لوپه تو موجودی است خیالی که دوست ندارد بچهها چیزهایی را که دارند با دوستانشان تقسیم کنند؛ اما بچهها گول نمیخورند و او را از خودشان دور میکنند. هدف از این قصهها، آموزش دوستی به خردسالان است و این که هنگام بازی، هرچه دارند با دوستانشان تقسیم کنند. والدین هنگام خواندن قصهها، میتوانند از نام کودک خردسال خود به جای نینی پسری یا نینی دختری استفاده کنند.
در بخشی از کتاب «لوپهتو و نینیپسری» میخوانیم: «لوپهتو باز صدا شنید. از تو کمد بیرون پرید. سرک کشید یواشکی. دوباره بد شد الکی. لوپهتو، نینی پسری را دید که با دوستش تیلهبازی میکنند. لوپهتو کنار نینی پسری ایستاد و گفت: «این کار تو خیلی بده، تیلهها تو به اون نده. به تیلهها دست نزنه، بگو بگو مال منه.»
نینی پسری گفت: «اَلیله و پَلیله، پس تو میشی یه تیله. هی میری این ور، اون ور. میری تو باغچه با سر. یا تو رو خاله قارقار، میبره روی دیورا. قِلقِلی راه میافتی. وای توی چاه میافتی! اینجوری، اونجوری میشی. غذا قورقوری میشی.»
گَدلَو گَدو نیز موجودی است خیالی که بچهها را به نخوردن چیزهای مفید تشویق میکند؛ اما بچهها گول نمیخورند و او را از خودشان دور میکنند. هدف از این قصهها تشویق خردسالان به خوردن غذاهای مفید و پرهیز آنها از بد خوراکی است. والدین هنگان خواندن قصهها، میتوانند از نام کودک خردسال خود به جای نینی دختری یا نینی پسری استفاده کنند.
در بخشی از کتاب «گَدَلو گَدو و نینی دختری» میخوانیم: «گَدلَو گَدو پر از کلک، قلمبه مثل بادکنک، اومد اومد سوار باد. گفت که بود کدو میآد. گَدلَو گَدو به نینی دختری رسید. جلوی او یک ظرف پر از کدو دید. گَدلو دهنش آب افتاد و با خودش گفت:
«گَدلو توی دنیا تکه. دوباره وقتِ کلکه!» به نینی دختری گفت: «این غذا نیست که دخترم. اون رو بده من بخورم. من میدونم با این کدو، تو میشی یک گَدلَو گَدو.»
نینی دختری به گَدلو گفت: «پس تو خودت غذا بپز. برای بچهها بپز. هزار هزار تا دیگ بیار. اونها رو، رو اجاق بذار؛ اما حواست باشه که...»
انتشارات لوپهتو این مجموعه را در قالب 16 صفحه مصور رنگی با شمارگان هزار نسخه و قیمت 65 هزار ریال برای هر جلد منتشر کرده است.
نظر شما