اسماعیل امینی به خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، گفت: رسانه‌ها نمی‌توانند تغییری در وضعیت کتاب و کتابخوانی ایجاد کنند اما می‌توانند شرایط بحرانی را هشدار دهند تا جامعه و مسئولان نسبت به شرایط موجود آگاه شوند. در واقع اعلام بیماری‌ها، ضعف‌ها و کاستی‌ها را می‌توان از طریق رسانه‌ها اعلام کرد.
وی ادامه داد: در حال حاضر نهادهایی می‌توانند شرایط کتاب را تغییر دهند که قدرت بیشتری از رسانه‌ها دارند و در این بین رسانه‌ها می‌توانند پیگیر فعالیت‌های این نهادها باشند. مهم‌ترین نهادی که باید به کتاب بپردازد وزارت آموزش و پرورش است چراکه باید نگاه تعلیم و تربیت نسبت به کتاب تغییر کند.
این شاعر طنزپرداز با گلایه از نظام اداری اظهار کرد: همچنین باید نظام اداری تغییر کند چراکه در نظام اداری فعلی هرکسی که مولف باشد از احترام خاصی برخوردار است. بر اساس ملاک‌های این نظام اداری تعداد کتاب‌های نوشته شده مهم است و کسی به این نمی‌پردازد که شخص مورد نظر چه تعداد کتاب خوانده است.
وی افزود: متاسفانه هیچ علاقه‌ای به کتاب خواندن در جامعه دیده نمی‌شود اما همه این آمادگی را دارند تا در صورت حمایت کتاب بنویسند. برای مثال همه از استادان دانشگاه توقع دارند که هر سال یک کتاب بنویسد اما به این نکته توجه نمی‌کنند که برای یک کتاب نوشتن باید حداقل 100 کتاب خوانده شود.
امینی با اشاره به شرایط نشر گفت: یکی از موارد دیگری که رسانه‌ها می‌توانند به آن بپردازند تعداد بالای کتاب‌های چاپ شده در یک سال است. رسانه‌ها بررسی کنند که آیا واقعا این تعداد عنوان کتاب با شمارگان 100 و 200 نسخه برای جامعه واجب است و آیا بهتر نیست که از کمیت کتاب‌ها بکاهیم و به کیفیت آن بپردازیم؟ متاسفانه کتاب بد زیاد است در حالی که کتاب بد اصلا نباید چاپ شود و یک نسخه آن هم اضافی است.
شاعر مجموعه شعر «بوستان بی‌درخت»، چاپ برخی از کتاب‌ها را بلای جان مطالعه خواند و اظهار کرد: کتاب‌های بد و تقلبی بازار را خراب کرده‌اند و به همین دلیل پالایش کتاب خوب از بد سخت شده است. تنها راه بهبود وضعیت کتاب، تغییر وضعیت اداری است چراکه کتاب نوشتن نباید امتیاز محسوب شود. همچنین باید حمایت‌های دولتی از انتشار کتاب برداشته شود و فقط کتاب‌های مرجع از این حمایت برخوردار باشند تا کتاب اقتصاد خودش را پیدا کند.
جمعه ۲۱ آبان ۱۳۹۵ - ۱۹:۳۰
نظر شما