به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، داوران بیست و سومین جایزه جهانی کتاب سال در این دوره پس از گزینش اولیه از میان بیش از دو هزار عنوان كتاب شناسایی شده با موضوعات مختلف مطالعات اسلامی و مطالعات ایرانی، 252 اثر در دو بخش مذکور از سوی بیش از 94 داور ایرانی و خارجی مورد ارزیابی قرار گرفت و سرانجام از بین 36 اثر راه یافته به مرحله پایانی با مشورت هیات علمی داوران، 10 کتاب به عنوان آثار برگزیده این دوره معرفی شد.

كتاب‌های ارزیابی شده در بخش «مطالعات اسلامی» در شاخه‌های مطالعاتی الهیات، علوم قرآنی، ترجمه قرآن كریم، سیره نبوی، هنر و معماری اسلامی، تاریخ علم، اقتصاد اسلامی، علم كلام، فقه و حقوق اسلامی، ترجمه متون اسلامی، تاریخ تمدن اسلامی، فلسفه اسلامی ،تصوف و عرفان، مطالعات شیعی، اسلام معاصر، قرآن‌پژوهی و تفسیر؛ و در بخش «مطالعات ایرانی» در شاخه‌های مطالعاتی زبان و زبان‌شناسی ایرانی، تاریخ و جغرافیای ایران، تاریخ و تمدن ایران باستان، هنر و معماری ایران، زبان و ادبیات فارسی، شعر و ادب فارسی، صنایع دستی، جامعه‌‌شناسی ایران و ترجمه آثار اندیشمندان ایرانی بود.

داوران بیست و سومین جایزه جهانی کتاب سال، پس از بررسی آثار  ارسالی، کتاب «قرآن‌های عصر اموی» نوشته فرانسوا دروش، را به عنوان اثر برگزیده در بخش «مطالعات قرآنی و تاریخ کتابت قرآن» انتخاب و معرفی کرد.
 
اين کتاب به بررسي جوانب مختلفِ تاريخ‌گذاري، مصحف‌شناسي، نگارش، رسم‌الخط، تنوع کاتبان، علائم وقف و ابتدا، بسمله، قرائات مختلف، تذهيب، سرسوره‌ها و ساير ويژگي‌هاي کهن‌ترين مصاحف موجود از قرآن در جهان امروز مي‌پردازد. مهم‌ترين اين مصاحف عبارتند از: مصحف‌های «پاریس ـ پترزبورگ»، «صنعاء»، «اموي دمشق»، «اموي فُسطاط» و «اموي صنعاء» و نیز «مصحف کتابخانه‌ بريتانيا» و مخطوطات کتابخانه ملي فرانسه، کتابخانه‌ ملي روسيه در سن‌پترزبورگ پرداخته است.

در این اثر، ديگر برگ‌نوشته‌هاي کهن باقي‌مانده در دارالمخطوطات مسجد جامع صنعاء، و چندين مصحف و قطعه‌ قرآني از «استانبول»، «فسطاط» و «قيروان» نیز دیده می‌‌شود. دروش در این اثر  کوشیده تاريخ‌گذاري روشني از تمام تغييرات و تحولات صورت گرفته بر اين متون ارائه دهد و در اين راه ترکیبي از فنون مختلف از جمله خط‌شناسي، تاريخ هنر، نسخه‌شناسي، کتيبه‌شناسي، و سير تحول رسم‌الخط قرآني را به کار مي‌گيرد.
 
فرانسوا دروش اسلام‌پژوه، مورخ و نسخه‌شناسِ متون عربي و محقق در حوز‌ه‌ مخطوطات کهن قرآني، در 1978 ديپلم مطالعات عالي در زمينه‌ مصرشناسي، و دکتراي تاريخ خود را در سال 1987 از دانشگاه سوربن دريافت کرد. پس از سال‌ها عضويت در شماري از مهم‌ترين مراکز علمي و پژوهشي در اروپا و خاورميانه، موفق شد در سال 2014 ميلادي براي نخستين بار کرسي مطالعات تاريخ قرآن را در کلژ دوفرانس تاسيس کند که خود تاکنون عهده‌دار اين سمت بوده است.