سیامک گلشیری گفت: با انتشار کتابهای دیجیتال در ایران مخالفم. دلیلش این است که وقتی ما هیچ نظام به سامانی در حوزه فرهنگ مکتوب نداریم سر و کله کتابهای دیجیتال از کجا پیدا شده است؟
مترجم کتاب «چه کسی از ویرجینیاوولف میترسد» ادامه داد: اما نویسنده ایرانی میتواند 100 جا در اینترنت کتاب خودش را ببیند که دانلود میشود. من یکبار وقت آزاد داشتم و این همت را کردم و به آنها زنگ زدم و به آنها گفتم شما از ناشر مجوز گرفتهاید یا نه؟ اما آنها به من گفتند که ما از هیچ ناشری مجوزی دریافت نکردهایم و قول میدهیم که آن کتابها را از روی سایتمان برداریم. من گفتم که ما قولتان را قبول میکنیم اما هیچ وقت این اتفاق نیفتاد.
این نویسنده و مترجم توضیح داد: کتاب خودم را دیدم که در فضای اینترنت قرار داشت و باید پول پرداخت میکردم تا بتوانم آن را دانلود کنم. حتی یکجا دیدم که رمان «تهران، کوچه اشباح» را خانمی خوانده بود. یعنی کتاب را به شکل گویا منتشر کرده بودند. حتی چنین بلایی سر چند داستان کوتاهم نیز آمده است.
نویسنده رمان «آخرش میآن سراغم» اضافه کرد: البته برخی سایتهای قانونی هم در این بین هست که به انتشار ادبیاتداستانی در سایتهای مجازی میپردازد اما تعداد این سایتها کم است. در این بین هیچ آماری هم از این کتابها وجود ندارد. تنها اتفاقی که در این بین میتواند رخ دهد و خوب هم باشد این است که خود ناشر دست به چنین کاری بزند. البته این ویژگی برای کسانی که در روستاهای دور افتاده زندگی میکنند که دسترسی به هیچ کتاب و کتابخانهای ندارند خوب است به شرط اینکه مراحل قانونیاش طی شود.
نظر شما