به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، روایت داستان «شرم» ، با قتل مادر روای توسط پدرش آغاز می‌شود؛ شروعی شوک‌آور و تلخ، روایت ِ جذاب  و روان دست به دست هم می‌دهد تا داستان خواندنی شود.  زاویه دید داستان اول شخص است. «شرم»  گفت‌وگوهای درونی دختر درباره خانواده‌اش هست. 
 
«شرم» را آنی ارنو نوشته است و  بهاره مرادی به فارسی ترجمه کرده است.  این اثر در  شمارگان 500 نسخه و به قیمت 10000 تومان توسط نشر نی منتشر شده است.
 
پشت جلد کتاب آمده است: «بعدها به چند تن از مردان زندگی‌ام گفتم: «وقتی داشتم دوازده‌ساله می‌شدم، پدرم می‌خواست مادرم را بکشد.» میل به گفتن این جمله معنایش این بود که من خیلی عاشق آن افراد بوده‌ام. همه‌شان با شنیدن آن سکوت می‌کردند. می‌فهمیدم که اشتباه کرده‌ام، چون نمی‌توانستند آن اتفاق را درک کنند.
 
اولین‌بار است که این صحنه را می‌نویسم. تا امروز انجامش برایم ناممکن بود. حتی اگر می‌خواستم در دفتر خاطراتم بنویسمش، برایم مثل گناهی بود که قرار است مجازاتی به دنبال داشته باشد. شاید آن مجازات این بود که دیگر قدرت نوشتن چیزهای بعد از آن اتفاق را نداشته باشم.»
 
آنی اِرنو نویسنده و استاد بازنشسته ادبیات، اهل فرانسه است. او در سال 1940 متولد شده و کودکی و نوجوانی‌اش را در محیطی کارگری و روستایی گذرانده است. در حال حاضر این نویسنده در حومه پاریس زندگی می‌کند.
 
آنی ارنو نگاه  اجتماعی در آثارش دارد و  نوشتن را با  اتوبیوگرافی آغاز کرد. این نویسنده در روایت‌هایش تحلیل اجتماعی  از آدم‌ها و فضای زیست عمومی به دست می‌دهد و بازتاب این  این نگاه  را در کتاب‌های «جایگاه»، «یک زن »و «شرم» به خوبی دیده می‌شود.
 
پیشتر از او در ایران کتاب‌های «دختر دیگر» با ترجمه دینا کاویانی و رمان «یک زن» با ترجمه سمانه رودبارمحمدی منتشر شده است. این نویسنده کتاب «یک زن» را با الهام از مادرش نوشته است. کتاب «جایگاه» نیز بیش از سایر آثار این نویسنده مورد توجه منتقدان قرار گرفته است.
 
ارنو در سال 1984 توانست جایزه ادبی «رنودو» با به‌دست آورد. پیش از او نویسندگانی همچون امانوئل کارر، لویی فردینان سلین و ژرژ پرک این جایزه را دریافت کرده بودند. او همچنین جایزه ادبی ادبی «مارگریت دوراس» را به دست آورده است.

کتاب «جایگاه» زندگی‌نامه خودنوشت این نویسنده است و به رابطه‌اش با پدرش می‌پردازد و از تجربه‌های  زندگی‌اش در دوران کودکی در زادگاهش در فرانسه و سپس مهاجرت و زندگی دور از والدینش می‌گوید.