مرتضی رسولی‌پور، مدیربخش تاریخ شفاهی مرکز مطالعات تاریخ معاصرایران درباره زنده‌یاد محمود طلوعی، پژوهشگر تاریخ‌ به خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) گفت: زنده‌یاد طلوعی را نزدیک به سه دهه می‌شناختم، وی فردی جامع‌الاطراف بود که از دهه 20 فعالیت روزنامه‌نگاری داشت و در روزنامه «فرمان» مقاله می‌نوشت و از دهه 50 وارد مجلس شورای ملی شد و از طریق مجله «خواندنی‌ها» با اصحاب مطبوعات در ارتباط بود.
 
ملاقات‌های پنجشنبه در منزل رئیس دفتر مصدق

وی در ادامه افزود: بنده ایشان را در منزل دکتر عزالدین کاظمی(رئیس بخش حقوقی وزارت خارجه) و یا پنجشنبه‌ها در منزل نصرت‌الله خازنی (رئیس دفتر مصدق) می‌دیدم همچنین در سال 83-84 سلسله نشست‌هایی را درباره بررسی فعالیت‌های مطبوعات ایران از شهریور 1320 تا 57 برگزار کردم که طلوعی در این نشست‌ها حضور فعال داشت.
 
رسولی‌پور با اشاره به اطلاعاتی که طلوعی درباره آمریکا داشت، عنوان کرد: نگاهی به آثاری که از وی برجامانده حاکی از جامع‌الاطراف بودن و محدود نبودن وی به تاریخ و مسائل ایران بود، وی نه تنها به مسائل ایران، بلکه به مسائل خاورمیانه نیز آگاهی داشت و هر چند سال یکبار که به آمریکا می‌رفت زمانی که برمی‌گشت اطلاعات خوبی از این کشور ارائه می‌داد. بنابراین طلوعی فردی بود که فعالیت‌های کشور و تحولات دنیا را نیز دنبال می‌کرد.
 
وی درباره تاثیر طلوعی در مجله «خواندنیها» بیان کرد: وی مرد میانه‌رویی بود و اظهارنظرهای موجهی داشت و تا زمانی از وی پرسشی نمی‌شد، ابراز وجود نمی‌کرد. با اصول و فنون روزنامه‌نگاری به خوبی آشنایی داشت. افرادی که مجله «خواندنیها» را مطالعه کرده باشند می‌دانند این مجله تا چه اندازه خواندنی و پرمحتوا بود.
 
پرنویسی که در حوزه تاریخ قلمفرسایی کرد

مدیر بخش تاریخ شفاهی مرکز مطالعات تاریخ معاصر ایران گفت: طلوعی را سه روز قبل از درگذشتش در خیابان مریم، نزدیک محل زندگی وی دیدم. بسیار سرحال بود و در حالی که پیاده‌روی می‌کرد قصد انجام امور روزمره خود را داشت. وی بسیار به پیاده‌روی علاقه‌مند بود.
 
رسولی‌پور با اشاره به برخی اتهاماتی که بر طلوعی وارد می‌شد، عنوان کرد: بعضی افراد وی را به پرنویسی متهم می‌کردند و معتقد بودند وی زیادی قلمش را می‌چرخاند و مطالب بسیاری را می‌نویسد. اگر در آثار برجای مانده از او دقت کنید، میزان تنوع در قلم‌فرسایی وی را مشاهده خواهید کرد.
 
وی با رد اتهاماتی که بر طلوعی وارد شده بود، افزود: این پژوهشگر تاریخ با نوشتن کسب روزی می‌کرد. به نظر بنده این ایراد به جا نبود، زیرا در زمانه ما برخی با نوشتن از محدوده‌ای که از آن اطلاع ندارند، امرار معاش می‌کنند. اما طلوعی فردی بود که به دلیل آگاهی و احاطه‌ای که از عصر پهلوی به واسطه سال‌ها حضور در مجلس شورای ملی و مطبوعات این عصر داشت، به تالیف آثار می‌پرداخت.
 
مدیر بخش تاریخ شفاهی مرکز مطالعات تاریخ معاصر ایران بیان کرد: کتاب «پدر و پسر» طلوعی که یک تاریخ‌نگاری ساده از عهد پهلوی است اطلاعات بسیاری را به خواننده منتقل می‌کند. همچنین مطالعه کتاب «زیبای تنها...» حاکی از اطلاعات پیرامونی نویسنده است. کسانی که وی را از نزدیک می‌شناختند می‌دانند جامعیتی که در بیان داشت، کمتر در آثارش منعکس شده است. کافی بود از وی پرسشی مطرح شود، طلوعی در پاسخ، ابعاد و پیرامون آن پرسش را به خوبی منعکس می‌کرد.
 
رسولی‌پور در پایان افزود: طلوعی فردی مردم‌دار، دوست‌داشتنی و بی‌تکلف بود و تا زمانی که از وی پرسشی صورت نمی‌گرفت میل به خودنمایی نداشت. این برداشت بنده بر اساس دوستی 25 ساله با وی بود.
 
محمود طلوعی پنجشنبه 29 مرداد حوالی ساعت ۸ شب در حالی که قصد عبور از عرض بلوار آفریقا در منطقه جردن تهران را داشت، بر اثر برخورد یک موتور سیکلت، به شدت مجروح شد و پس از انتقال به بیمارستان شهدای تجریش، درگذشت.