دوشنبه ۱۸ بهمن ۱۳۹۵ - ۱۱:۵۵
نگاهی به عقاید «هنری دیوید ثورو» در دویستمین سالگرد تولد وی

امسال دویستمین سالگرد تولد «هنری دیوید ثورو»، نویسنده طبیعت‌گرای آمریکایی است. نویسنده‌ای اهل «ماساچوست» که در دوره بردگی با قانون بردگی مخالفت کرد و در سال 1849 در مقاله‌ای تحت عنوان «مخالفت مدنی» از ویژگی‌های مخالفین و روش‌های درست مخالفت سخن گفت. به همین بهانه با «مارک گریف»، متخصص آثار وی سخن گفتیم تا با عقاید «ثورو» بیشتر آشنا شویم.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از لیت‌هاب- یادآوری «دیوید هنری ثورو» در این هفته که «دونالد ترامپ» اعلام کرد قصد دارد مهاجرینی که ریشه‌ای در «آمریکا» ندارند از کشور بیرون کند از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. «ثورو» در یکی از مقاله‌های خود تحت عنوان «بردگی در ماساچوست» به موضوع واعظ سیاه‌پوستی اشاره کرد  که در «بوستون» دستگیر شد. وی در این مقاله نوشت: «در طول ماه گذشته با درد بسیاری زیسته‌ام. احساس می‌کنم کشورم را از دست داده‌ام!»
 
«مارک گریف»، نویسنده و روزنامه‌نگار تخصص ویژه‌ای در زمینه آثار و شخصیت «ثورو» دارد درباره او می‌گوید: «ثورو» شخصیت جالبی دارد. فکر می‌کنم اگر زنده بود درباره «ترامپ» چه نظری داشت؟ نظرش درباره اعتراض مردم و زنان در خیابان‌ها چه بود؟ «ثورو» معتقد بود همیشه باید از خودتان شروع به تغییر کنید. اگر «ثورو» زنده بود «ترامپ» را تلف‌کننده وقت می‌خواند. کسی که توجه ما را به خود جلب می‌کند و ما از زندگی عادی خودمان بازمی‌دارد و سبب می‌شود به زندگی دیگران توجه کنیم.
 
او معتقد بود اگر در ایالتی دیگر از آمریکا نیز برده‌داری وجود داشته باشد دیگر امکان ندارد به زندگی خود ادامه دهیم. او از جنگ با «مکزیک» و حمله «آمریکا» به این کشور متنفر بود. مطئنم اگر اینجا بود می‌گفت: «اجازه ندهید این احمق، این خطر بزرگ زندگی شما را تحت تأثیر قرار دهد. کاری را انجام دهید که فکر می‌کنید درست است.» در عین حال معتقدم او از ما می‌خواست به زندگی دیگران توجه کنیم و اجازه ندهیم دیگران در رنج باشند.»

مصاحبه کامل «کریستوفر لیدون»، خبرنگار ما را با «مارک گریف» در زیر بخوانید:
 
«کریستوفر لیدون»: در مقاله «مخالفت مدنی» گفته شده است که به اخلاق‌گرایی توجه ویژه‌ای داشته باشیم اما چگونه؟

«گریف»: وی از طریق معماهای بسیار به این سؤال پاسخ می‌دهد. این مقاله برای بسیاری ارزشمند بود.
 
«لیدون»: برای دنیا...

«گریف»: بله برای کل دنیا. «مارتین لوتر» این مقاله را بسیار دوست داشت. اما مقاله عجیبی است زیرا در بخشی دیگر نیز از مخالفین می‌خواهد اهمیتی برای اکثریت جامعه قائل نشوند.
 
«لیدون»: و حتی به قانون بی‌توجهی کنند.

«گریف»: بله. او معتقد بود آن چه درست است از اهمیت بیشتری نسبت به قانون برخوردار است. او از دیگران می‌خواست به وجدان خود مراجعه کنند. نوشته‌های او دو جنبه دارد. در بخشی به شما می‌گوید شما فقط یک بار فرصت زندگی دارید پس بهتر است از آن لذت ببرید. در بخشی دیگر از شما می‌خواهید کاری کنید تا شخصیتتان برای دیگر جذاب شود.
 
«لیدون»: و امسال او دویست ساله می‌شود. نکته اخلاقی ماجرا این است «ثورو» بخوانید و در عصر «ترامپ» بیخیال باشید.

«گریف»: به نظر من «ترامپ» نماینده چیزی است که همه ما باید علیه آن باشیم. با دیدن او بیشتر در می‌یابیم که باید درست را از غلط و خوب را از بد تشخیص بدهیم. البته می‌توانیم به توصیه «ثورو» توجه کنیم و اجازه ندهیم توجه ما را به خود جلب کند.
 
«لیدون»: پس از انتخابات شما گفتید ما رئیس‌جمهور نداریم. این جمله شما ما را به یاد «ثورو» می‌اندازد که گفته بود: «در چنین شرایطی بهتر است دولتی نداشته باشیم!» اما این نوع واکنش چه کمکی به شرایط می‌کند؟

«گریف»: وقتی اولین بار در جمعیت شنیدم که مردم می‌گفتند «ما رئیس‌جمهور نداریم» دچار احساس ترس شدم. اما این جمله دیگر یک شعار نیست. چه اهمیتی دارد که «هیلاری» یا «دونالد» رئیس‌جمهور باشند. دیگر وقت آن رسیده است که خود مدیر خودمان باشیم. ما باید یاد بگیریم تصمیم جمعی بگیریم و برای تصمیمات مهم کشوری به یک فرد متکی نباشیم. فردی که ممکن است از تعادل روانی نیز برخوردار نباشد!

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها