کتاب «مسمومکنندههای بدن(چگونه مواد مصرفی روزمره سلامتی ما را تهدید میکند)» را سازمان انتشارات جهاد دانشگاهی منتشر کرد.
کتاب در هشت فصل تدوین شده است. چهار فصل نخست کتاب شامل «ساخت ترکیبات صنعتی»، «شیمیاییهای مورد علاقه ما»، «پروتکل آوازهای غمانگیز» و «قیمت زیبائی چقدر» است.
در نخستین فصل کتاب میخوانیم: «دانشپژوهانی که مطالعه تحقیقاتی سال 2005 را به سرپرستی گروه تحقیق محیط زیست انجام دادند گفتند تا چندی پیش، دانشمندان فکر میکردند که سد جفت، مانع عبور مواد شیمیایی از بند ناف میشود و جنینِ در حال رشد از مواد و آلودهکنندههای محیط مصون میماند. اما آنها در مطالعه سال 2005 خود توانستند بهطور متوسط 200 ماده شیمیایی را در خون بندناف 10 نوزاد آمریکایی مشخص کنند.»
درباره سابقه تولید انبوه مواد خوراکی مصنوعی در جهان در دومین فصل کتاب آمده است: «بهطور حتم تعداد زیادی از مواد مصنوعی، قبل از جنگ جهانی دوم وجود داشتند اما آنها در یک دوره سرشار از امید و خوشبینی بعد از جنگ جهانی توسعه پیدا کردند، زمانی که تقریباً همهچیز امکانپذیر به نظر میرسید. محصولات صنعت شیمی، در این دوره که بهوسیله غولهای صنعت، ازجمله «دیوینت»، «یونین»، «کارباید»، «داو» و «مونسانتو» هدایت میشد به سه برابر حد متوسط تولید تمام کارخانجات، بین سالهای 1952 تا 1961 رسید.»
سومین فصل کتاب به مجموعه پژوهشهای دانشمندان آمریکایی اشاره دارد که در نهایت «در آگوست 2007 کیت الیسون، نماینده دموکرات مینهسوتا، قانونی وضع کرد که فروش و بخش ملی اترازین را ممنوع کرد. از هنگام این نوشته، 6 دعوی بر علیه سازندگان و توزیعکنندگان اترازین در دادگاه ایالت ایلیون در حال بررسی است که ادعا میکنند اترازین در هر میزان قابل اندازهگیری، نه فقط مقدار استاندارد آژانس، سه قسمت در بیلیون در آب آشامیدنی، مضر است.»
چهارمین فصل کتاب به مقوله آسیبهای لوازم بهداشتی اشاره دارد. براساس نتایج بهدست آمده جانت نودلمن بنیانگذار موسسه سرطان پستان گفت: «ما فکر میکنیم سلامتی زنان آمریکایی از جهت ایمنی به غلط ارزشگذاری شده است.» در ادامه این مطلب میخوانیم که: «فشار وارد کردن برای تهیه لوازم آرایش سالمتر به روشهای مطمئن، جوی را ایجاد میکند که به انقضاء قانون غذا، دارو و لوازم آرایش سال 1938 منجر شود.»
«در شعلههای آتش»، «پلاستیک بد کالاها»، «از تا به تا کاغذ» و «گامی به جلو» عنوانهای چهار فصل بعدی کتاب است.
نویسنده در پنجمین فصل کتاب آورده است: «کشفیات علمی نشان دادند که بعضی آلودهکنندهها با مقدار بینهایت کم، رفتار ژن را تغییر میدهند و تجربیات آزمایشگاهی با مقدار بالا، اثراتِ با مقدار کم را پیشگوئی نمیکنند. این کشفیات، ارزیابی خطر سنتی را برای تدوین مقررات جامعه ابزاری بهشدت ناکافی دانستند. وقتی که در دهه قبل، نخستینبار این کشفیات مورد بحث قرار گرفت خیلی بعید بهنظر میرسید اما اکنون بخشی از جریان عمده علمی است.»
نتایج تحقیقات علمی درباره تاثیر مواد شیمیایی بر سلامتی در ششمین فصل کتاب آمده است. در این بخش میخوانیم: «نمونههایی از مدارک علمی نشان میدهد که مواد شیمیایی، میزان خطر را برای دسته بیشماری از بیماریها افزایش میدهد. در دهه گذشته، مطالعات به تاثیر مواد شیمیایی بر کشتهای سلولی یا تاثیر آنها در حیوانات توجه کردهاند. محققین مرکز تحقیقات پزشکی کالیفرنیا و مرکز تکنولوژی ژنوم استانفورد در سال 2008 در یک مطالعه بیدارکننده دریافتند که سلولهای طبیعی و غیرسرطانی پستان انسان در اثر آلودگی با مقادیر کم «بیسفتولآ» تغییر رفتار داده، خصوصیات ژنهای مهاجم سلول سرطانی پستان را نشان میدهند.»
در هفتمین فصل کتاب درباره تاثیر محصول «پرفلورینه» از اواخر دهه 1940 تا سال 2000 ضایعات و موادی که از فعالیت کارخانه تخلیه شده بود محیط زیست آن ناحیه را آلوده کرده بود. آبهای جاری، خاک و ماهی آلوده شده بودند. در اوائل سال 2008 چهار دادخواست قضائی مربوط به آلودگی گذشته با «پرفلورواکتانیک اسید» و «پروفلورواکتال سولفونیت» برعلیه 3ام ارائه شد. کمپانی هماکنون بهطور جداگانه، قرارداد چند میلیون دلاری با نهادهای حکومتی منعقد ساخته تا به پاک کردن آلودگیهایی که در سابق ایجاد کرده کمک کند.»
در آخرین فصل کتاب قوانین مصوب درباره استفاده از مواد شیمیایی محور اصلی است. در این فصل میخوانیم: «در 13 دسامبر 2006، پارلمان اروپا، در یک رویداد بزرگ، قانونی را تصویب کرد که بر چگونگی استفاده از سیهزار ماده شیمیایی تاثیر میگذارد. موادی که در ساخت عمومیترین محصولات مصرفی مانند تلویزیون، کامپیوتر، لوازم آرایش، مبلمان و بستهبندی غذا به کار میرود.»
چاپ نخست کتاب «مسمومکنندههای بدن(چگونه مواد مصرفی روزمره سلامتی ما را تهدید میکند)» با شمارگان یکهزار نسخه در 150 صفحه، به بهای هفت هزار تومان از سوی سازمان انتشارات جهاد دانشگاهی به بازار عرضه شده است.
نظر شما