به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از charlottrobserver- قرار است نام زن 50 ساله‌ای که پس از بیمای شروع به نوشتن نقد کتاب کرد در فهرست نویسندگان قرار گیرد.
 
شش سال پیش وقتی«میچل ملاند» متوجه شد دچار بیماری شده است که ممکن است چند سال دیگر او را به کام مرگ کشانده است شگفت‌زده شد. بیماری ALS که به تدریج فرد را ناتوان و معلول می‌کند. دلایل ایجاد این بیماری نامشخص است و عموماً در دهه پنجم زندگی فرد رخ می‌دهد. حدود سه هزار نفر در «ایالات متحده» به این بیماری مبتلا هستند. حدود 90 درصد از این افراد مانند «ملاند» بدون پیش‌زمینه ژنتیکی خاصی به این بیماری مبتلا می‌شوند. چشمان او و تا حد بسیار کمی ابروهایش تنها ماهیچه‌های بدن هستند که فعال هستند و دچار یخ‌زدگی نمی‌شود.
 
«ملاند» تمام روز به پشت دراز می‌کشد و با کپسول اکسیژن نفس می‌کشد. او قادر به راه رفتن نیست و نمی‌تواند سخن بگوید. «میچل ملاند»، عضو سابق ارتش «آمریکا» که ورزشکار فعالی بود دچار بیماری مهلک شد و حالا حتی قادر نیست سرش را از یک سمت به سمت دیگر تکان دهد. اما او می‌تواند کتاب بخواند. بیماری بر روی ذهن قوی او تأثیری نگذاشته است. او از تکنولوژی چشم کامپیوتری بهره می‌گیرد و با چشمان خود و زل زدن به کلمات می‌تواند نظرات خود را تایپ کند. وی در طول 44 هفته گذشته 44 کتاب خوانده است و برای هر کتاب با کمک چشمانش نقد می‌نویسد و در وبلاگ خود با آدرس bookthoughtsfrombed.com با دیگران به اشتراک می‌گذارد.
 
 
او در بخش معرفی وبسایت خود می‌نویسد: «این وبلاگ نتیجه بلایی است که بر سر زنی آمده است که ذاتاً فعال است اما محدود به تخت بیمارستانی‌اش می‌شود. من اساساً معلول هستم و بیشتر وقتم را در رختخواب سپری می‌کنم. با کمک تکنولوژی می‌توانم با خوانندگان مختلف ارتباط برقرار کنم و به لطف «آمازون» و کتابخانه‌ها می‌توانم کتاب‌های زیادی بخوانم. سعی می‌کنم مثبت‌نگر باشم و به این بخش از زندگی‌ام به عنوان «بازنشستگی» بنگرم و شاید این خوشبختی من است که می‌توانم در دوره بازنشستگی‌ام در تخت بمانم و کتاب بخوانم!»
 
فعالیت بالای «ملاند» فقط جنبه سرگرمی ندارد و او کتاب‌های زیادی را نقد می‌کند. البته او تلاش می‌کند به دلیل شرایطی که دارد از خواندن کتب غم‌انگیز اجتناب کند.
 
«پل» همسر «ملاند» در بخش تکنولوژی اطلاعات بیمارستان دانشگاه «کانزاس» کار می‌کند و می‌گوید پیش از بیماری نیز همسرش پس از دیدن فیلم یا خواندن کتاب شروع به نقد آنان می‌کرد اما حالا و پس از ابتلا به بیماری اهمیت بیشتری برای او یافته است.
 
او در این دوره نقدهایی بر آثاری چون «The Unlikeley Pilgrimage of Harold Fry» نوشته «ریچل جویس» و «آخرین روزهای شب» نوشته «گراهام مور» نوشته است.
 
«شری هانمان»، رئیس انجمن ALs درباره «ملاند» می‌گوید: «افراد عکس‌العمل‌های متفاوتی نسبت به این بیماری دارند. «ملاند» از آن دسته از بیماران است که تلاش می‌کند از باقیمانده عمر خود به نحو احسنت استفاده کند و فقط منتظر فرارسیدن مرگ نباشد.»
 
خود وی با استفاده از کامپیوتر در این باره به خبرنگاران گفت: «نوشتن به من آرامش می‌دهد. دلم می‌خواهد برای روزنامه‌ها نقد بنویسم. علاوه بر این دوست دارم با همکاری همسرم یک رمان جنایی بنویسم. نوشتن به من آرامش می‌دهد و تا جایی که بتوانم به این کار ادامه می‌دهم.»