به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، متن یادداشت به شرح زیر است:
دنیای وقفی پور در «مسافرت از اتاق تا بیرون...و بالعکس» دنیای شخصی مبتنی بر تجربیات نویسنده است که البته از وسعت دید بالایی برخوردار است و انبان تجربه و ظرافت‌های زبانی‌اش از شاعران کلاسیک و معاصر مملو است. تک جمله‌ها و عبارت‌های شاعر در میانه آثارش مخاطب را به شعری از حافظ و سعدی و مولوی از یک‌سو، و نیما و دیگر شاعران معاصر از سوی دیگر متصل می‌کند.
«که در ساحل کشتی شکستگان بادی وزد بادی وزان از سر
دیوی که ایستاده در سمت سوسوی خاموشی افق»
یا
«از این همرهان سست عناصر دلم گرفت
از این زن‌هایی که عقرب است زلف سیاهشان و زهر عقرب است شب موهای زردشان»
یا
«آی آی اسمی که ثابت مانده‌ای این بار یک بار
با باد
آداب استقامت نامت مبارک باد»
به طور کلی زبان شعر وقفی پور در این مجموعه زبانی است که شاید مجموعه‌ای از شاعران و بزرگان ادبیات را به یاد مخاطب آورد اما عبارت‌سازی‌ها و ترکیب‌های شخصی شاعر بیش از هر چیز یادآور شعرهایی از رضا براهنی است. عبارت‌های طولانی با ترکیب‌هایی که شاید در نگاه اول کمی برای مخاطب نامانوس و گیج کننده باشد اما منطق درونی و نگاه شخصی شاعر آن را معناپذیر می‌کند و از این رو خواندن دوباره شعرها برای درک مفهومی که منظور و نظر اصلی شاعر بوده می تواند راهگشا باشد. شعرهای این مجموعه دارای عنوان هستند و اغلب آنها با «شب» آغاز می‌شوند. شاعر تا پایان این دفتر هفت شب را می‌شمارد و بر هر یک به عنوان تیتر نامی انتخاب کرده که بیشتر می‌تواند شرح فضا و اتمسفر آن شعر به حساب آید.
«ای زن آیا تا خروس سه بار ناله کند با نمایش سحر در کنج این
قفس، تو میمانی؟
ای زنی که توصیفت نمی‌کنم مبادا شناخته شوی»
برخی از بخش‌های شعر وقفی‌پور از منطقی پیروی می‌کند که شاعر در عبارت بالا ذکر کرده. یعنی توصیف‌هایی که به جای شناخت بیشتر به ابهام منجر می‌شود و شاید از همین باشد که شاعر در شب دوم در عنوان آن قطعه می‌نویسد: "چه سخت است شعری نوشتن".»
«مسافرت از اتاق تا بیرون...و بالعکس» سروده شهریار وقفی‌پور، در 64 صفحه، به بهای 7500 تومان توسط نشر افراز منتشر شده است. این کتاب به تازگی نامزد دریافت جایزه شعر خبرنگاران شده بود.
«عادت داریم نام شهریار وقفی‌پور را به عنوان نویسنده و مترجم بر جلد کتاب‌ها ببینیم تا آنکه دفتری شعر از او در دست بگیریم. اما او اخیرا مجموعه شعرهایی را که در زمستان سال 1392 سروده در قالب کتاب «مسافرت از اتاق تا بیرون...و بالعکس» منتشر کرده است.
وقفی‌پور با وجود آنکه از نویسندگان و مترجمان جوان کشورمان به حساب می‌آید و متولد خرداد 1356 است اما تاکنون سه رمان و ده‌ها اثر ترجمه کرده است و از این حیث به عنوان نویسنده و مترجمی فعال شمرده می‌شود. هر چند خودش این موضوع را به پای کار نکردن دیگران و تنبلی‌های مرسوم ایران می‌گذارد و تعداد آثارش را قابل توجه نمی‌داند.
پیش از این وقفی‌پور با سه رمان «دهِ مرده»، «کودتا در سه ضرب» و «کتاب اعتیاد» خود را به عنوان نویسنده به جامعه فرهنگی کشور معرفی کرد و از سوی دیگر ترجمه‌های زیادی از او منتشر شد، از جمله این ترجمه‌ها می‌توان به «در ستایش مرگ» اثر ژزه ساراماگو، نویسنده پرتغالی اشاره کرد.
همچنین «مرگ و پنگوئن» آندری کورکف نیز او را به عنوان مترجمی قابل معرفی کرد. اما حکایت شعرهای او ماجرایی دیگر است.
وقفی پور که فعالیت‌های هنری- فرهنگی خود را از دوران نشریه کارنامه و بهره‌جویی از حضور افرادی چون رضا براهنی و هشنگ گلشیری آغاز کرده بود امروز با گذشت سال‌ها رد و اثر معلمان نخست خود را در شعرش به نمایش گذاشته است.
دوشنبه ۷ فروردین ۱۳۹۶ - ۱۰:۰۰
نظر شما