عبدالحمید ضیایی در گفت‌و‌گو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، اظهار کرد: حدود 20 سال است که در حوزه ادبیات فعالیت می‌کنم اما در هیچ جشنواره‌ای شرکت نکرده‌ام و در جشنواره شعر فجر نیز اثر نفرستادم و خود دبیرخانه کتاب‌ها را جمع‌آوری و داوری کرده است.

وی افزود: البته برای شرکت نکردن در جشنواره‌های ادبی دلیل قانع کننده‌ای دارم زیرا معتقدم که این جایزه‌ها شاعر و نویسنده‌ را دچار سفارشی‌نویسی می‌کند اما خوشحالم که جشنواره شعر فجر چنین دیدگاهی ندارد، سفارشی نیست و همه صداها در آن شنیده می‌شود.
 
این شاعر در توضیح اثر برگزیده شده‌اش عنوان کرد: مجموعه شعر «کتاب تردید»  سال 94 در انتشارات هزاره ققنوس منتشر شده است. اندیشه و عشق دو محور اصلی این کتاب است.

وی ادامه داد: ‌از بین عناصر شعر یعنی عاطفه،‌ اندیشه، تخیل و تصویر، اندیشه عنصری است که باعث می‌شود تا تعادل مناسبی بین سایر عناصر ایجاد شود تا شعر متوازنی را شاهد باشیم. به نظرم یکی از خلاء‌های شعر معاصر، فاصله‌ای است که شعر امروز از تفکر گرفته است و این در حالی است که در گذشته به این شکل نبوده و شعر پناهگاهی برای فیلسوفان شاعر بوده است تا حرف‌هایشان را به شکل غیرمستقیم بیان کنند.

این شاعر با گلایه از وضعیت شعر امروز گفت: متاسفانه شیوه شعر گفتن دچار تغییرات زیادی شده است و این روزها شاعران جوان ابتدا کتاب منتشر می‌کنند و بعد به فکر این می‌افتند که شعر گفتن نیاز به تفکر نیز دارد؛ این درحالی است که به اعتقاد من فلسفه و تفکر باید در شعر حضور داشته باشند.

وی افزود: با ورود عنصر اندیشه به شعر، شاهد تغییرات محسوسی می‌شویم و شعر ارزشمندی را شاهد خواهیم بود؛ درست مانند حافظ و خیام که در آثارشان این کار را به خوبی هرچه تمام‌تر انجام داده‌اند. در شعر امروز، عده‌ای زبان را برتر از اندیشه می‌دانند و عده‌ای نظر عکس دارند اما من معتقدم که زبان و اندیشه یگانه هستند و باید به هر دو وجه توجه ویژه‌ای داشت.

ضیایی با اشاره به رابطه اندیشه و معنا در شعر اظهار کرد: اگر بشود پلی زد تا از معنای سطحی به سمت معنای اصلی شعر حرکت کنیم، می‌توانیم شاهد شکوفایی درک مخاطبان شعر باشیم؛ به همین دلیل من در مجموعه شعر «کتاب تردید» از عناصری مانند مرگ، تردید، اضطراب، تنهایی و ناامیدی زیاد استفاده کرده‌ام تا بتوانم مفاهیم فلسفی را بدون آوردن کلمات و اصطلاحات سنگین مطرح کنم چراکه مخاطب نباید احساس کند که شاعر قصد دارد سوادش را به رخ او بکشد.

وی ادامه داد: به نظرم نیاز نیست که شاعر همه چیز را در لایه اول شعر مطرح کند و گاهی نیاز است که شاعر مخاطب را غافلگیر کند چراکه این روزها شعری مورد پسند جامعه قرار می‌گیرد که در کنار زیبایی‌شناسی، مخاطب را دچار بهت معنایی کند.

این شاعر در توضیح آثار در دست انتشارش اظهار کرد: دو اثر «کتاب ایلیا» که 50 نامه شاعرانه من به پسرم است و «کتاب فراموشی» که غزل‌های جدیدم را دربر می‌گیرد، به تازگی برای انتشار به انتشارات فصل پنجم فرستاده شده است و ان‌شالله هر دو کتاب پیش از نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران منتشر و راهی بازار نشر خواهد شد.

سید عبدالحمید ضیایی در سال 1354 در چهارمحال بختیاری متولد شد. وی در رشته فلسفه از دانشگاه سوربن فارغ التحصیل شده و مدیر پیشین خانه فرهنگ ایران در دهلی‌نو بوده است. «بودیسم و صوفیسم»، «جامعه شناسی تحریفات عاشورا»، «در تناسخ کلمات»، « کتاب تردید»، «در ازدحام تنهایان»، «لیلی های لیبرال»، «در غیاب عقل»، «عاشقانه های یک یاغی» و «تصحیح نسخه خطی منظوم رامایانا» از آثار منتشر شده از این چهره ادبی است.