خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)- حدود سه سال است که شبکه اجتماعی «اینستاگرام» به شدت مورد استقبال ایرانی‌ها قرار گرفته است. در این مدت اظهار نظرهای مختلفی از سوی مسئولان و کارشناسان جامعه‌شناسی درباره محاسن و معایب این شبکه اجتماعی بیان شده است اما در طول این سال‌ها و در میان اتفاقات و هنجار‌شکنی‌های ناصحیحی که در این شبکه‌ اجتماعی صورت گرفته، هنرمندانی نیز بودند که از اینستاگرام به عنوان محلی برای توسعه فضای فرهنگی استفاده کردند. در طول دو، سه سالی که اینستاگارام بر سر زبان‌ها افتاده، عده زیادی به معرفی کتاب و برنامه مفید فرهنگی در آن پرداختند که مهدی پاکدل یکی از این چهره‌هاست. او مدتی است به برنامه معرفی کتاب خود سر و شکلی مناسب داده و هر هفته در پستی به عنوان «جمعه‌ها با کتاب» به معرفی کتاب می‌پردازد. این موضوع بهانه‌ای شد تا صحبتی کوتاه با مهدی پاکدل داشته باشیم.

پاکدل در توضیح راه‌اندازی پست «جمعه‌ها با کتاب» به ایبنا گفت: همیشه معتقد بودم که اینستاگرام، آلبوم خانوادگی نیست که هر روز عکسی از خودمان در آن منتشر کنیم و منتظر باشیم دیگران از دیدن آن حظ کنند. بنابراین تصمیم به معرفی کتاب در این شبکه مجازی گرفتم چراکه معرفی کتاب وظیفه انسان‌هایی است که به واسطه هنر، علم یا ورزش جایگاهی نزد مردم دارند و تأثیرگذار هستند.

وی ادامه داد: البته پیش از «جمعه‌ها با کتاب» هم به معرفی کتاب‌های مورد علاقه‌ام می‌پرداختم اما تصمیم گرفتم به این معرفی نظم بدهم تا هم خودم در معرفی کتاب تنبلی نکنم و هم مخاطبان هر هفته به صورت مختصر با یک کتاب خوب و مفید آشنا شوند.

این بازیگر مطرح تلویزیون با اشاره به شیوه کار این طرح اظهار کرد: در طرح «جمعه‌ها با کتاب»، هر جمعه کتابی را معرفی و در حد چند خط درباره آن توضیح می‌دهم. بیشتر کتاب‌هایی که معرفی می‌کنم، کتاب‌هایی هستند که آن‌ها را چندین بار خوانده‌ام، اما در این بین کتاب‌های خوبی که تازه منتشر شده‌ و شروع به خواندن آنها کردم نیز به چشم می‌خورند.

وی افزود: «جمعه‌ها با کتاب» این جمعه، به هفته پانزدهم رسید. البته این طرح تنها مختص من نیست و هنرمندان زیادی در صفحه اینستاگرام خود به معرفی کتاب می‌پردازند. به نظرم چیزی که در «جمعه‌ها با کتاب» باعث جلب توجه مخاطبان شده، منظم بودن آن است.

پاکدل در تشریح میزان مطالعه‌ روزانه‌اش گفت: سعی می‌کنم حتی در بدترین شرایط هم خودم را به کتاب نزدیک کنم. از دوران نوجوانی مطالعه قسمتی از زندگی من بوده و هنوز هم همان‌طور است چراکه کتاب نقش پررنگی در زندگی‌ام دارد.

مهدی پاکدل در «جمعه‌ها با کتاب» این هفته به معرفی کتاب «خداحافظ گاری کوپر» رومن گاری با ترجمه سروش حبیبی پرداخته و در توضیح آن آورده است: «این هفته می خوام یکی از عزیزترین کتاب‌هایی که خوندم رو بهتون پیشنهاد کنم. سال ۸۱ این کتاب رو اولین بار خوندم و از اون به بعد چندین بار دیگه هم مطالعه کردم و هر بار بیشتر لذت بردم. رمانی شیرین، جذاب و بسیار آموزنده است. گاهی ممکنه هنگام خوندنش قهقهه بزنید و گاهی ممکنه اشک توی چشماتون حلقه بزنه. ترجمه استثنایی استاد سروش حبیبی هم که دیگر جای حرف نمیذاره. چون مطمئنم اگر نویسنده رمان فارسی زبان بود باز هم نمی‌توانست به این شیوایی داستانشو روایت کنه. در ادامه یک پاراگراف از توضیحات سایت ویکی‌پدیا در مورد این کتاب رو براتون می‌نویسم.

«خداحافظ گَری کوپر» (به انگلیسی: Adieu Gary Cooper) نام رمانی فلسفی سیاسی از نویسنده فرانسوی رومن گاری است. رمان درباره جوانی ۲۱ ساله به نام لنی است که از زادگاه خود آمریکا به کوه‌های سوییس پناه می‌برد و درباره فلسفه زندگی او و دیدگاه‌هایش است. رومن گاری «خداحافظ گَری کوپر» را در سال ۱۹۶۹ نوشت. سروش حبیبی این کتاب را در سال ۱۳۵۱ و چهار سال بعد از انتشار کتاب در فرانسه به فارسی ترجمه کرده است. رومن گاری «خداحافظ گَری کوپر» را ابتدا به انگلیسی نوشت و در ابتدا نام آن را ولگرد اسکی باز گذاشت.»

 پاکدل تا امروز کتاب‌های «خداحافظ گَری کوپر» از رومن گاری، «دفترچه خاطرات و فراموشی» از محمد قائد، «مگه تو مملکت شما خر نیس؟» از عزیز نسین، «خط چهار مترو» از لیلی فرهادپور، «هنر شفاف اندیشدن» از رولف دوبلی، «خواب زمستانی» از گلی ترقی، «سفر به انتهای شب» از لوئی فردینان سلین، «تاریخ بی‌خردی» از باربارا تاکمن، «ایرانیان دوره باستانی تا دوره معاصر» از همایون کاتوزیان، «فیلم اول من» از استیون لوئنستاین، «روشن‌تر از خاموشی» از مرتضی کاخی، مجله «دیار»، «وعده‌گاه شیر بلفور» از ژیل پرو، «ظرافت جوجه تیغی» از موریل باربری و «فیلم‌ها و دنیاها» اثر میشل سیمون را در صفحه خود معرفی کرده‌است.