در آیین اختتامیه ششمین دوره جایزه دکتر مجتبایی عنوان شد
شمار اندکی از روسای دانشگاههای ما با علوم انسانی مانوس بودند
فتحالله مجتبایی در آیین اختتامیه ششمین دوره جایزهای که به نام وی برگزار می شود، گفت: دانشگاهها امیدی نیست و افراد باید خودشان دانشگاه باشند. تاکنون بیشتر روسای دانشگاههای ما دکتر و مهندس بودهاند و با علوم انسانی چندان مانوس نبودند. باید به این حوزه توجه بیشتری شود و برای تدوین پایاننامههای حوزه علوم انسانی وقت بیشتری در اختیار دانشجو گذاشت تا با فراغ بال و پژوهش کافی، پایاننامههای کاملتری بنویسند.
در این مراسم،در بخش رساله تشویقی «تصحیح سه رساله در شکار» نوشته امین مجلیزاده از دانشگاه آزاد نجفآباد انتخاب شد که جمشید مظاهری استاد راهنما و مهدی نوریان استاد مشاور وی بودند.
در بخش رساله برگزیده نیز دو پایاننامه انتخاب شد.
«بررسی و تحلیل ساختار و درون مایهی اولیانامههای فارسی از آغاز تا قرن نهم هجری» نوشته محمد ابراهیمپور نمین از دانشگاه تبریز انتخاب شد. باقر صدرینیا استاد راهنما و میرجلیل اکرمی و سکینه رسمی استادان مشاور وی بودند.
«سنجش منابع تاریخی شاهنامه دربارهی پادشاهی خسرو انوشیروان» نوشته فرزین غفوری از دانشگاه تهران دیگر پایاننامه برگزیده بود که دکتر روزبه زرینکوب استاد راهنما و کلثوم غضنفری و علیاصغر محمودآبادی استادان مشاور وی بودند.
دیگر به دانشگاهها امیدی نیست
فتحالله مجتبایی در این آیین ضمن تشکر از هیات داوران این دوره از جشنواره، درباره سه رساله برگزیده عنوان کرد: رساله «بررسی و تحلیل ساختار و درونمایه اولیانامههای فارسی از آغاز تا قرن نهم هجری» که حاصل تلاش محمد ابراهیمپور نمین از دانشگاه تبریز است، مقدماتی از تصوف و مساله ولایت و سهم ولایت در گسترش عرفان اسلامی در ایران را بیان میکند. رساله «سنجش منابع تاریخی شاهنامه دربارهی پادشاهی خسرو انوشیروان» نوشته فرزین غفوری نیز موضوعی بین تاریخ و ادبیات دارد. این رساله به خوبی بخش تاریخی شاهنامه را بررسی کرده و نشان داده که فردوسی علاوه بر تاریخهای رسمی زمان، از مقداری زیادی از تاریخ و ادبیات شفاهی که امروزه در اختیار ماست، استفاده کرده است. فرهنگ ایرانی دربرگیرنده همه جنبههای بشری است و شاهنامه نیز این خصلت را دارد.
این عضو بنیاد دایرهالمعارف بزرگ اسلامی درباره دساله تشویقی این دوره از جشنواره نیز گفت: رساله «تصحیح سه رساله در شکار» نوشته امین مجلیزاده نیز نمونه خوبی از زنده کردن متون کلاسیک ما بود که در کتابخانهها خاک میخورد. کتابخانههای دنیا پر است از آثار ادبی زبان فارسی و تاریخ ایران که مغفول مانده و هر کس به هر اندازه به آنها بپردازد، خدمت بزرگی به فرهنگ این سرزمین کرده است.
مجتبایی در ادامه سخنانش با اشاره به اینکه در دانشگاههای ما کمیت بر کیفیت غلبه کرده، اظهار کرد: دیگر به دانشگاهها امیدی نیست و افراد باید خودشان دانشگاه باشند. تاکنون بیشتر روسای دانشگاههای ما دکتر و مهندس بودهاند و با علوم انسانی چندان مانوس نبودند. باید به این حوزه توجه بیشتری شود و برای تدوین پایاننامههای حوزه علوم انسانی وقت بیشتری در اختیار دانشجو گذاشت تا با فراغ بال و پژوهش کافی، پایاننامههای کاملتری بنویسند.
رشد شبه علم و بیتوجهی به اخلاق علمی در دانشگاهها
علیاصغر محمدخانی نیز در این آیین درباره مهمترین تاثیراتی که جایزه دکتر مجتبایی روی دانشجویان تحصیلات تکمیلی و فضای آموزشی داشته، گفت: این جایزه، ارزیابی مجددی بر رشتههای زبان و ادب فارسی و عرفان و ادیان در سطح تحصیلات تکمیلی و خارج از فضای دانشگاه است و کمک میکند که ببینیم ارزیابی دانشگاهها در چه سطحی است. این جایزه همچنین تشویقی برای دیده شدن تلاش دانشجویان بوده و راه تعالی را برای آنها باز میکند.
وی با اشاره به مشکلات آموزش عالی در ایران، افزود: غلبه کمیت بر کیفیت، تقلبهای علمی، ارتقاهای زودرس در سلسله مراتب دانشگاهی، صدور نامحدود مدرک دانشگاهی، توجه بیش از حد به مقالات ISI، رشد شبه علم و بیتوجهی به اخلاق علمی، تحصیلکردههای بیکار و نابرابری در بازار اشتغال و رانتخواری و ابتذال علمی از جمله مهمترین معضلاتی است که امروزه جامعه دانشگاهی ما با آن دست به گریبان است.
همچنین در این آیین باقر صدرینیا، بهعنوان استاد راهنما در تدوین رساله «بررسی و تحلیل ساختار و درون مایهی اولیانامههای فارسی از آغاز تا قرن نهم هجری» و روزبه زرینکوب، بهعنوان استاد راهنما در تدوین رساله «سنجش منابع تاریخی شاهنامه دربارهی پادشاهی خسرو انوشیروان»، توضیحاتی درباره این آثار ارائه کردند.
تجلیل از برگزیدگان ششمین دوره جایزه دکتر فتحالله مجتبایی، با حضور داوران این دوره، بخش پایانی این آیین بود.
نظر شما