دوشنبه ۴ اردیبهشت ۱۳۹۶ - ۰۹:۳۰
انتشار گزیده کیمیای سعادت با گزینش و توضیح بهاء‌الدین خرمشاهی

کتاب «اِکسیر خوشبختی؛ گزیده کیمیای سعادت» اثر امام محمد غزالی به گزینش و توضیح بهاءالدین خرمشاهی در نشر معین منتشر شد.

 به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) کتاب «اِکسیر خوشبختی؛ گزیده کیمیای سعادت» در مجموعه به نام «گنج حکمت» منتشر  شده است.  علاوه بر نسخه‌ مکتوب یک نسخه صوتی همراه کتاب هست.
 
ناشر در توضیحی درباره این مجموعه آورده است: «آدمی تنهاست. اگر بر این خاک کاخی رفیع بنا کند، اگر گروهی انبوه را پیرامون خود گرد آورد، اگر ثروتی بی‌کران بیندوزد، باز تنهاست و می‌کوشد تا در این تنهایی معنی و مفهومی برای زندگی خود بیابد. سهل‌انگاران به مفهومی حقیر قناعت می‌کنند و عمر را در ابتذالِ روزمرگی به پایان می‌برند اما هستند کسانی که بیش و بیشتر می‌جویند و بر آنند که قدرِ عمر آدمی نه همین است که می‌بینیم.مجموعه «گنج حکمت» برای این کسان و با این هدف فراهم آمده است تا گامی هرچند کوچک در این مسیر بردارد و بر آن است تا به انگیزه یافتن مفاهیم بلند انسانی آنچه از میراث ادب فارسی مناسب حالِ امروزیان می‌بیند ارائه دهد.وجه مشترک متنهای برگزیده در این مجموعه این است که خواننده گاه تلنگری بر وجدان خود احساس می‌کند و گاه سوزش تازیانه‌ای را بر جان خود می‌چشد. گاه از رفعتِ کلامی که می‌خواند به لرزه می‌افتد، و گاه از لطافتِ سخن اشک از دیده می‌افشاند. گاه حلاوتی وصف‌ناپذیر در کام خود می‌یابد و گاه تلخیِ گزنده‌ای بر جانش می‌نشیند؛ اما آنچه در همه حال با اوست شوق به اندیشیدن و تأمل است.متنهای انتخاب شده برای این مجموعه اگرچه ناشناخته نیستند، بی‌تردید به اندازه‌ای که باید و شاید خواننده نشده‌اند. از این رو، بنای فراهم‌آورندگان این مجموعه بر آن بوده است که از هرجهت، متنی گیرا و تأثیرگذار به دست دهند تا لااقل این اندازه از میراث گرانبهای ادب پارسی خوانده و فهمیده شود و در بهترین صورت، میل و رغبتی در خواننده برای مطالعه اصل متون برانگیزد.آنچه بخش عمده این مجموعه را تشکیل می‌دهد حکایت است. زیرا بسیاری از نویسندگان، خصوصاً نویسندگان صوفیّه، عموماً‌ از قالب حکایت، به سببی توانایی آن در جلب مخاطب و همچنین سهولتِ یادسپاری، برای بیان مقصود خود استفاده کرده‌اند. بنابراین مطالعه کتاب‌هایی که در زمره این مجموعه منتشر می‌شوند خالی از لذت نیست اما این سخن شمس تبریزی را نباید از نظر دور داشت که: «غرض از حکایت، معاملة حکاست است نه ظاهر حکایت که رفع ملات کنی به صورتِ حکایت، بلکه دفع جهل کنی.»
 
«از دیباچه و عنوان مسلمانی»، «سرآغاز کتاب»، «عنوان مسلمانی»، «در شناختن نفس خویش»، «آدمی را از دو چیز آفریده‌اند»، «حقیقت دل»، «در بیان سبب احتیاج آدمی به کالبد»، «شناختن مقصود از لشکر دل»، «راه درستِ به‌کار بردن شهوت و غضب و تن و حواس و دل»،‌«منشأ صفات خوب و بد در آدمی»، «اصل آدمی گوهر فرشتگان است»، «عجایب عالم دل»، «روزن دل در بیداری نیز با عالم ملکوت گشاده گردد»، «هر آدمی بر فطرت زائیده می‌شود»، «علم چگونه حجاب راه است؟»،‌«سعادت آدمی در معرفت خدای تعالی است»،‌«عجایب صُنع در تن آدمی»، «آدمی در این عالم غایب عجز و نقصان است»،‌«تشبیه خلق به گروهی نابینا»،‌«شناخت معنی تسبیحات چهارگانه»، «فضیلت درویشی»، «فضیلت تفکر»،‌«حقیقت تفکر»، «پیدا کردن تفکر که برای چه می‌باید»،‌«پیداکردن سبب پوشیدگی معرفتِ حق‌تعالی»، «حقیقت رضا»،‌«در یاد کردن مرگ»  عنوان بخش‌هایی از این کتاب است.
 
 

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها