به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سیدرضا صالحی امیری روز پنجشنبه(23 دی 1395) در آیین افتتاحیه همایش ملی زبان و هویت که در سالن همایش‌های وصال هتل همای شیراز برگزار شد، عنوان کرد: تقویت زبان‌های قومی عاملی برای تعالی زبان فارسی و انسجام هویت ملی خواهد بود.
 
وی ادامه داد: زبان فارسی یکی از ارکان اساسی هویت ملی ایران است؛ این زبان فاخر، زبان عرفان و گسترش دهنده فرهنگ اسلامی و کلمه طیبه است.
 
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی اضافه کرد: زبان فارسی، زبان حکمت است؛ زبان ادبیات کلاسیک پر آوازه ایران است و اگر چه تاریخ، اسطوره، مذهب و سنت‌ها برای ایرانیان تجربه مشترک تاریخی را به وجود آورده است؛ اما بی‌تردید این زبان فارسی است که سرچشمه حس مشترک در ادبیات، عرفان، نیایش و زندگی را برای مردم ایران رقم زده است و به همین دلیل است که هویت ملی ایرانیان بر تاریخ و جغرافیا، دین اسلام و زبان فارسی استوار است.
 
صالحی امیری افزود: تاکید مقام معظم رهبری بر حفظ و گسترش این زبان از همین روست که می‌فرمایند زبان فارسی یک میراث عظیم و با شکوه و بسیار ارزشمند و مایه سربلندی و از گنجینه‌های عظیم مواریث فرهنگی است و در واقع همه چیز ما و رمز هویت ما است.
 
وی توضیح داد: هویت ایرانی دارای اجزا و عناصری است که با آن‌ها شناخته می‌شود؛ نمادهای ملی چون پرچم،‌سرود ملی،‌اسطوره‌ها و اعیاد و نظایر آن از این جمله‌اند،‌اما زبان یکی از مهمترین مقوله‌های این امر است. چرا که زبان نه تنها در بیان واقعیت‌ها و شناخت پیرامونی خنثی نیست، ‌بلکه در ساخت واقعیت‌ها تاثیر گذار است و مفاهیم و تعامل‌های انسانی را باز گو می‌کند.
 
وزیر ارشاد تصریح کرد: بی‌شک حفظ هویت ملی ایران، بر پایه دو ستون زبان و تاریخ استوار است و آنجا که زبان به مثابه عامل پیوند دهنده ملت عمل می‌کند و عامل اصلی اعتبار جریان سیال فرهنگی است حفظ و پرداختن به آن ضرورتی انکارناپذیر است.
 
صالحی امیری خاطرنشان کرد: باید به خاطر بسپاریم که زبان ملی، بزرگترین سرمایه فرهنگی و مهمترین عامل حفظ، استمرار و استقلال فرهنگ ها و پاسداری از هویت ملی است که در کنار دیگر مولفه‌ها همچون قلمرو جغرافیایی و ارزش های دینی اجتماعی و انسانی نمود می‌یابد.
 
وی گفت: اما امروز دل باختگی به زبان ملی و هویت ملی این مرزو بوم دغدغه و احساس خطری را در ماهیت زبانی ما پدیدار آورده که در صورت نشناختن ریشه‌های آسیب رسان این دغدغه خود می‌تواند ناخواسته به شیوه حفظ  و حراست از زبان آسیب رساند.
 
وی ادامه داد: ورود واژگان بیگانه به زبان یکی از این دغدغه‌های رایج است که همگان را به یافتن راه گریزی از آن بر انگیخته است اما باید به یاد داشت صرف ورود واژه‌های بیگانه که هیچ زبان از آن برکنار نیست به خودی خود نمی‌تواند خطری برای زبان به شمار آید.
 
صالحی امیری گفت: اگر چنین بود زبان فارسی در رابطه هزار ساله خود با زبان عربی و اخذ هزاران واژه و اصطلاح از آن زبان،‌تا کنون می‌بایست،‌به کلی نابود شده باشد که نه تنها این اتفاق نیفتاده بلکه تکامل نیز یافته است.
 
وی تاکید کرد: بزنگاه خطر برای تخریب و ابتذال هر زبانی در جایگاه دیگری است؛ یکی قطع رابطه با سنت فرهنگی به سبب نامفهومی آثار مکتوب بازمانده از گذشته و اختلال از مهمترین کار زبان که ایجاد ارتباط میان افراد است.
 
وزیر ارشاد اظهار کرد: بنابراین کوشش مستمر ما برای در امان ماندن از این آسیب جدی،‌ باید معطوف به این دو امر باشد و خوشبختانه بر اساس مطالعات انجام شده در سنجش نسبت زبان ملی و زبان های قومی در ایرانی این  دو گروه زبانی نه تنها در تعارض با یکدیگر نیستند بلکه مقوم یکدیگراند و به همین دلیل تقویت زبان‌های قومی عاملی برای تعالی زبان فارسی و انسجام هویت ملی خواهد بود.