تحسین ناقدان را برانگیختند.

درود در مجموعه ای کارهای ادبی دارم ، اما گاه های و هوی به راه نمی اندازیم . خوشحالم که همزبان ، همدل و همراه هستیم . از شال 52 شعر را کلاسیک و نیمایی باهم شروع کردم . به زودی از نیما فاصله گرفتم و این با حساب و کتاب نبود با دل بود و لذت ِ انندیشه و احساس . بیشتر به سپید شاملویی روی آوردم ، علت هجوم واژه ها بود که نمی خواستم با مفتعلن مفتعلن خویش را به دار قافیه آویزم . البته شعر تمنظوم در حال حاضر هم دارم ولی ساده و سریع ، الهام می شود و بیراهه نرفته ، وقت را هدر نداده ام . کاش می شد از ناصر ایرانی و دیگرانی شروع کنم که از ناصر ایرانی و در نیمه راه ماندنش ضربه بزرگی به شعر نو فارسی بود . و کاش می شد تا شاملوی بزرگ در فرصتی ادامه دهم که مدتی است درگیر نوشتن کتاب خویشم و مقاله های مربوطه .

نکته دوم: موردی که به عرضتان رسید ایجاب نمی کرد که کاربرانی سوی کلام را تغییر دهند و زنده باد زنده باد آقای ... سر دهند . بنده هم دردل برایشان سلامتی و سرافرازی را آرزو دارم . در نوشتار پیشین این جانب چند کلام کفایت جواب بود . ادبیات ریشه در ادب دارد و همراه بودن هم معیارهایی دارد چه رسد که یک دوست برداشتی دگر گونه داشته باشد . محل امتحان هم نیست که آقای کاربز بیا شعر ماتیک و خون را از پس دهها برداشت شما هم بگو . آنچه بنده بگویم برذاشت شخصی خوداست ، اما سخنتان بی ربط هم نیست . چرا که چندی پیش عده ای ادب دوست ، چهار پنج نفر در منزل استاد منتقدی سرشناس که همه اهل شعرو هرنوع ادبیاتی ایشان را می شناسند . از استاد عبدالعلی دستغیب می گویم . پیر دانش و فلسفه و شعر و ادب و یک منتقد به تمام معنا. در اینکه شعر را شنونده باید درک کندو نیازی نیست شاعر برای هر شنونده ای بگوید چنین است . شما حافظ را می خوانید اما شعرهای حافظ را چند بعدی می یابید و هر کس برداشت خویش را دارد . اما... آنجا که سخن استاد بود و بنده هم در مورد اشعاری از شاملوی بزرگ با شما در مورد شرح چند شعر هم عقیده ام همان سخن جناب آقای عبدالعلی دستغیب بود . بدین معنا که در نهایت این شعر یک معنای خاص داشته است ، و این معنای خاص همان نظر خود شاعر در مورد شعرش هست . اما این معنای خاص گاه ما را به چالشی می کشاند که به یقین شاعران و ادبای زیادی در این خصوص نظر خواهند داشت . بنده پیشنهاد دارم که در سطحی عمومی ، نه از برای یک شعر بلکه کلی و با توجه به در قید حیات نبودن بسیاری از شاعران ، معنی یک شعر چگونه باید باشد؟ آیا باید به معنی خاص آن که در ذهن شاعر بوده است پی ببریم یا هر شاعر یا شعر دوستی با برداشت خود از شعر بیاموزد و بهره ولذت برد؟ اینجا ادب و هنر به معنای عام را باید مو شکافی نمود . در نقاشی های بسیاری از نقاشان انتزاعی یا سورال بیننده خود برداشت دارد و این مکتب هنر بسیار گسترده است که هدف ما ابتدا شعر است .اشتباهات تایپی را باخواهش بنده به دیده بخشش بنگرید. حق یارتان . هاشم توکلی

از بهترین مصاحبه هایی بود که در این چند سال درباره شاملو خواندم و شاید هم بهترین باشد. همانطور که گفته اند همیشه درباره شاملو دو جریان ضد هم کار کرده اند و فضا را متشتت کرده اند. من این دو کتاب را خیلی دقیق خوانده ام و معتقدم خدمتی که این دو کتاب به شاملو و شاملوشناسی کرد چند برابر باقی کارها در این زمینه بوده. مهمترین دلیلش رویکرد انتقادی است. یادنامه شاملو (من بامدادم سرانجام) در همه زمینه های کاری شاملو و زندگی او مطلب عالی دارد و خیلی خوب نشان داده که محاسن و معایب چیست. کتاب بام بلند همچراغی هم از چند جهت متفرد و کم نظیر است. من به سهم خودم از آقای پورعظیمی برای چاپ این دو کتاب قدردانی می کنم.

درود به همه خوانندگان نوشتارهای مربوط به شاملو ی بزرگ . یکی دونفر تفاوت عنب و انگور را در نیافته اند . آن خانم که برای منتشرکننده کتاب هورا کشان وارد گود شده و اگر بحث ادامه یابد بیرون نخواهد آمد . بنده اراه شاملو را دنبال کرده و بیش از اقای عضیمی برای شاملو و شعرش ارزش قائل هستم . بنده هم عرض دارم که تا اینجا شاملوی بزرگ نقطه عطف این گونه شعری است که سر انجامش تا اینجا رسانده است کسی نمی تواند بگوید من در شعر سپید قدمی جلو تر هستم . ارادت بنده به پیشتاز شعر امروز از حدود نیم قرن پیش شروع شده است . خانم گرامیدر استادیوم ننشستی که هورا می کشی و عالی عالی ورد زبانتان است . آیا سخن بنده آن قدر سخت و دشوار بود که درکش احتیاج به دهها خط باشد. آن اقا که در همه ی سایت ها با جواب به سخن بنده برای دوکلمه جواب عکس خود را همه جا قرار داده !!! ادامه را نوچه هایی شاید شاغل در انتشاراتی فریاد زدند. اما کلام آخر : شاملو بزرگ، نه که بزرگترین است .بنده بیش از سن و سال شما از شاملو پیروی کرده ام . حال هم مرید راه ایشان هستم . بنده ادعایی دال بر نزدیک بودن به شاملوی یگانه را ندارم که از ایشان فرسنگها فاصله دارم . شاملو راابتدا اهل دانش می شناسند .و دیگران که عوام اگر باشند با باز کردن سخن و شعر شاملو با تمام وجود خواهند شناخت و ارادت خواهند یافت . تابه حال در این شیوه ی شعری کسی به شاملو نرسیده و معلوم نیست چقدر زمان بگذرد تا همانند شاملو به ظهور برسند.خانم شعشعانی شماحرفهای بنده را متوجه نشده اید ..بعد ازاین بین دوکلمه فهمیدن و متوجه شدن تفاوترا رعایت کنید .و نوع احترام با کلمه را یاد بگیرید .خانم ثناپور با کودکانه تکرارکردن عالی ،ان هم چهار بار رشد فکریتان به تالی . . . . نزدیک نفرمایید.این شیوه ی یک بحث نوشتاری یا گفتاری ادبی نیست . با احترام و ادب - هاشم توکلی .

سعید عزیزم درود بر تو : شد مدتی که گفت و شنو با تو رخ نداد ای بی نصیب گوشم و ای بینوا لبم ...! رد و پی ات را در فضای مجازی گم کرده ام شماره همراهم را می نویسم تا با هم بپیوندیم نعمت آزرم...: 0033/0664912461