به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، از نه ناشر عمومی در نمایشگاه کتاب درباره این رویداد نظر‌خواهی کردیم و آن‌ها به مسائلی مانند محل برگزاری نمایشگاه کتاب، اطلاع‌رسانی، متراژ و جانمایی غرفه، امکانات رفاهی، فروش کتاب‌های قاچاق و مواردی دیگر اشاره کردند.
پرویز بیگی حبیب‌آبادی، مدیر انتشارات فصل پنجم، گفت:نمایشگاه کتاب امکانات بیشتری را نسبت به سال گذشته به ناشران داد.به ناشران پارکینگ اختصاص داده شد. هرچند بخش عمده‌ای از زیرساخت‌هایی مشکل داشت و باعث اختلال در کار ناشران شد. اطلاع‌رسانی نمایشگاه کتاب خوب بود.
او درباره استقبال از نمایشگاه گفت: استقبال از نمایشگاه کتاب تا حدی در سایه انتخابات قرار گرفت، استقبال از غرقه ما کمتر از سال قبل بود. اما با کاهش فروش نسبت به سال قبل روبرو نشدیم.
علیرضا رئیس دانایی، مدیر انتشارات نگاه هم درباره نمایشگاه کتاب گفت: دست‌رسی شهروندان به شهر آفتاب برای حضور مردم در نمایشگاه کتاب دشوار است. گاه مراجعه کنندگان به دلیل عدم توانایی در حمل کتاب‌های‌شان و دوری مسافت از خرید بیش‌تر منصرف شدند.
او از وضعیت کارت‌خوان‌ها و اختلال در این سیستم گله دارد و می‌گوید، به نظرم
نمایشگاه کتاب امسال از سال گذشته خلوت‌تر شده که البته مصادف شدن با ایام انتخابات هم به عدم استقبال مردم از نمایشگاه دامن زده است.
پروین صدقیان، مدیر انتشارات گل‌آذین از خسارت دیدن به خاطر بارندگی گله‌مند است و می‌گوید: ما غرفه‌ای در سالن کودک داریم و آنجا با مشکل‌هایی مواجه شدیم. از باران روز جمعه خسارت دیدیم و با شرایط خاصی که آنجا پیش آمده بود، فکر می‌کنم که شهردار تهران واقعا شانس آورد که با تداخل باران شدید، آب‌گرفتگی و مشکلات برقی، اتفاق بدی برای کسی رخ نداد. به نظرم سالن‌های اصلی نمایشگاه بهتر از قبل شده است و سازه‌های نمایشگاهی خوبی ایجاد شده است. انتظار داریم در روزهای آینده فروش بهتری داشته باشیم.
اباذر رضانیا معلم، مدیر انتشارات کتاب کوله پشتی هم تصریح کرد: انتظار استقبال بیشتری را در این دوره از نمایشگاه کتاب داشتیم؛اما در روزهای ابتدایی به دلیل بارندگی‌های شدید محقق نشد. اما گله اصلی من در بحث جانمایی و واگذاری غرفه‌ها به ناشران بوده است. با اینکه امسال امور اجرایی نمایشگاه به اتحادیه و تشکل‌های صنفی در حوزه نشر واگذار شده، باز هم کار کارشناسی درباره نحوه واگذاری این غرفه‌ها انجام نشد و ناشرانی که طی سال فعالیت و عملکرد خوبی داشتند، دیده نشدند.
انتظار دارم مسئول جانمایی ناشران در نمایشگاه کتاب جانمایی‌ها و اختصاص غرقه به نشاران بر اساس قانون مشخصی انجام شود. متاسفانه گاه ناشری به دلیل روابط بهتنر با اعضاء اتحادیه و تولید کمتر جایی بهتر از غرفه ناشران پرکار در اختیار دارد.حالا که موضوع به ناشران واگذار شده، انتظار دارم به این موضوع رسیدگی شود تا حقی از ناشر تضییع نشود.
علیرضا اسدی، مدیر انتشارات نیماژ هم گفت:دومین دوره برگزاری نمایشگاه کتاب در شهر آفتاب سپری می‌شود. انتقال نمایشگاه کتاب به محل جدید خیلی بهتر است. اما به نظرم بحث و متراژ غرفه‌ها متناسب با فعالیت و تولید‌های ناشران نبوده است. معتقدم که باید ناشرانی که در این عرصه به صورت حرفه‌ای فعالیت می‌کنند، حمایت بیشتری شوند. ما سالی دویست عنوان کتاب منتشر می‌کنیم، انتظار داریم در اختصاص متراژ و جانمایی غرفه‌ها و همچنین تکریم ناشران چنین مواردی درنظر گرفته شود. گرچه این مورد در دولت فعلی بهبود بسیاری یافته است، اما هنوز برخوردهای سلیقه‌ای وجود دارد.
او از حضور مراکز توزیع کتاب در نمایشگاه کتاب به عنوان ناشر انتقاد کرد و گفت: برخی از توزیع کنندگانِ ناشرنما، کتاب‌های ناشران مختلف را در غرفه‌های‌شان عرضه می‌کنند. این مشکلِ هرساله ما است و ظاهرا حل ناشدنی است و احتمالا سال آینده نیز باید شاهد رخ دادن این اتفاق‌ها باشیم.
نوید گویی مدیر انتشارات نوید شیراز هم گفت: برگزاری سی‌اُمین دوره نمایشگاه بین‌المللی کتاب را به همه دست‌اندر کاران دست‌مریزاد می‌گویم. تصور می‌کنم بعد از گذشت سی سال از برگزاری نمایشگاه کتاب، پیشرفت ما باید بسیار بهتر از وضعیت کنونی باشد. شاید یکی از دلایل عدم موفقیت ما در این زمینه، تغییر مکان‌های این نمایشگاه است و امروز هم دومین سال برگزاری آن را در شهر آفتاب تجربه می‌کنیم. ما باید با خودمان فکر کنیم که واقعا طی این دو سال چه تحول و تنوعی در برگزاری نمایشگاه و چه تنوعی امسال نسبت به سال گذشته داشته‌ایم. ما هر سال در برگزاری نمایشگاه کتاب می‌پرسیم
«برای سال آینده باید چه کار کنیم؟» اما کمتر دنبال جواب و آسیب‌شناسی هستیم.
علیرضا بهرامی، مدیر انتشارات آرادمان نیزر گفت: اصل برگزاری نمایشگاه کتاب معایب و محاسنی دارد و متأسفانه معایب بر محاسن می‌چربد. برخی از دوستان معتقدند که باید شکل برگزاری آن تغییر کند. من فکر می‌کنم که دو ایراد بزرگ نمایشگاه کتاب به این شکل این است که این نمایشگاه ابتدا یک هیجان بزرگ ایجاد می‌کند که دلخواه افراد بسیاری است، اما وقتی که این هیجان بزرگ فروکش می‌کند مثل سایر هیجان‌ها، حدود 4 ماه مطلق و تا 8 ماه متناوب عرصه نشر کتاب دچار رکود می‌شود و این موضوع برای یک پروسه 12 ماهه یک بیماری بزرگ است.
دومین ایراد بزرگ این نمایشگاه کتاب این است که با وجود این که مردم در مقطعی لابه‌لای کتاب قدم می‌زنند و کتاب می‌خرند اما از طرف دیگر وقتی این اتفاق می‌افتد مردم تا شش ماه فکر می‌کنند وظیفه فرهنگی‌شان را انجام داده‌اند و دیگر ضرورتی ندارد به فعالیت فرهنگی بپردازند.
او افزود: با این حال اگر بپذیرفته‌ایم به هر دلیل نمایشگاه کتاب را به شکل فعلی برگزار کنیم، امسال بزرگ‌ترین چیزی که ماهیت نمایشگاه را تهدید کرد و باید فکری عاجل برای آن کرد، پدیده عرضه کتاب‌های قاچاق است که متاسفانه در روزهای اول شرایط دردناکی را ایجاد کرده بود و یارانه ملی کشور هم از طریق بن‌کارت‌ها برای خرید این کتاب‌ها خرج می‌شد. اما گویا از نیمه دوم نمایشگاه تصمیم گرفتند با این مقوله برخورد کنند. اما فکر می‌کنم که در مقیاس کلان باید به خلاءهای قانونی و مسائل اداری آن فکر شود.
عماد شاطریان مدیر نشر بیدگل هم گفت: نقطه ضعف‌های برگزاری نمایشگاه کتاب امسال بیش‌تر از سال گذشته بود. این موارد در باره شکل غرفه‌ها، نظافت، ارائه کارت‌های شناسایی وجود داشت. پس از بارندگی روز جمعه هم، فکر می‌کردیم که حتما درباره این موضوع تمهیدات لازم اندیشیده شده ولی متأسفانه شرایط به گونه‌ای است که گویا پس از پایان نمایشگاه سال گذشته همه چیز رها شده و‌ده روز مانده به برگزاری نمایشگاه فعالیت‌ها شروع شد.
یوسف علیخانی، مدیر انتشارات آموت نیز متذکر شد: هر روز که می‌گذرد نمایشگاه کتاب تهران بهتر و پررونق‌تر می‌شود. یادم می‌آید زمانی در شبستان مصلی غرفه داشتیم، همواره گرمازده می‌شدم، نفسم بند می‌آمد و مجبور می‌شدم مدام غرفه را ترک کنم و به فضای باز بروم. اما مهیا کردن چنین مکانی با استانداردهای نمایشگاهی، احترام گذاشتن به ناشر و به مردم مراجعه کننده است که باعث استقبال و رونق گرفتن نمایشگاه می‌شود. در مرتبه‌ای دیگر دلیل استقبال از غرفه آموت را نیز قائل بودن احترام بسیار به مخاطبان آموت می‌دانم.
اگر بخواهم از مشکل‌های نمایشگاه کتاب را بگویم می‌توانم ساعتی حرف زد؛ در هر سال ما یازده روز جشن بزرگ‌ترین اتفاق کتاب کشور را داریم کاش قدر این نمایشگاه کتاب را بدانیم.
پرویز بیگی حبیب‌آبادی، مدیر انتشارات فصل پنجم، گفت:نمایشگاه کتاب امکانات بیشتری را نسبت به سال گذشته به ناشران داد.به ناشران پارکینگ اختصاص داده شد. هرچند بخش عمده‌ای از زیرساخت‌هایی مشکل داشت و باعث اختلال در کار ناشران شد. اطلاع‌رسانی نمایشگاه کتاب خوب بود.
او درباره استقبال از نمایشگاه گفت: استقبال از نمایشگاه کتاب تا حدی در سایه انتخابات قرار گرفت، استقبال از غرقه ما کمتر از سال قبل بود. اما با کاهش فروش نسبت به سال قبل روبرو نشدیم.
علیرضا رئیس دانایی، مدیر انتشارات نگاه هم درباره نمایشگاه کتاب گفت: دست‌رسی شهروندان به شهر آفتاب برای حضور مردم در نمایشگاه کتاب دشوار است. گاه مراجعه کنندگان به دلیل عدم توانایی در حمل کتاب‌های‌شان و دوری مسافت از خرید بیش‌تر منصرف شدند.
او از وضعیت کارت‌خوان‌ها و اختلال در این سیستم گله دارد و می‌گوید، به نظرم
نمایشگاه کتاب امسال از سال گذشته خلوت‌تر شده که البته مصادف شدن با ایام انتخابات هم به عدم استقبال مردم از نمایشگاه دامن زده است.
پروین صدقیان، مدیر انتشارات گل‌آذین از خسارت دیدن به خاطر بارندگی گله‌مند است و می‌گوید: ما غرفه‌ای در سالن کودک داریم و آنجا با مشکل‌هایی مواجه شدیم. از باران روز جمعه خسارت دیدیم و با شرایط خاصی که آنجا پیش آمده بود، فکر می‌کنم که شهردار تهران واقعا شانس آورد که با تداخل باران شدید، آب‌گرفتگی و مشکلات برقی، اتفاق بدی برای کسی رخ نداد. به نظرم سالن‌های اصلی نمایشگاه بهتر از قبل شده است و سازه‌های نمایشگاهی خوبی ایجاد شده است. انتظار داریم در روزهای آینده فروش بهتری داشته باشیم.
اباذر رضانیا معلم، مدیر انتشارات کتاب کوله پشتی هم تصریح کرد: انتظار استقبال بیشتری را در این دوره از نمایشگاه کتاب داشتیم؛اما در روزهای ابتدایی به دلیل بارندگی‌های شدید محقق نشد. اما گله اصلی من در بحث جانمایی و واگذاری غرفه‌ها به ناشران بوده است. با اینکه امسال امور اجرایی نمایشگاه به اتحادیه و تشکل‌های صنفی در حوزه نشر واگذار شده، باز هم کار کارشناسی درباره نحوه واگذاری این غرفه‌ها انجام نشد و ناشرانی که طی سال فعالیت و عملکرد خوبی داشتند، دیده نشدند.
انتظار دارم مسئول جانمایی ناشران در نمایشگاه کتاب جانمایی‌ها و اختصاص غرقه به نشاران بر اساس قانون مشخصی انجام شود. متاسفانه گاه ناشری به دلیل روابط بهتنر با اعضاء اتحادیه و تولید کمتر جایی بهتر از غرفه ناشران پرکار در اختیار دارد.حالا که موضوع به ناشران واگذار شده، انتظار دارم به این موضوع رسیدگی شود تا حقی از ناشر تضییع نشود.
علیرضا اسدی، مدیر انتشارات نیماژ هم گفت:دومین دوره برگزاری نمایشگاه کتاب در شهر آفتاب سپری می‌شود. انتقال نمایشگاه کتاب به محل جدید خیلی بهتر است. اما به نظرم بحث و متراژ غرفه‌ها متناسب با فعالیت و تولید‌های ناشران نبوده است. معتقدم که باید ناشرانی که در این عرصه به صورت حرفه‌ای فعالیت می‌کنند، حمایت بیشتری شوند. ما سالی دویست عنوان کتاب منتشر می‌کنیم، انتظار داریم در اختصاص متراژ و جانمایی غرفه‌ها و همچنین تکریم ناشران چنین مواردی درنظر گرفته شود. گرچه این مورد در دولت فعلی بهبود بسیاری یافته است، اما هنوز برخوردهای سلیقه‌ای وجود دارد.
او از حضور مراکز توزیع کتاب در نمایشگاه کتاب به عنوان ناشر انتقاد کرد و گفت: برخی از توزیع کنندگانِ ناشرنما، کتاب‌های ناشران مختلف را در غرفه‌های‌شان عرضه می‌کنند. این مشکلِ هرساله ما است و ظاهرا حل ناشدنی است و احتمالا سال آینده نیز باید شاهد رخ دادن این اتفاق‌ها باشیم.
نوید گویی مدیر انتشارات نوید شیراز هم گفت: برگزاری سی‌اُمین دوره نمایشگاه بین‌المللی کتاب را به همه دست‌اندر کاران دست‌مریزاد می‌گویم. تصور می‌کنم بعد از گذشت سی سال از برگزاری نمایشگاه کتاب، پیشرفت ما باید بسیار بهتر از وضعیت کنونی باشد. شاید یکی از دلایل عدم موفقیت ما در این زمینه، تغییر مکان‌های این نمایشگاه است و امروز هم دومین سال برگزاری آن را در شهر آفتاب تجربه می‌کنیم. ما باید با خودمان فکر کنیم که واقعا طی این دو سال چه تحول و تنوعی در برگزاری نمایشگاه و چه تنوعی امسال نسبت به سال گذشته داشته‌ایم. ما هر سال در برگزاری نمایشگاه کتاب می‌پرسیم
«برای سال آینده باید چه کار کنیم؟» اما کمتر دنبال جواب و آسیب‌شناسی هستیم.
علیرضا بهرامی، مدیر انتشارات آرادمان نیزر گفت: اصل برگزاری نمایشگاه کتاب معایب و محاسنی دارد و متأسفانه معایب بر محاسن می‌چربد. برخی از دوستان معتقدند که باید شکل برگزاری آن تغییر کند. من فکر می‌کنم که دو ایراد بزرگ نمایشگاه کتاب به این شکل این است که این نمایشگاه ابتدا یک هیجان بزرگ ایجاد می‌کند که دلخواه افراد بسیاری است، اما وقتی که این هیجان بزرگ فروکش می‌کند مثل سایر هیجان‌ها، حدود 4 ماه مطلق و تا 8 ماه متناوب عرصه نشر کتاب دچار رکود می‌شود و این موضوع برای یک پروسه 12 ماهه یک بیماری بزرگ است.
دومین ایراد بزرگ این نمایشگاه کتاب این است که با وجود این که مردم در مقطعی لابه‌لای کتاب قدم می‌زنند و کتاب می‌خرند اما از طرف دیگر وقتی این اتفاق می‌افتد مردم تا شش ماه فکر می‌کنند وظیفه فرهنگی‌شان را انجام داده‌اند و دیگر ضرورتی ندارد به فعالیت فرهنگی بپردازند.
او افزود: با این حال اگر بپذیرفته‌ایم به هر دلیل نمایشگاه کتاب را به شکل فعلی برگزار کنیم، امسال بزرگ‌ترین چیزی که ماهیت نمایشگاه را تهدید کرد و باید فکری عاجل برای آن کرد، پدیده عرضه کتاب‌های قاچاق است که متاسفانه در روزهای اول شرایط دردناکی را ایجاد کرده بود و یارانه ملی کشور هم از طریق بن‌کارت‌ها برای خرید این کتاب‌ها خرج می‌شد. اما گویا از نیمه دوم نمایشگاه تصمیم گرفتند با این مقوله برخورد کنند. اما فکر می‌کنم که در مقیاس کلان باید به خلاءهای قانونی و مسائل اداری آن فکر شود.
عماد شاطریان مدیر نشر بیدگل هم گفت: نقطه ضعف‌های برگزاری نمایشگاه کتاب امسال بیش‌تر از سال گذشته بود. این موارد در باره شکل غرفه‌ها، نظافت، ارائه کارت‌های شناسایی وجود داشت. پس از بارندگی روز جمعه هم، فکر می‌کردیم که حتما درباره این موضوع تمهیدات لازم اندیشیده شده ولی متأسفانه شرایط به گونه‌ای است که گویا پس از پایان نمایشگاه سال گذشته همه چیز رها شده و‌ده روز مانده به برگزاری نمایشگاه فعالیت‌ها شروع شد.
یوسف علیخانی، مدیر انتشارات آموت نیز متذکر شد: هر روز که می‌گذرد نمایشگاه کتاب تهران بهتر و پررونق‌تر می‌شود. یادم می‌آید زمانی در شبستان مصلی غرفه داشتیم، همواره گرمازده می‌شدم، نفسم بند می‌آمد و مجبور می‌شدم مدام غرفه را ترک کنم و به فضای باز بروم. اما مهیا کردن چنین مکانی با استانداردهای نمایشگاهی، احترام گذاشتن به ناشر و به مردم مراجعه کننده است که باعث استقبال و رونق گرفتن نمایشگاه می‌شود. در مرتبه‌ای دیگر دلیل استقبال از غرفه آموت را نیز قائل بودن احترام بسیار به مخاطبان آموت می‌دانم.
اگر بخواهم از مشکل‌های نمایشگاه کتاب را بگویم می‌توانم ساعتی حرف زد؛ در هر سال ما یازده روز جشن بزرگ‌ترین اتفاق کتاب کشور را داریم کاش قدر این نمایشگاه کتاب را بدانیم.
نظر شما