در آستانه اهدای جایزه ادبیات نوبل سال 2016، «داریو فو» نمایشنامهنویس برنده این جایزه در سال 1997 در سن 90 سالگی درگذشت.
«ماتئو رنزی»، نخستوزیر ایتالیا با انتشار پیام تسلیتی به همین مناسبت اظهار کرد: «با درگذشت داریو فو ایتالیا یکی از بزرگترین قهرمانان عرصه نمایش و فرهنگ خود را از دست داد.»
وی افزود: «طنز، تحقیقات و آثار او بر صحنه تئاتر و فعالیتهای متنوع هنری او میراث یکی از بزرگترین ایتالیاییهای جهان خواهد بود.»
«فو» به همراه همسرش «فرانکا رایم» با نوشتارهای نمایشی و اجراهای صحنهای و تئاتری با درهمآمیختگی به سخره گرفتن رهبران سیاسی در میان ایتالیاییها از محبوبیت بسیاری برخوردار بود.
هر چند طنز سیاسی گزنده این نمایشنامهنویس ایتالیایی همیشه خشم مقامات دولتی را برمیانگیخت و و آنان را وامیداشت تا به بهانههای مختلف از اجراهای او جلوگیری کنند.
نمایشنامه جنال برانگیز او در سال 1969 با عنوان «راز مضحک» (Mistero Buffo) که بازگویی یک روایت مسیحی در قالب بداههسرایی موجب شد تا این اثر برای مدت 14 سال توسط شبکه تلویزیونی دولتی ایتالیا «رای» ممنوع شده ویزای آمریکای وی لغو شود. او در محافل ادبی
به عنوان روایتگر گونه و زبانی جدید در تئاتر شناخته میشود.
کمی پس از اعلام خبر درگذشت «فو»، «بپه گریلو»، بنیانگذار حزب رهبران پنج ستاره ایتالیا که بسیار تندزبان بوده و شخصیتها این نمایشنامهنویس به او شباهت بسیار دارد با انتشار بیانیه کوتاهی این خبر را تسلیت گفته و در آن به سخنرانی سال 2013 او در میلان اشاره کرد. «فو» در آن سخنرانی به اعضای این حزب گفته بود «بروید خودتات کار را یکسره کنید.»
وی در گفتوگویی با نشریه «آبزرور» در همان سال اظهار کرد که حضورش در این سخنرانی به همان لذتبخشی اعلام پایان جنگ جهانی دوم بوده است؛ در دورانی که مردم ایتالیا روش تفکر خود را درباره سیاست تغییر دادند.
در ماه آگوست «فو» حراجی را برای فروش نقاشیهای خود برپا کرد تا بودجه حزب پنج ستاره را افزایش دهد. وی در سال 2004 به دلیل تمسخر قدوقواره «سیلویو برلوسکنی»، نخستوزیر پیشین ایتالیا مورد هجمه قرار گرفت و از او در دادپاه اقامه دعوی شد.
«رناتو برونتا»، یکی از وزرای دوران «برلوسکنی» در واکنش به خبر درگذشت «فو» گفت: «من ریاکاری نمیکنم و تائید میکنم که از او خوشم نمیآمد زیرا از نظر من او با تمسخر قد من نژاپرستانه سخن گفته بود. خداوند او را بیامرزد.»
گفته میشود که او یکی از شادمانترین برندگان نوبل ادبیات بود زیرا بر خلاف دیگر برندگان، هنگان دریافت این جایزه به جای اشک شوق فقط لبخند میزد.
نظر شما