علیرضا کمری، پژوهشگر حوزه تاریخ شفاهی گفت: «خواندن، گفتو گو با جهان» شعار خوبی است. درودا بر هر کسی که این شعار را برگزید. وی همچنین معتقد است یکی از راههای ما برای گفتوگو با جهان، ترجمه آثار است. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی میتواند نقش موثری در ایجاد این پلهای ارتباطی و فکری ایجاد کند.
وی با بیان اینکه برای تدارک نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران زحمت بسیاری کشیده میشود، افزود: تمام برنامهریزان و عوامل در هر دورهای برای برپایی نمایشگاه زحمت کشیدهاند و باید قدردان آنها بود. اما به نظر من اندک اندک باید نمایشگاه کتاب از یک فروشگاه بزرگ به یک نمایشگاه واقعی کتاب تبدیل شود که محل نشست، تعامل و دیدار علمی و فرهنگی میان اصحاب قلم و علاقهمندان فرهنگ است. این جنبه فروش و عرضه کتاب، فضای نمایشگاه را به سمت معامله و مبادله پیش میبرد که درست نیست اما شاید چاره دیگری نباشد.
کمری گفت: البته افراد مطلع در حوزه تولید، نشر و توزیع، شاید بهتر بتوانند پاسخگو باشند اما استنباط من این است که اگر نمایشگاه به سمت کارهای فکری، مطالعاتی و هماندیشی پیش برود، بهتر میشود. به نظر من مکان مصلی و سر و صدای موجود در آن، مانع برپایی مطلوب نشستهای تخصصی است. به هر روی، فعلا بهترین مکان ممکن است.
وی درباره شعار بیست و هشتمین نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران اظهار کرد: «خواندن، گفتو گو با جهان» بسیار شعار زیبایی است. نمیدانم آن را چه کسی انتخاب کرده است اما جمله قصار و کلمه بسیار حکیمانهای است. خواندن امکان تعامل، همفکری بین انسانها را ایجاد میکند و دانستن فصل ممیز بین انسان با سایر موجودات است. یکی از راههای دانستن و رسیدن به مرتبه انسانی، مطالعه است. درودا بر هر کسی که این شعار را برگزید.
این پژوهشگر حوزه جنگ تحمیلی ادامه داد: یکی از راههای ما برای گفتو گو با جهان، ترجمه آثار است که به مبادله افکار میان ما و سایر ملتها میانجامد. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی میتواند نقش موثری در ایجاد این پلهای ارتباطی و فکری ایجاد کند. ترجمه آثار لازم است و ما هیچگاه از این امر مستغنی نیستیم. ما به دانش خود مطمئنیم و حرفهای بسیاری برای گفتو گو با جهان داریم.
وی درباره نقش ممیزی در گفت و گوی موثر با جهان گفت: سخن از ممیزی گاهی به افراط و تفریط میافتد. من بعید میدانم در فضای جمهوری اسلامی ایران، نویسندهای که سخن اساسی با مخاطب داشته باشد، نتواند با مخاطبش سخن بگوید. به شیوهها و طرق مختلف این امکان وجود دارد. سخن اگر صحیح باشد، مخاطبش را مییابد. البته نویسندگان نیز باید به افکار عمومی و چارچوبهای سیاسی، فکری و اعتقادی کشور خود توجه داشته باشند. در تمام کشورهای دنیا همینگونه است. نویسندگان بسیاری از کشورهایی که ادعای آزادی اندیشه دارند، نمیتوانند برخلاف چارچوب فکری، سیاسی و اعتقادی آن کشور کلامی بنویسند.
کمری در پاسخ به این سوال که حوزه ایثار و شهادت چه سخنی با دنیا میتواند داشته باشد؟ گفت: ایثار یک مفهوم بلند و کلان انسانی است. امری صرفا ایرانی یا حتی اسلامی نیست و در همه زمانها میتواند مورد توجه باشد. البته یکی از مصادیق ایثار شهادت است که با تعاریف اسلامی از آن یاد میکنیم. بررسی تاریخشناسانانه روشمند علمی ایثار و شهادت و مصادیق آن میتواند موضوع مهم بحث باشد. نشستی که در اسفند 92 برگزار شد، قصد بیان کردن ارتباط تاریخ شفاهی و ایثار و شهادت را داشت. مجموعه مقالات آن نخستن مقالهها در این زمینهاند. همه مقالهها نه اما امکان ترجمه بسیاری از مقالههای آن کتاب هم وجود دارد.
نظر شما