فاضل ترکمن، به خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، گفت: سال ۹۴ برای طنزپردازان سال متفاوتی بود و خوب بودن یا بد بودنش بستگی به طنزپرداز موردنظر دارد. طیف طنزپردازان درحال‌حاضر مثل زمان «گل‌آقا» یک‌دست نیستند. وضعیت مادی و معنوی و نگاه دولتی به طنزپردازان نیز تفاوت دارد. طنزپردازانی که به‌اصطلاح برادری خودشان را ثابت کرده‌اند، وضع بدی ندارند. از ساخت برنامه‌های متعدد در صداوسیما بگیرید تا نشست‌ها و جلسات طنز در مراکز دولتی و انتشار مجلات و کتاب‌های پرهزینه.
وی ادامه داد: طنزپردازان مستقل اما درآمدی از این راه ندارند. نهایتاً ستون صفحه آخر یک روزنامه را می‌نویسند که دغدغه معنوی و هنری دارد و کل حق‌التحریرهای یک‌سال این دسته از طنزپردازان شوخی است! یا این‌که به واسطه ناشران روشنفکر، کتابی چاپ می‌کنند که در نهایت خوش‌بینی و با پخش گسترده، بعد از یک‌سال یک حق‌التحریر بخورونمیر نصیب آن‌ها می‌کند. منتها ذاتِ طنز، استقلال‌طلبی دارد و غیر از این اگر باشد، خودش طنز طنزِ روزگار است. از این قضایا که بگذریم، به نظرم امسال طنز در حوزه انتشار کتاب موفقیت‌هایی داشته است. خودِ من کتاب‌های طنز موفقی از پوریا عالمی و ابراهیم رها در انتشارات «مروارید» تأیید و منتشر کردم و درحال‌حاضر هم کتاب طنز دیگری را از ابراهیم رها با عنوان «گیج، بد، زشت» در انتشارات «نگاه» تأیید کردم که برای کسب مجوز به ارشاد فرستاده شده است. نشر «چشمه» هم فایل طنز خود را فعال کرده و چند کتاب خوب در این زمینه، منتشر کرده است.
این طنزپرداز در توضیح وضعیت سوژه‌های طنز در سال ۹۴ اظهار کرد: سوژه زیاد بود اما مسلماً نه به‌اندازه هشت سال ریاست‌جمهوری آقای محمود احمدی‌نژاد.
وی افزود: در سال ۹۴ سوژه‌های فراوانی مطرح شد اما به نظرم بیشترین سوژه‌ای که به آن پرداخته شد، سوژه مذاکرات هسته‌ای بود.
ترکمن گفت: خوشبختانه کتاب‌های من به‌طور آهسته و پیوسته فروش خوبی داشته‌اند و روند طبیعی یک کتاب استاندارد را طی کرده‌اند. این‌طور نبوده که در عرض سه‌سوت و به‌طور غیرقابل‌باور تجدید چاپ شوند؛ اما همگی به‌مرور به چاپ‌های بعدی رسیده و جوایز مختلفی دریافت کرده‌اند. ضمن این‌که در کنار مخاطبان، منتقدانی نیز داشته‌اند. در زمینه کتاب‌های طنز اگر بخواهم بگویم مثلاً مجموعه شعر طنز «کیف پول من گرسنه است»، «وقتی دماغ پینوکیو توی سوراخ گوش من بود» و «پول چراغ جادو» مورد استقبال واقع شد و مجموعه نظرات مثبتی روی کتاب داستان طنز «سفر به قبرستان» بوده است.
وی ادامه داد: متأسفانه تا دلتان بخواهد دوستان از نوشته‌هایم ناراحت شدند. حتی از سمت روشنفکران. یعنی به نظرم ظرفیت پذیرش طنز هیچ ارتباطی به نهادهای دولتی و خصوصی ندارد چراکه ایرانی‌ها دوست دارند خودشان با همه شوخی کنند، اما هیچ‌کس با آن‌ها شوخی نکند. باور کنید سوژه‌ها سراغ من می‌آیند.
این طنزنویس در تشریح بهترین متن یا شعر طنزی که در سال ۹۴ خوانده است اظهار کرد: نمایشنامه بی‌نظیری از سهراب حسینی با عنوان «شمس‌العماره»، ستون‌های طنز آیدین سیارسریع در مطبوعات و در حوزه شعر طنز هم شعرهای نسیم عرب‌امیری از بهترین‌ها بودند. به‌اضافه فیلم‌های خوب «من دیه‌گو مارادونا هستم» بهرام توکلی و «نهنگ عنبر» سامان مقدم.
وی ادامه داد: امسال انتشارات «کتاب آمه»، مجموعه‌ای از شعرهای جدی و عاشقانه مرا با چیدمان سهیل حسینی در قالب تقویم دیواری منتشر کرده است که می‌تواند عیدی خوبی باشد.
ترکمن در بخش پایانی صحبت‌هایش گفت: اگر دوستان به دنبال کتاب مناسب برای عیدی دادن یا مطالعه هستند، مجموعه داستان «این ساندویچ مایونز ندارد» نوشته جی. دی. سلینجر با ترجمه سارا بهرامی و مرجان حسنی‌راد از نشر «افق» بهترین گزینه است.
فاضل ترکمن در سال ۱۳۶۷ در تهران متولد شد. وی کارشناس‌ارشد رشته زبان و ادبیات فارسی است. او از اوایل دهه هشتاد در حوزه مطبوعات و نشر فعالیت حرفهای داشته است. ترکمن از شاگردان عمران صلاحی و سیمین بهبهانی است و تابه‌حال سه‌بار موفق به دریافت سرو بلورین جشنواره بین‌المللی شعر فجر و یک‌بار موفق به دریافت تندیس بهترین طنزپرداز مطبوعاتی در پانزدهمین جشنواره بین‌المللی مطبوعات و خبرگزاری‌ها شده است. کتاب‌های فاضل ترکمن عبارت‌اند از: «حرفهای گریه‌دار»، «سفر به قبرستان»، «پول چراغ جادو»، «کیف پول من گرسنه است»، «یکی بیاید مرا لِهْ کند» و «وقتی دماغ پینوکیو توی سوراخ گوش من بود».
یکشنبه ۸ فروردین ۱۳۹۵ - ۰۸:۰۰
نظر شما