نادر مشایخی در گفت‌و‌گو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، با اشاره به سابقه آموزشی که زیر نظر مصطفی کمال پور تراب داشت، گفت: من شاگرد مستقیم آقای پورتراب بودم. ما در هنرستان موسیقی ملی از آقای پورتراب درس‌های زیادی آموختیم که تا امروز با ما همراه است. در طول دوران فعالیت هنری‌ام بارها و بارها برایم اثبات شده که آموخته‌هایی که از آقای پورتراب دریافت کرده‌ام، قابل‌استفاده و کاربردی است. او خودش را در فراگیری علم و دانش و در تدریس آن، محدود به موسیقی نمی‌کرد.
این آهنگساز در ادامه با تأکید بر دانش گسترده کمال پورتراب در علوم مختلف، افزود: گاهی سر کلاس‌ها پیش می‌آمد که برای توضیح درباره یک مفهوم موسیقایی مثال‌هایی از ریاضی، ادبیات فارسی و حتی فیزیک کوانتوم مطرح می‌کرد. او علاقه زیادی به علم داشت و تمام سعی و تلاشش را به‌کار می‌گرفت که با رجوع به علوم مختلف مشکلاتی را که بر سر راه هنرجویانش در فراگیری موسیقی پیش می‌آمد، حل کند.
وی گفت: یکی از مهم‌ترین دستاوردهایی که تعلیم زیر نظر آقای پورتراب برای من به ارمغان آورد، آموزش تخصصی هارمونی نزد ایشان بود. وقتی برای ادامه تحصیلات در سطح آکادمیک به اتریش رفتم استادان و هنرجویان دانشکده گمان می‌کردند، من پیش از رفتن به دانشگاه وین در دانشگاه دیگری موسیقی خوانده‌ام. این برداشت از سوی آن‌ها به دلیل سطح علمی بود که من زیر نظر آقای پورتراب کسب کرده بودم.
مشایخی در ادامه با تأکید بر روشمند بودن تدریس علمی موسیقی از سوی مصطفی کمال پورتراب گفت: آقای کمال پورتراب تدریسش را محدود به یک سیستم نمی‌کرد. او یک سال سیستم فرانسوی را آموزش می‌داد، سال بعد با سیستم آلمانی تدریس می‌کرد و در سال بعدازآن، با بهره‌گیری از شیوه ایتالیایی کار آموزش را پی می‌گرفت. به‌این‌ترتیب، هنرجویی که زیر نظر ایشان آموزش می‌دید، نگاه به سوژه‌های مختلف موسیقی مثل هارمونی را با شیوه‌های مختلف می‌آموخت.
این آهنگساز از غم و اندوهی که با شنیدن خبر درگذشت آقای کمال پورتراب در وجودش ایجادشده گفت و افزود: خبر درگذشت آقای پورتراب برای من خیلی غیرمنتظره بود. من هنوز هم باور نمی‌کنم که استاد پورتراب از میان ما رفته است. به باور من او زنده است و در ذهن و اندیشه من برای همیشه زنده خواهد ماند.
رهبر سابق ارکستر سمفونیک تهران با اشاره به کتاب‌هایی که روان‌شاد کمال پورتراب درزمینه موسیقی تألیف و ترجمه کرده است، گفت: تفاوت میان کتاب‌های ترجمه‌شده و تألیفی آقای پورتراب در بیان کتاب‌ها بود. پورتراب در تألیف‌هایش، از یک‌سو، نوآوری علم موسیقی رایج در سطح جهان را موردتوجه قرار می‌داد و از سوی دیگر به شیوه آشنا برای کودک و نوجوان ایرانی مطالب را بیان می‌کرد. او تفاوت دید و گوش مخاطب ایرانی را در مقایسه با مخاطب غربی می‌دانست و بر همان مبنا کتاب را می‌نوشت. استفاده از نقاشی و نکات جذاب نگارشی مخاطب کتاب «مقدمه‌ای بر مبنای آهنگسازی» را بر سر ذوق می‌آورد تا مطالب را با دقت فرابگیرد و به‌خوبی در خاطر نگه دارد. او می‌دانست که یک بچه ایرانی را چه‌طور باید برای آموختن نکته‌ای کنجکاو کند.
پنجشنبه ۳ تیر ۱۳۹۵ - ۱۱:۰۰
نظر شما