به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، کتاب «راهنمای کنترل شرایط محیطی در مراکز فرهنگی» در 10 فصل شامل مطالبی درباره مشکلات حفاظت از مجموعه‌های فرهنگی، سطوح توصیه شده کنترل محیطی، ارزیابی خطر در مجموعه‌ها، اقلیم، ساختمان‌ها، مردم، اشیا و... است.

کنترل اقلیمی غیر فعال برای مراکز فرهنگی، راهبردهای غیر فعال مناسب ساختمان برای اقلیم‌های مختلف، انتخاب مواد بادوام و پایدار، کنترل محیط ویترین های نمایش و فضای مخزن و... از دیگر مواردی است که در این کتاب به آنها پرداخته شده است.

کامران احمدی، رییس پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار فرهنگی و تاریخی پژوهشگاه در پیشگفتار این کتاب آورده است: کتاب حاضر یکی از فعالیت‌های انجام شده در راه رسیدن به موزه سبز است و این کتاب ترجمه تجربیات به دست آمده در کشور استرالیاست که به لحاظ جامعیت و کاربردی بودن مطالب راهنمای خوبی برای موزه داران، حفاظت گران آثار و امنای اموال با روش های کنترل شرایط محیطی در مراکز فرهنگی است و بخشی از فقدان منابع فارسی در این حوزه را جبران می‌کند.

وی می‌افزاید: علاوه بر این با توجه به تنوع اقلیمی در این کشور و چگونگی تعامل با هریک از آنها و انتخاب روش های حفاظت پیشگیرانه متناسب با هر یک از شرایط محیطی می‌تواند راهنمایی برای متخصصان مربوط در کشور ما در اقلیم‌ها و شرایط مشابه باشد.

رسول وطن‌دوست، رییس پیشین پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار فرهنگی و تاریخی پژوهشگاه نیز در مقدمه این نوشته است: حفاظت پیشگیرانه انجام همه اموری است که موجب می‌شود تا فرسودگی در اثر فرهنگی  قطع شده و یا به کمینه ممکن برسد در نتیجه باید عوامل آسیب‌زا شناسایی شوند و تمهیداتی اندیشیده شود تا پیش از وقوع حادثه فکر رویارویی با آن شده باشد.

مرمتگران و حفاظت‌گران پزشکان فرهنگی جامعه‌اند اگر فرهنگ نگهداری و پیشگیری یعنی حفاظت پیشگیرانه را در اولویت قرار دهند و در گسترش آن در سطوح مختلف جامعه بکوشند، اگر بهداشت آثار فرهنگی را بر دخالت در آن مقدم بدانند، اگر واقعیت وجودی و اصیل اثر را که مهر پدید آورنده خود را به همراه دارد بر وجودی تغییر یافته افضل بشمار آورند، اگر دخالت در کار هنری را فقط و فقط هنگامی لازم به حساب آورند که موجودیت هویتی اثر در خطر جدی قرار گرفته باشد، آن وقت آثار کمتری نیاز به درمان خواهند داشت و هزینه‌های کمتری نیز برای مراقبت از آنها مورد لزوم خواهد بود.