هادی حکیمیان، نویسنده «برج قحطی» اثر برگزیده شانزدهمین دوره جایزه شهید غنیپور، توجه به آموزش بهعنوان وقتگیرترین و کمدرآمدترین فعالیت نویسنده را از ویژگیهای مهم پدر معنوی داستان انقلاب میداند.
امیرحسین فردی، رفتاری پدرانه با نویسندگان جوان و نوقلم داشت. خود من زمانی تصمیم گرفته بودم نوشتن را کنار بگذارم، حتی چهار و پنج سال بود که چیزی نمینوشتم و به تهییج و تحریک آن مرد بزرگ بود که دوباره راغب شدم به نوشتن. عدالت در نگاه و برخورد جناب فردی به عینه دیده میشد، آنجا که در جشنوارههای ادبی برخلاف برخی مدیران به همان اتوبوسی سوار میشد که بقیه مدعوین.
توجه به ادبیات بومی و نویسندگان دور از مرکز از جمله دغدغههای ایشان بود. افتادگی، بیادعایی، دوری کردن از هیاهو و جنجالهای مطبوعاتی و نیز نجابت از خصایل مهم او بود. به گمانم نویسندگان امروز توجه به لایههای زیرین اجتماع، کمک به جوانان مستعد پایینشهر و پشت نکردن به سنتها را باید از وی یاد بگیرند.
چیزی که امروز در بین نویسندگان بسیار کمرنگ شده بیتوجهی به امر آموزش است. شاید بهترین نویسندگان امروز ما کسانی باشند که همواره سعی دارند کاری بهتر از سال قبل روانه بازار نشر کنند و در این میان امر آموزش چه میشود؟
مرحوم فردی در تمام عمر نویسندگی خود مشغول تربیت شاگردانی بود که امروزه خیلی از آنها نویسندگانی مطرح یا مدیرانی توانمند در عرصه فرهنگ هستند. به گمان من وقتگیرترین و کمدرآمدترین کار برای یک نویسنده همین پرداختن به امر آموزش افراد علاقهمند به نویسندگی است و صد البته وقت گذاشتن برای آن نیاز به درجهای بالا از فروتنی و همینطور از خودگذشتگی دارد.
طبعا نویسنده مجبور است از یک سری آمال و آرزوهای خود در حوزه نوشتن چشمپوشی کند تا بتواند سلسله آموزش را همچنان در مرام خود استوار نگه دارد.
کاری که امیرحسین فردی به خوبی از عهده آن برآمد، مرد بزرگی که سالهای سال «مسجد جوادالائمه» را محل کلاسهای خود قرار داده بود. امید که نویسندگان ما در کنار امر نوشتن به مساله آموزش نیز توجه ویژه کنند.
نظر شما