وی تصریح کرد: طبق این پژوهش مدیران انگیزه خوبی برای مطالعه داشتند و مفهوم و گستره آن به خوبی برایشان آشکار بود؛ بدین معنا که آنان خواندن را محدود به کتاب و مجله نمیدانستند و به انواع محملهای اطلاعرسانی توجه داشتند؛ بعلاوه، حدود 90 درصد از آنها کتابخانه شخصی داشته و همچنین عضو کتابخانههای عمومی بودند.
شریف ادامه داد: افزایش میزان اثربخشی و ارتقاء مهارتهای شغلی، به ویژه در حوزه تصمیمگیری، به عنوان مهمترین انگیزههای مدیران از مطالعه عنوان شد. مدیران مورد مطالعه، بر تفاوت موجود بین وضعیت فعلی و مطلوب کارکنان خود اذعان داشتند. یعنی از نظر آنان مطالعه، به ویژه در حوزههای مرتبط با شغل و تخصص، در میزان کارکرد سازمان اثربخش خواهد بود و رفتار کارکنان در این زمینه قابل اصلاح است. از سوی دیگر، عدهای از مدیران بر وجود ساعت مستقلی برای مطالعه کارکنان تأکید داشتند.
وی از توجه مدیران به اهمیت نقش اطلاعات در فرآیند تصمیمگیری به عنوان فرصتی برای کتابداران یاد کرد و گفت: در این مطالعه، 74.1 درصد از مدیران ضمن اعلام اینکه در سازمان خود کتابخانهای راهاندازی کردهاند، با درصد بالایی بر ضرورت وجود آن صحه گذاشتند؛ با اینحال 56.8 درصد از این کتابخانهها بدون نیروی متخصص کتابدار اداره میشد، و نکته جالب اینست که طبق نظرسنجی انجام شده در خصوص میزان ضرورتها، مدیران کمترین میزان ضرورت را برای وجود نیروی کتابدار در نظر گرفتند.
عضو هیأت علمی دانشگاه فردوسی، احساس عدم نیاز به نیروی متخصص کتابدار را از سوی برخی مدیران دستگاهها تأمل برانگیز دانست و در ادامه به طرح پرسشهایی پرداخت و گفت: با شرایط فعلی ادارات ما و با رویکردی که نسبت به ضرورت وجود نیروی متخصص کتابدار دارند، آیا میتوان امیدوار بود که خواندن و مطالعه، به شکلی سازمان یافته و برنامهریزی شده به جایی برسد؟ آیا میتوان به مدیریت دانش امیدوار بود؟
وی با اشاره به اینکه مدیران دغدغه مطالعه دارند و باید از این نگاه به عنوان یک فرصت استفاده کرد، بر ضرورت برقراری تعامل و ارتباطات مؤثر از سوی نهاد، و از طریق راهاندازی تشکلها و کارگروههایی برای ترویج بحث مطالعه و خواندن در بین شهروندان و تمامی اقشار جامعه تأکید کرد.
نظر شما