مهدی نيرومنش به خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) گفت: در کتابی به نام «آتش سرد» به موضوع جانبازان شیمیایی پرداخته‌ام.
وی با اشاره به این‌که از سال 1372 کار مستند را آغاز کرده است، افزود: به صورت جدی از سال 1374 بر جانبازان شیمیایی متمرکز شدم و در این کتاب به نقاط عطفی پرداخته‌ام که در پشت صحنه این مستند‌ها رخ می‌داد.
نویسنده «نفس مسموم» درباره شیوه نوشتن این کتاب توضیح داد: در «آتش سرد» این نقاط عطف را از زندگی حدود 10 جانباز شیمیایی گلچین کرده و در کنار هم بازگو کرده‌ام؛ گویی که این اتفاق‌ها برای یک فرد رخ داده است.
وی ادامه داد: در ابتدای این کتاب مخاطب با نامهای از جانباز مواجه می‌شود که قصد دارد تمام نامه‌های دوران جبهه خود را بسوزاند اما به خود حق نمی‌دهد که برخی از این خاطرات را معدوم کند زیرا معتقد است که حق سوزاندن خاطرات دیگر رزمندگان را ندارد. در صفحات بعدی نامه‌های این افراد پشت سر هم آمده است و در آخر نامهای از همسر جانباز آمده با این مضمون که «همسر من هفته گذشته به شهادت رسید. این نامه‌ها را از خود به یادگار گذاشت و از من خواست تا آن‌ها را چاپ کنم.»
نیرو‌منش یادآور شد: من این کتاب را در مدت یک ماه نوشته‌ام و این امر فقط به این دلیل ممکن شد که سال‌ها با انجام کار مستند در جریان حوادثی که برای جانبازان شیمیایی رخ می‌داد بودم. ماجراهای آمده در این کتاب هم راست است و هم دروغ؛ چرا که هم تمام این اتفاق‌ها رخ داده است و هم تمام آن‌ها متعلق به یک فرد نیست.
وی درباره دلیل انتخاب نام «آتش سرد» برای این مجموعه با اشاره به این‌که 40 خاطره در قالب 40 صفحه این کتاب آمده است، افزود: جانباز شیمیایی از سوزاندن نامه‌ها منصرف شد به همین دلیل این نام را مناسب دیدم. همچین نام کتاب، اشاره‌ای به سرد شدن آتش بر حضرت ابراهیم (ع) هم دارد. من، نام خودم را به عنوان تدوینگر بر جلد کتاب درج کردم.
این نویسنده گفت: این کتاب از سوی انتشارات «واژه نگار» منتشر شد اما متاسفانه اشتباهی در چاپخانه رخ داد که باعث شد برخی مطالب جا به جا چاپ شوند. بنابراین هنوز این کتاب در بازار توزیع نشده است.
شنبه ۱۴ آذر ۱۳۹۴ - ۰۹:۰۴
نظر شما