«گزینه اشعار پرویز ناتل خانلری» به اهتمام ترانه ناتل خانلری و با مقدمهای از دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی از سوی نشر مروارید منتشر شد. در این کتاب سه دفتر از اشعار زندهیاد ناتل خانلری شامل شعر نو، کلاسیک و غزل گردآوری شده است.
اشعار زندهیاد ناتل خانلری در این کتاب در سه بخش «شعر نو»، «کلاسیک» و «غزل» تدوین شده است. نوشتارهایی از زندهیاد ناتل خانلری درباره «شعر نو» و اشعار خود در این کتاب دیگر مقدمههای کتاب را تشکیل میدهد. همچنین انتهای کتاب نیز گفتوگوی یدالله جلالی پندری با زندهیاد ناتل خانلری درباره زندگی و آثارش بازنشر شده است. این گفتوگو در زمستان 1363 انجام شده بود.
باهم شعر «نوروز» را به نقل از صفحه 61 کتاب میخوانیم:
«هر سال، آن پیر سالخورده چو از راه میرسید
همراه با نشاط و طرب بود
بر لب ترانههای عجب داشت...
امسال، پیر نوروز آمد ز ره دژم
با خاطری پریشان، با بار درد و غم
دیو سیاه بر سر راهش نشسته بود
ره راه به هرچه شادی و مهر است بسته بود
ای کودک عزیز! زنهار لب دگر به شکر خنده وامکن
دیو سیاه دشمن شادی و خرمی است
بدخواه و کینه توز با نسل آدمی است
خون میچکد ز پنجه مردم شکار او
اما صبور باش کاین دیو رفتنی است»
شفیعی کدکنی در بخشی از مقدمه خود بر این کتاب نوشته است: «خانلری را در کنار نیما و گلچین گیلانی باید از نخستین شاعرانی به شمار آورد که مفهوم تجدد در شعر را عملا درک کردند و برای به سامان رساندن آن کوشیدند. راستی در برابر حجم انبوهِ حرفهایی که در برابر نیما زده شده است ــ و عوامل سیاسی و شخصی را بعدها باید از حقّ آن بزرگ جدا کرد ــ برای خانلری هیچ حقی نباید قائل شد؟ هیچ عاقل نپسندد که چنین داوریی داشته باشیم.»
«گزینه اشعار پرویز ناتل خانلری» به اهتمام ترانه ناتل خانلری با شمارگان هزار و 100 نسخه، 178 صفحه و بهای 10 هزار تومان از سوی نشر مروارید روانه کتابفروشیها شده است.
درباره شاعر
پرویز ناتل خانلری (1369 ــ 1292) شاعر، سیاستمدار، نویسنده و زبانشناس معاصر است. خانلری در خرداد 1332 نخستین شماره از مجلهٔ ادبی اثرگذار «سخن» را منتشر کرد. انتشار این نشریه تا سال 1357 تداوم داشت.
تأسیس بنیاد فرهنگ ایران در سال 1344، مهمترین خدمت خانلری به فرهنگ و هنر ایرانی بود. این بنیاد در مدت فعالیت خود بیش از 300 کتاب منتشر کرد و در این راه همچنین تعدادی از نسخههای خطی نیز احیا شد. خانلری همچنین مدتی نیز سمت مدیرکلیِ سازمان پیکار با بیسوادی را برعهده داشت.
«تاریخ زبان فارسی» در پنج جلد، «فرهنگ تاریخی زبان فارسی»، «روانشناسی و تطبیق آن با اصول پرورش»، «تحقیق انتقادی در عروض و قافیه و چگونگی تحول اوزان غزل فارسی»، «شهر سمک: یادداشتهایی درباره سمک عیار»، «زبانشناسی و زبان فارسی»، «مجموعه مقالات شعر و هنر»، «وزن شعر فارسی» و «چند نکته در تصحیح دیوان حافظ» از جمله تالیفات منتشر شده ناتل خانلری است.
از جمله مهمترین ترجمههای ناتل خانلری نیز میتوان این موارد را برشمرد: «دختر سروان» الکساندر پوشکین، «شاهکارهای هنر ایران» آرتور اپهام پوپ، «مخارج الحروف» ابنسینا، متن کهن «تریستان و ایزولد» و «چند نامه به شاعری جوان» راینر ماریا ریلکه.
نظر شما