شهروز مهاجر از انتشار دو کتاب جدیدش با عنوان «پژوهشی در گرافیک کبریت ایرانی» و «تاریخنگاری هنر در ایران» خبر داد.
وی درباره آخرین اثر منتشر شدهاش در زمینه تاریخ هنر، گفت: آخرین کتاب من با عنوان «پیشینه زیباسازی تهران» تقریباً اوایل سال جاری از سوی نشر پیکره و با همکاری سازمان زیباسازی منتشر شد. این اثر مشخصاً بر مجسمههای محیطی و دیگر عناصر زیباسازی در دوره قاجار و پهلوی متمرکز است.
این مولف افزود: البته تأکید این کتاب بیشتر بر دوره پهلوی است. در این کتاب اسناد منتشرنشده و نویافته مربوط به مجسمههای محیطی در دوره پهلوی را چاپ کردهایم که به نظر خودم این بخش از کتاب بیش از سایر بخشها حائز اهمیت است.
مهاجر با اشاره به نام دو کتابی که به زودی با نام او منتشر میشود، اظهار کرد: دو کتاب دیگر من هم با عنوان «پژوهشی در گرافیک کبریت ایرانی» و «تاریخنگاری هنر در ایران» بهزودی وارد بازار نشر خواهد شد.
این استاد دانشگاه فرهنگ و هنر، در مورد مشخصات و درونمایه کتاب «پژوهشی در گرافیک کبریت ایرانی» بیان کرد: این کتاب را نشر نظر منتشر میکند. حجم این کتاب حدود ۴۰۰ صفحه است و در صفحات گلاسه تمامرنگی چند صد کبریت ایرانی و خارجی را در خود جا داده است. این کتاب با مقدمهای درباره ساخت و واردات کبریت به ایران شروع میشود و کبریتهای ساختهشده در دوره پهلوی را به ترتیب شهر و سازنده معرفی میکند. بخش مفصلی در این کتاب درباره کبریتهای تبلیغاتی «بغلی» در پیش از انقلاب است که در حدود ۱۵۰ صفحه را به خود اختصاص داده است. صفحهآرایی این کتاب بهپایان رسیده و فقط کارهای مربوط به مجوزش باقی مانده است. با این توضیح باید تا پایان تابستان به بازار عرضه شود. نکته قابلتوجه درباره این کتاب شکل قوطیکبریتی آن است.
وی به محتوای کتاب «تاریخنگاری هنر در ایران» اشاره کرد و افزود: نام کتاب بعدی من «تاریخنگاری هنر در ایران» است که از سوی نشر «حرفههنرمند» منتشر خواهد شد. این کتاب، روی موضوع نقد و نگاشت تاریخ هنر تجسمی در ایران که تقریباً از سال ۱۳۲۰ آغاز میشود و تا امروز ادامه دارد، تمرکز دارد و شامل ۶ مقاله است که من، مرجان تاجالدینی، باوند بهبود، مجید اخگر، کامبیز موسوی اقدم و مهدی چیتسازها نویسندگان این مقالات هستیم. با توجه به مراحل پیش رو تا انتشار این کتاب، به نظر میرسد «تاریخنگاری هنر در ایران» تا پایان تابستان وارد بازار کتاب شود.
مهاجر ادامه داد: «تاریخنگاری هنر در ایران» بهطور مشخص ۶ مقاله با رویکردی تاریخنگارانه است و بررسی تاریخنگاری هنر را موردنظر قرار میدهد. یکی دو مقاله پایانی این کتاب رویکردی انتقادیتر دارند و به جریانهای معاصر تاریخنگاری هنر میپردازند.
نظر شما