جلال‌الدین رفیع‌فر، عضو هیات علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران و رییس انجمن انسان‌شناسی ایران به خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، گفت: در سال 1392 خبر چاپ دوم کتاب تالیفی‌ام «پیدایش و تحول هنر: درآمدی بر انسان‌شناسی هنر» را به «ایبنا» اعلام کردم که متاسفانه به دلیل وضعیت نابسامان نشر، این اتفاق در زمان تعیین شده رخ نداد.
وی افزود: اکنون موقعیت برای انتشار این کتاب مهیا شود و در پاییز امسال (1394) از سوی نشر خجسته در دسترس مخاطبان قرار می‌گیرد. «پیدایش و تحول هنر» برای نخستین بار در سال 1381 منتشر شده بود و برای چاپ دوم به طور کامل مورد بازنگری و تجدید ویرایش قرار گرفت.
رییس انجمن ایران‌شناسی ادامه داد: «پیدایش و تحول هنر» دارای دو بخش و 9 فصل است که در هر فصل آن به هنر و فرهنگ یک منطقه به عنوان مثال «فرهنگ شاتل پرون»، «فرهنگ اریگناسی» و یا «سولوتری» پرداخته شده‌است. مطالب کتاب با معرفی قدیمی‌ترین آثار هنری منقول و غیرمنقول شناخته شده، متعلق به 35 هزار سال پیش آغاز می‌شود و تا پایان دوره پارینه، یعنی 12 هزار سال پیش، سیر تحول این آثار را دنبال کرده و بررسی می‌کند.
نخستین چاپ «پیدایش و تحول در هنر: درآمدی بر انسان‌شناسی هنر» نوشته جلال‌الدین رفیع‌فر با شمارگان دو هزار و دویست نسخه، 335 صفحه و قیمت دو هزار و پانصد تومان در سال 1381 از سوی انتشارات برگ‌زیتون روانه کتابفروشی‌ها شده بود.
درباره نویسنده
جلال‌الدین رفیع‌فر دارای، مدرک دكترای تخصصی مردم‌شناسی و انسان‌شناسی از دانشگاه سوربن فرانسه است و هم‌اکنون به عنوان عضو هیات علمی گروه آموزشی انسان شناسی دانشكده علوم اجتماعی دانشگاه تهران تدریس می‌کند. وی همچنین رییس انجمن انسان‌شناسی ایران است.
«مردم‌شناسی هنر» نوشته فرانتس بوآس، انسان‌شناس و مردم‌شناس شهیر آمریکایی، «انسان‌شناسی؛ نگاهی نو به تحولات جسمانی، فرهنگی و روانشناختی انسان» و «علوم انسانی، گستره شناخت‌ها» هر دو نوشته ژان فرانسوا دورتيه و «زنان ايل بهمئی: جامعه‌شناسی و مردم‌شناسی خويشاوندی در عشاير» نوشته الويا رسترپو، نام تعدادی از ترجمه‌های منتشر شده رفیع‌فر هستند.
رفیع‌فر همچنین پژوهش‌ها و تالیفاتی درباره انسان‌شناسی هنر داشته‌است که از میان آنها می‌توان به کتاب‌هایی چون «سنگ‌نگاره‌های ارسباران؛ پژوهش در مردم‌شناسی و باستان‌شناسی هنر» و «پیدایش و تحول هنر» اشاره کرد.
چهارشنبه ۱۸ شهریور ۱۳۹۴ - ۱۲:۳۱
نظر شما