شمس آقاجانی، شاعر و منتقد در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) عنوان کرد: به تازگی شعر بلندی با عنوان «چرا آخرین درنا باز می‌گردد» سروده‌ام که در کتابی با همین عنوان منتشر می‌شود. شاید این شعر به شکل مستقل به چاپ برسد، شاید هم برخی شعرهای کوتاه دیگر را به این کتاب اضافه کنم.
 
وی افزود: این شعر حدود 50 صفحه است و به موضوع مرگ و زندگی می‌پردازد. موضوع این شعر درناهایی است که در شهر من فریدون‌کنار شکار می شوند و در بازارها به فروش می‌رسند. میدانی هم در شهر فریدون کنار با همکاری یونسکو طراحی شده و به نام میدان «درنا» معروف است.
 
این شاعر توضیح داد: من در این شعر به مقطعی اشاره کرده‌ام که تنها دو درنا در فریدون‌کنار زنده ماندند. بعد شاهد بودیم که یکی از آن‌ها هم مرد. حالا درنای باقی مانده، مسیری پنج هزار کیلومتری را طی می‌کند و به سیبری می‌رود و در فصل مهاجرت دوباره به فریدون‌کنار باز می‌گردد. من این موضوع واقعی را دستمایه سرودن شعرم قرار دادم.
 
آقاجانی اضافه کرد: رجوع به کهن‌الگوها، مانند دیگر شعرهایم در این سروده نیز مشخص است. به گمانم یکی از نقایص شعر امروز دور شدن از کهن‌الگوهاست که شعر را سطحی و سست می‌کند. من در این شعر به خاطرات خودم رجوع می‌کنم. برای من «گیل گمش» یکی از آن کهن‌الگوهاست که البته مانند دیگر شعرهایم در این سروده نیز متجلی است.
 
وی یادآور شد: به تازگی نوشتن جلد دوم کتاب «سخن رمز دهان» را نیز شروع کرده‌ام که احتمالاً تا سال آینده به پایان خواهد رسید.
 
شمس آقاجانی، شاعر و منتقد، از شاگردان حلقه‌ رضا براهنی در دهه هفتاد است. شعرهای او را می‌توان تجربه‌هایی قابل‌تأمل در برجسته کردن زبان و گسترش مرزهای آن دانست. وی متولد 1347 فریدون‌کنار است. پیش‌تر دو مجموعه شعر «مخاطب اجباری» و «گزارش ناگزیری» از این شاعر منتشر شده‌است. در زمینه تئوری و نقد ادبی نیز «شکل‌های ناتمامی» از وی به چاپ رسیده است.