عباس پژمان، نویسنده، مترجم و منتقد، در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) عنوان کرد: مرحوم فتح‌الله بی‌نیاز، مهربان، جدی و پرکار بود. او را به دلیل مجموعه این خصوصیات دوست داشتم.
وی با اشاره به این که بی‌نیاز همه زندگی‌اش را وقف ادبیات کرده بود، افزود: بی‌نیاز مهندس برق از دانشگاه شریف بود اما، از این تخصص خود تنها به اندازه امرار معاش و چرخاندن چرخ زندگی استفاده می‌کرد. باقی زندگی‌اش را وقف ادبیات کرد. برای همین می‌توان او را یکی بزرگ‌ترین چهره‌های نقد ادبی در سال‌های اخیر به حساب آورد.
مترجم رمان «نادیا» در ادامه، با اعلام این موضوع که برخی رمان‌های مرحوم بی‌نیاز منتشر نشده است، گفت: علاوه بر نوشتن داستان و رمان، سعی می کرد همه چیز را بخواند. همه آن‌چیزی را که منتشر می‌شد با جدیت می‌خواند و سعی می‌کرد درباره آثار ادبی نقد بنویسد و درجلسات بررسی رمان‌ها و مجموعه‌های داستانی حضور یابد.
عباس پژمان، پرکار بودن او را یکی از نقدهایی دانست که می‌توان به او وارد کرد و گفت: به یاد دارم همیشه از روی شوخی به او می‌گفتم «این همه داستان بد می‌خوانی، برایت مشکلی پیش نمی‌آید؟» معتقدم اگر این همه جدیت برای خواندن آثار همه نداشت، شاید می‌توانست تمرکز بهتری داشته باشد. این برای سلامتی‌اش هم مفید‌تر بود.
این پزشک و مترجم زبان فرانسه در توضیح نظرش گفت: پرکار بودن فتح‌الله بی‌نیاز باعث می‌شد که بیش از سیصد اثر ایرانی و خارجی را در عرض یک سال بخواند و در یکی دو جایزه ادبی هم حضور فعال داشته‌باشد. سال‌ها بود مشکل قلبی داشت و مدتی هم چشم‌هایش برایش دردسر درست کرده بود. این روحیه پرکار و جدی را کمتر می‌توان در دیگران جست‌و‌جو کرد.
پژمان گفت: مرحوم بی‌نیاز اهل انتقام نبود و به کسی هم بدی نمی‌کرد. خیلی ساده بدی‌هایی را که در حق او می‌شد فراموش می‌کرد. همین باعث می‌شد که همه او را به عنوان کسی که اهل سر و صدا نیست بشناسیم. گاهی از رفتار برخی گلایه می‌کرد. مثلا می‌گفت دیگر با مطبوعات همکاری نمی‌کنم. ولی بعدا می‌دیدم که اثرش در مطبوعات منتشر شده. می‌فهمیدم که این‌بار هم نتوانسته تلفن آن‌ها را بی جواب بگذارد.
فتح‌الله بی‌نیاز، نویسنده و منتقد پرکار ایرانی، صبح دیروز در اثر عارضه قلبی درگذشت.
دوشنبه ۱۳ مهر ۱۳۹۴ - ۱۲:۵۶
نظر شما